شیراز نوین- دوچرخه‌سوار تاریخ‌ساز شیرازی که حتی شانس حضور در المپیک توکیو را داشت، اخیراً با ناامیدی زیادی صحبت می‌کند. فرانک پرتوآذر، نخستین دوچرخه‌سوار بانوی ایرانیست که توانسته در آسیا به مدال برسد، اما از کمبودها و بی‌توجهی‌ها گلایه دارد و خواستار تغییر در نگرش مسئولان است.
وی درباره شرایط فعلی خود گفت: هم اکنون تمریناتم را با برنامه‌ریزی مربی‌هایم به طور مداوم انجام می‌دهم. قطعاً با توجه به کنسل شدن مسابقات در ۶ ماهه اول سال، نوع تمریناتم تغییر کرده است، اما در رشته دوچرخه‌سواری امکان انجام تمرینات به صورت انفرادی وجود دارد و مشکلی برای پیگیری و انجام آنها نداشته‌ام. آخرین مسابقاتی هم که در آن  شرکت داشتم، مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۲۰۲۰ در تایلند بود که در بهمن ماه 1398 برگزار شد و از کاروان ایران، من تنها کسی بودم که موفق به کسب مدال شدم. با احتساب این برنز، حالا من در بین تمامی خانم‌ها و آقایانِ این رشته، پرمدال‌ترین دوچرخه‌سوار ایران هستم. بعد از این مسابقه نیز در مسابقات بین‌المللی هیرو دبی در بهمن که نفرات زیادی از اروپا شرکت کرده بودند مقام سوم را کسب کردم. ضمن اینکه آخرین مدال رشته دوچرخه‌سواری در سطح آسیایی هم توسط بنده به دست آمده و تنها مدال رشته دوچرخه‌سواری در سال 2020 را هم من برای ایران به ارمغان آورده‌ام.
پرتوآذر در خصوص احتمال حضورش در المپیک تابستان آینده گفت: فکر نمی‌کنم برای المپیک توکیو شانسی داشته باشم اما ان‌شاءالله تلاش می‌کنم برای صعود به المپیک 2024 که برای تحقق آن نیاز به برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری داریم.
وی دباره نزدیک‌ترین رقابت پیش رو گفت: برای مسابقات جهانی که هفته آینده برگزار می شود، دعوت‌نامه برایم ارسال کردند اما به خاطر محدودیت‌های خروج از کشور ترجیح دادم اقدام نکنم. از آنجایی که برنامه‌ریزی‌هایم برای آمادگی و کسب مدال در بازی‌های آسیایی هانگژو 2022 است، برای فروردین ماه 1400 برنامه‌ریزی کرده‌ام تا در مسابقات شرکت کنم. پرتوآذر درباره مشکلات و دغدغه‌هایش گفت: برای پیشرفت ورزشکار، دو عامل اهمیت زیادی دارد. یکی شرایط تمرینی خوب و مناسب و دیگری حضور در رقابت‌های جدی، یعنی شرکت در مسابقاتی که سطح بالایی داشته باشد. اما متاسفانه چون من در ایران رقیبی ندارم و فاصله‌ام با نفرات بعدی رشته خودم زیاد است، این مسابقه خوب هیچگاه در ایران برایم مهیا نمی‌شود. همیشه مجبور بوده و هستم که برای شرکت در مسابقات به خارج از ایران بروم و این کار هزینه‌های زیادی برایم دارد. این یکی از معضلات همیشگی من بوده که هنوز پابرجاست.
وی افزود: در سال‌های اخیر هدف‌گذاری‌ام را با مشورت مربیانم انجام داده‌ام و بر اساس همان صحبت‌ها، برنامه‌ریزی کرده‌ام. در مسابقات با هزینه خودم شرکت کرده‌ام و در مسابقات قهرمانی آسیا 2020 که تنها مدال ایران در این مسابقات بودم و مدال برنز را در بهمن ماه 98 به دست آوردم، تمام هزینه‌ها را خودم انجام دادم.
قهرمان شیرازی دوچرخه‌سواری ایران و آسیا در پایان گفت: من اولین مدال‌آور دوچرخه‌سواری بانوان ایران در آسیا هستم و این افتخاریست که برای همیشه به نام من ثبت شده است. از 4 سال قبل که این اتفاق افتاده، من در هر 4 سالی که شرکت کرده‌ام، مدال‌آور بوده‌ام، اما امکاناتم نه تنها بهتر نشده، که بدتر هم شده! شاید انتظارات از فرانک پرتوآذر این است که در قهرمانی آسیای بعدی، مدال خوشرنگ‌تری بگیرد، اما امکانات و حمایتی که می‌شوم، خیلی از 4 سال گذشته پایین‌تر است و می‌شود گفت داریم عقب‌گرد می‌کنیم. فرانک پرتوآذر طی این سال‌ها توانسته روی پای خودش بایستد و کارهایش را خودش انجام دهد. حتی برای پیگیری مسائل مختلف و خرید تجهیزات و امکانات، شخصاً اقدام کرده‌ام و با این شرایط کنار آمده‌ام. اما ضربه این بی‌توجهی‌ها را آیندگان دوچرخه‌سواری خواهند خورد. دغدغه و درد من این است که به عنوان پرچم‌دار این رشته، آینده روشنی را برای دوچرخه‌سواری خانم‌ها و حتی آقایان نمی‌بینم.