ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﯽ کوهستان، ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ آگاهی ﺑﺨﺸﯽ ﺩﺭ زمینه اهمیت کوه‌ها ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ، تأکید ﺑﺮ فرصت‌ها ﻭ الزام‌ها ﺩﺭ ﮔﺴﺘﺮﺵ منطقه‌های کوهستانی ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ همکاری ﺑﺮﺍﯼ دگرگونی‌های ﻣﺜﺒﺖ ﺩﺭ کوه‌ها ﻭ سرزمین‌های ﭘﺮ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺟﻬﺎﻥ. سرچشمه همه رودهای ﺑﺰﺭﮒ ﻭ منشأ ﻧﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﺁﺏ‌های ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺟﻬﺎﻥ، کوهستان ﺍﺳﺖ.
کوه‌ها، زیستگاه گونه‌های بی‌شمار گیاهی و جانوری، خاستگاه بخش ﻣﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺗﻨﻮﻉ ﺯﯾﺴﺘﯽ ﻭ پناهگاه ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ گونه‌هایی هستند ﮐﻪ ﺩﺭ دشت‌ها ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﺪﻩ‌‌ﺍﻧﺪ. کوه‌ها، بزرگترین گردشگاه‌ها ﻭ ورزشگاه‌ها هستند ﻭ ﺑﺎ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺑﺎﺷﮑﻮﻩ ﻭ هوای ﭘﺎﮎ، ﺍﻣﮑﺎﻥ ﭘﯿﺎﺩﻩ‌ﺭﻭﯼ ﻭ ﻭﺭﺯﺵ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻣﺤﯿﻂ ﺩﻝ‌ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺭﺍ فراهم ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﯾﮏ کوه‌نورد ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺩﻭﺳﺖ، ﻧﻘﺸﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻭ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺗﺨﺮﯾﺐ کوهستان ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﺍﻧﮕﯿﺰه ﺍﺻﻠﯽ کوه‌نورد ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ، ﺑﻬﺮﻩ‌ﻣﻨﺪﯼ ﺍﺯ ﻣﺤﯿﻂ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﻣﺤﯿﻂ کوهستان ﻭ کاهش ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺨﺮﺏ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ.
ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ کوه‌نوردان ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺖ کوهستان ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺎﺕ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻨﺪ: ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﻤﺎﻥ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ همچون ﻣﺎ ﺍﺯ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺒﺮﻧﺪ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ های کوه‌نوردی ﭘﺮﺟﻤﻌﯿﺖ ﮐﻪ ﻓﺸﺎﺭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺍﺟﺮﺍ ﻧﮑﻨﯿﻢ. ﺩﺭ هنگام کوه‌نوردی، ﭼﻮﻥ ﯾﮏ ﻣﺤﯿﻂﺑﺎﻥ ﻣﺴﺌﻮﻝ، ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺗﺨﻠﻒ ها ﻭ ﺁﺳﯿﺐ ﺭﺳﺎﻧﯽ های ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎﺷﯿﻢ. ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪ ﻗﺎﻧﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺍﺯ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ های ﻣﺨﺮﺏ ﻣﺤﯿﻂ های کوهستانی ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺗﻬﯿﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﺁﻥ ها ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ها ﻭ ﺍﻃﻼﻉ ﺭﺳﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ های ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﮐﻨﯿﻢ. ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺗﺴﻬﯿﻼﺕ ﮐﻮﻩ ﻧﻮﺭﺩﯼ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻃﺒﯿﻌﺖ ‏(ﻣﺎﻧﻨﺪ پناهگاه)، ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺳﺎﺧﺖ خانه کوه‌نورد ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﯾﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎ، ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﻧﺸﺴﺖ‌ها ﻭ ﺗأﺳﯿﺲ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ کوه‌نوردی ﺷﻮﯾﻢ، ﯾﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺍﺯ پناهگاه ﺳﺎﺯﯼ، ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﺠﺘﻤﻊ های کوهستانی ﺩﺭ ﻣﺒﺎﺩﯼ مسیرها و دامنه کوهستان ﺷﻮﯾﻢ. ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ های ﻏﯿﺮ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺖ ﻋﻀﻮ ﺷﻮﯾﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هایی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﭘﺎﮎ ﺳﺎﺯﯼ کوهستان، ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﯽ کوهستان، ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺯﻣﯿﻦ ﭘﺎﮎ، ﺭﻭﺯ ﻣﻠﯽ ﺩﻣﺎﻭﻧﺪ ﻭ… ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ.
ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭه ﺍﻣﻮﺭ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺖ ﻭ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺍﺻﻮﻝ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮔﺮﺩﯼ ﭘﺎﮎ ﺭﺍ ﺗﺮﻭﯾﺞ ﮐﻨﯿﻢ.
ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﯽ کوهستان ﺑﺮ همه ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ همنورد ﻭ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺟﻨﮕﻞ ﻭ ﮐﻮﻩ ﻣﺒﺎﺭﮎ باد…