فرزاد وثوقی - روزنامه نگار

farzad_vossoghi@yahoo.com

اشتغال، ازدواج و مسکن جوانان که اصلی‌ترین مطالبه اجتماعی‌اقتصادی است، در محاق باقی مانده است. گویا کسی پیگیر امور جوانان نیست و این نسل سوخته در پی اعتماد‌های گذشته به سیاستمداران، اعتماد خود را در پی جوانی خود ازدست‌رفته تلقی می‌کنند. اگر درست توجه کنید، دیگر خبری از برگزاری ملاقات‌های مردمی با مدیران ارشد نیز به گوش نمی‌رسد؛ هرچند بحران کرونا اصلی‌ترین بهانه در این زمینه است اما باید توجه نمود که خلاصه این دیدارها به درخواست اشتغال ختم می‌شد و مدیران دولتی قادر به تأمین این نیاز اجتماعی‌اقتصادی نبوده و نیستند...

در سال گذشته استاندارد فارس در جلسات مشترک با فرمانداران شهرستان‌های فارس هر فرماندار را موظف به تأمین اشتغال حداکثری نموده بود اما باید دید نتیجه این التیماتوم به فرمانداران چه بوده است. با وجود تمامی اعلام‌ها در مورد اشتغال و سرمایه گذاری در فارس اما همچنان بیکاری حرف اول را می‌زند و رشد روز افزون فعالیت‌های باند‌های قاچاق مواد مخدر و سلاح و تمایل به عضویت در این باند‌ها حکایت از به بن بست رسیدن نتایج کسب درآمد‌های حلال است که به طور قطع دولت‌ها باید برای جوانان ایجاد می‌کردند و نکردند.
پرواضح است سرمایه‌گذاری انجام نشده برای اشتغال جوانان حالا باید صرف ایجاد و تقویت نیروهای بازدارنده و سرکوب قاچاق شود.
قاچاقی که به دلیل انبوه تقاضا غیر قابل جلوگیری است. محاسبات باندهای سازمان یافته قاچاق بسیار دقیق و حساب شده است و به طور قطع حجم کشفیات در این حد و اندازه باز هم به میزان ترانزیت و عرضه بین راهی آن تا مقصد نهایی نیست.
از طرفی رشد قاچاق زمانی زنگ‌های خطر را به صدا درمی‌آورد که فواصل ضربه‌های اطلاعاتی و پلیسی در حال کوتاه شدن است و آمارها رشد قابل ملاحظه کشفیات نسبت به مدت مشابه را خاطرنشان می‌کند. از طرفی مرز‌های شرقی کشور آن طور آسیب پذیر و دارای نفوذ است که محموله‌ها تا عمق مرزهای فارس ورود می‌کنند.
اشتغالی وجود ندارد، تورم بی امان است و امکان ترمیم اقتصادی و بهبود معیشت جوانان با عنایت به عمر تلف شده آنان وجود ندارد یا بعید به نظر می‌رسد. عضویت در باندهای قاچاق می‌تواند به یک گزینه رایج تبدیل شود اگر متولیان امر دست نجنبانند.