فرزاد وثوقی - روزنامه نگار

farzad_vossoghi@yahoo.com

یکی از اتفاقات بسیار مهم در بعد اقتصاد داخلی نسبت‌دادن تمامی نابسامانی‌ها به تحریم‌های خارجی است. باید گشتی در بازار مصرف زد؛ روغن خوراکی کالایی خارجی علی‌رغم تأکید بر داخلی بودن آن است. حالا روغن خوراکی ساخت داخل(!) وجود خارجی ندارد.اما در بسیاری از فروشگاه‌های سطح شهر روغن خارجی اصیل با قیمت نجومی وجود دارد. جای سؤال از مدیران بزرگوار اقتصادی سیاسی استان است که فرق این خارجی با آن خارجی چیست؟ هر دو روغن خارجی است؛ چه آنکه با برند ایرانی دست مصرف‌کننده داده می‌شود و چه این روغن که با اصالت خارجی به دست مشتری می‌رسد...

موضوع این است که مواد اولیه تولید داخلی از خارج وارد می‌شود؛ در حالی که دانه‌های روغنی متعلق به ایران است. اساس صنایع وابسته که در یک دهه گذشته مورد تأکید تحول خواهان سیاسی اقتصادی بود همین موضوع است؛ وابستگی اقتصادی و عدم استقلال اقتصادی که این وابستگی باعث تقویت جبهه استکبار است.
حالا پس از چهار دهه سردادن شعار استقلال طلبی در تأمین نیاز‌های اولیه تولید وابسته تر از گذشته هستیم.
مدیران کشور اهل تلاش برای حل مشکلات اقتصادی نیستند! مدیرانی که اهل اختلاس‌های کلان هستند و علی رغم هشدارهای قضائی و امنیتی همچنان اخبار رسیده حکایت از دست درازی به بیت المال دارد. رانت خواری و سفته بازی و فرار مالیاتی یکی از بزرگ‌ترین‌ مشکلات کشور است.
مردمی که نادیده گرفته شده اند و خواصی که با رانت اطلاعاتی همچنان پیشتاز هستند. گرانی‌های رایج در کشور حکایت از بی اطلاعی مدیران از کسب درآمدهای عموم ملت دارد؛ ملتی که به ریال درآمد دارند و باید به دلار خرج کنند.
سیزدهم آبان ماه هزار و سیصد و نود و نه رهبر معظم انقلاب از ناهماهنگی بین دستگاه‌های مربوطه اقتصادی گلایه می‌کنند. ایشان در سخنرانی تلویزیونی خود به مناسبت میلاد حضرت رسول اکرم(ص) به صراحت اعلام کردند که گرانی‌های اخیر هیچ توجیهی ندارد و باید با مدیریت و هماهنگی دستگاه‌ها علاج شود.
ایشان در ادامه تصریح می‌کنند که در زمینه اقتصاد باید یک تلاش برنامه ریزی شده و سازمان یافته انجام بگیرد.
تأکید رهبری بر این است که بسیاری از مشکلات کنونی اقتصادی ارتباطی با تحریم‌ها ندارد و ناشی از ناهماهنگی بین دستگاه‌های مربوطه است.
نقطه سر خط؛ ما هم اکنون گرفتار یک جنگ بیولوژیک هستیم؛ ویروس رها شده از لابراتوارهای تحقیقاتی سازمان یافته علیه نسل بشر و اقتصاد جهانی با نگاهی بلند به آینده. حالا این صنعت پزشکی است که به صنعت اول دنیا تبدیل شده و هزینه‌های درمان به گونه ای در حال افزایش است که در باور مستضعفین نمی‌گنجد. مدیران سیاسی اقتصادی کشور برنامه ای برای بهبود شرایط ندارند که اگر داشتند ارائه کرده بودند.
به طور قطع تمامی مدیران سطوح ملی و استانی و نمایندگان مجلس، انقلابی بوده اند؛ چرا که اگر انقلابی نبودند تأیید صلاحیت نمی‌شدند و در این پست و سمت‌ها قرار نمی‌گرفتند. اما نکته مهم اینجاست که اینان پس از قبول مسئولیت خاصیت اطاعت از فرماندهی را از دست داده اند.
ناهماهنگی‌های بین بخشی و نابسامانی‌های اقتصادی سیاسی حکایت از کج اندیشی‌های مدیران و نمایندگان دارد؛ چرا که اگر اینان مصلحت اندیشی کرده بودند اینک شرایط داخلی به از این بود که ملاحظه می‌شود.
به نظر می‌رسد تاریخ مشخص برای قطع تحریم‌ها سال ۱۴۰۰ است؛ سال قهرمان سازی سیاسی جناحین مدعی قدرت.
درواقع تا این مدعیان برای کسب قدرت در تلاش سیاسی در عرصه‌های اقتصادی کارشکنی می‌کنند، می‌توان تاریخی را برای قهرمان سازی فرض کرد.
باید دید کدام گروه قهرمان ۱۴۰۰ می‌شوند؟