فرزاد وثوقی - روزنامه نگار

farzad_vossoghi@yahoo.com

به نظر می‌رسد یکی از چالش‌های بزرگ، مهم و اساسی تا سال 1400 مجاب نمودن ملت ایران برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری است. انتخابات اسفند 98مجلس شورای اسلامی که با مشارکت حداقلی برگزار شد اما نباید فراموش کرد که برای مشروعیت دولت خصوصاً در ابعاد بین‌المللی مشارکت حداکثری ملت در انتخابات 1400 یک اصل مهم و اساسی است. بطورقطع حافظه ملت ایران به خوبی کار می‌کند و اینکه گهگاهی اظهارنظری درمورد مسایل نمی‌کنند دلیلش صبرو نجابتی است که ملت ایران دارند. باید پذیرفت حجم مطالبات ملت به شدت افزایش وانباشته  شده است ، ضمن اینکه همتی برای برآورده شدن انتظارات ملت نداشته‌ایم و ظاهراً نداریم و بیشتر به شعار بسنده کرده و می‌کنیم  و نباید غافل از آن باشیم که روزگار درگذر است و در این گذر تاریخ درحال ثبت وقایع است...

افزایش حجم مطالبات عمومی یک نشانه از پسرفت تاریخی، فرهنگی و اقتصادی است. در واقع به هر میزان  که به حجم مطالبات عمومی افزوده ‌شود و تاریخی برای تحقق خواست ملت اعلام نشود حکماً در حال پس‌رفت هستیم. یکی از جمله دلایل عدم تحقق مطالبات ملت، عدم دستیابی و حصول به فرایند نظارت و بازرسی است، در واقع چون نظارت‌ها ضعیف و غیر تخصصی است مسیراجرا به انحراف کشیده می‌شود و بیشتر تخلفات را می‌توان در بخش دستگاه‌های دولتی وحوزه اجرا مورد توجه وارزیابی قرار داد.
حالا ده دوره ازتشکیل مجلس شورای اسلامی می‌گذرد و مدعیان بسیاری آمده‌ و رفته‌اند و این مردم هستند که با خروارها مطالبه برآورده نشده باقی مانده‌اند. مطالباتی که هیچکدام منشای از ناباوری ندارند ومردم درحسرت یک اقتصاد سالم، امنیت اقتصادی و اشتغال و آرامش مانده‌اند که این چهار گزینه برای مدیران ناکارآمد بسیار سخت و غیر‌ممکن است. در هر صورت کار سخت و پر مشقتی پیش روست که باید ملت را راضی کرد تا پای داستان انتخاب حاضر شوند و عدم مشارکت آنان به معنای قهر سیاسی است که اگر این قهر ادامه یابد باید سیاستی دیگرپیشه نمود.
سال ۱۳۹۸ ملت در بدرقه پیکر سردار شهید قاسم سلیمانی در یک رفراندوم بزرگ و تاریخی شرکت کردند انگار مشکلی وجود نداشته وندارد، همه ملت یک دست ویک پارچه به همایش بدرقه پیوستند وانگار در اصل و اساس نظام اسلامی اتفاق‌نظر داشته ودارند که سردار افتخار آفرینشان را اینگونه بدرقه نمودند.
اما باید دید مشکل ایجاد شده و بروز دهنده تنش‌های‌سیاسی اقتصادی درهمان سال وچالش خشونت‌های‌خیابانی درچه چیز نهفته است. انگارعده‌ای دست بکار شده‌اند تا این مسایل را درهم آمیخته کنند چرا که می‌دانند انقلاب فرزند ملت ایران است و باید در فرایند بین نسلی مورد توجه و وثوق ملت باقی بماند.
باید پذیرفت که درحوزه اجرائیات با حجم گسترده‌ای از نفوذی‌ها طرف هستیم. عناصری که کمر به حذف مردم از فرایند مشارکت بسته‌اند. انقلابات جهانی ونه تنها انقلاب ملت ایران نیازمندپاسداری از اهداف عالیه ونهایی خودهستند و باید درکنار آن زمینه مشارکت فعال ملت را فراهم کنند. این مشارکت همان حضور سرمایه‌های‌اجتماعی در عرصه‌های‌مختلف ازجمله انتخابات است که مشروعیت نظام را تضمین ومورد تأکید قرار می‌دهد. امروز مردم در بیداری کامل به‌سر می‌برند و صفوف دوست ودشمن را از هم جدا می‌کنند. اگر درمراسم بدرقه یک شهید بلند آوازه حضور حداکثری دارند به معنای همان بصیرت است. بصیرتی که عامل رشد وتعالی وتمیزحق از باطل است. فی الواقع نبرد بین این دو هیچ گاه پایانی ندارد چراکه در گزینش‌ها ملاک حال افراد است.