میثم محجوبی- شیرازنوین: پیشکسوت فوتبال شیراز در پاسخ به این سؤال که چرا فوتبال ایران از روزهای اوج خود فاصله گرفته است، می‌گوید: اولین مشکل فوتبال شیراز این است که از اساس دچار سردرگمی شده است. یعنی از یک طرف فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا فوتبال را یک سازمان مردم نهاد می‌داند و از این طرف، سازمان ورزش ما چنین چیزی را نمی‌پذیرد. ابتدا می‌پذیرد تا خودش را با قوانین وفق دهد اما به آن عمل نمی‌کند. مثلاً در همین فوتبال فارس، یک نفر مانند رئیس هیئت فوتبال ابتدا باید خودش را یک سری با فدراسیون تطبیق دهند، یک سری خودشان را با اداره کل ورزش و جوانان تطبیق دهند. اصلاً کنفدراسیون این را قبول ندارد.
مهرداد شکاری ادامه می‌دهد: الان بخش درآمدزایی برای فوتبال ما خیلی مهم است که می‌تواند به بدنه فوتبال کمک کند. اولین بحث درآمدزایی در فوتبال برمی‌گردد به حق پخش تلویزیونی که در لیگ جزیره انگلستان هفتاد درصد هزینه تیم‌ها از حق پخش تلویزیونی تأمین می‌شود؛ در حالی که ما این را نداریم. وقتی نداریم، تیم‌هایی می‌توانند بقا داشته باشند که به بدنه دولت وصل باشند، بودجه دولتی بگیرند. بنابراین ما در فارس یک مشکل خیلی بزرگ داریم. این قضیه باید مدیریت شود، از کجا؟ از استانداری! چون حتی اگر به رئیس اداره ورزش و جوانان بگوییم می‌گوید نه کار من ورزش همگانی است و نمی‌توانیم در ورزش حرفه ای هزینه کنیم. بنابراین ما نیاز به یک خواست استانی داریم، با مدیریت مشخص استاندارد. آن موقع سایر اجزای فوتبال را باید برایشان تعریف خاص داشته باشیم. ما الان هیچ ایرادی به آقای هنرپیشه نمی‌توانیم بگیریم که چرا در لیگ برتر تیم نداریم. آقای هنرپیشه یک سری وظایفی دارند، چون باشگاه‌ها مستقل عمل می‌کنند. رئیس هیئت فوتبال به عنوان متصدی فوتبال در استان فقط نقش مجری را دارند در بازی‌ها و یک سری ارتباط‌ها با فدراسیون! بنابراین باشگاه‌ها باید قدرت داشته باشند، چیزی که الان ندارند. باشگاه‌های ما دچار مشکلات اساسی هستند. می‌گویند هیئت مدیره دارند، در حالی که ندارند. تراز مالی هم ندارند. منابع درآمد را وقتی از آنها می‌پرسید، می‌گویند نمی‌دانیم! باید ببینیم در طول فصل چه می‌شود! خب تا این تفکر ما باشد، حتماً مشکل داریم. 
وی افزود: خیلی از پیشکسوتان ما خانه نشین شده اند. کسانی که می‌توانند به فوتبال ما کمک کنند، ترجیح می‌دهند در خانه بنشینند، چون اینجا استانداردی وجود ندارد. بزرگان ترجیح می‌دهند با آبرویشان بازی نکنند و از طرف دیگر، کسان دیگری می‌آیند سکان را به دست می‌گیرند که باید از آنها هم تشکر کرد اما حقیقت این است که تخصص ندارند، کاربلد نیستند و به طور کلی حرفه شان این نیست. بنابراین چنین مشکلاتی به وجود می‌آید که شاهدش هستیم. پس باید عزم همگانی و استانی وجود داشتند. مدیریت استاندارد یا معاونین او لازم است ورود کنند. اگر می‌خواهیم فوتبال داشته باشیم، باید اینها پای کار بیایند. 
مهرداد شکاری در بخش پایانی صحبت هایش گفت: شما اصلاً فرض کنید همین آخر فصل جدید ما یک تیم به لیگ برتر هم فرستادیم. آنجا می‌خواهیم چه کاری انجام دهیم؟ آیا منابع مالی تعریف شده داریم؟ آیا پشتوانه داریم؟ یک موقع چشم انداز مشخصی داشتیم. برق و فجر داشتیم و آن جوان و امید می‌دانست می‌تواند به این تیم‌ها راه پیدا کند، اما حالا همین امید هم از بین رفته و کارمان بسیار مشکل شده است. من به شما می‌گویم ظرفیت لیگ برتری شدن نداریم و واقعاً هم نداریم. ما چه داریم که می‌خواهیم به لیگ برتر برویم؟ بله یک سری سخت افزارها مثل زمین چمن، استادیوم و... داریم که همه دارند ولی آنجایی که باید تشکیلات درست باشد، تیم‌های زیرمجموعه درست تعریف شده باشند. من زمانی را یادم می‌آید که مربی تیم امید برق بودم و با تیم فجر بازی داشتیم. در تیم فجر نفراتی چون مهدی رحمتی، غلام رایی، امید روانخواه داشتیم و در تیم خودمان هم نفراتی مثل ستار زارع، غلام عباسفر و خیلی بازیکنان دیگر حضور داشتند. خیلی راحت این ستاره‌ها را در تیم‌های جوانان می‌دیدیدیم و به تیم بزرگسالان هم راه می‌یافتند اما امروز اگر یک تیم لیگ برتری داشته باشیم، چند بازیکن امید داریم که بتوانیم در این تیم‌ها جای بدهیم؟ من فکر می‌کنم حتی یک نفر هم نیست! این اصل معضلی است که در فوتبال امروز شیراز با آن مواجه هستیم.