میثم محجوبی- شیرازنوین 
امیدرضا روانخواه، یکی از استعدادهای ناب فوتبال فارس بود که دوران فوتبالش زودتر از آنچه تصور می‌شد به پایان رسید. هافبک ریزنقش فیروزآبادی که در اواسط دهه 80 شمسی، ستاره بی چون و چرای میانه میدان فجر شهید سپاسی بود، در سال 86 راهی استقلال تهران شد و در اولین فصل حضور در این تیم، موفق به زدن دو گل در دو شهرآورد حساس پایتخت شد. 
با این دو گل، روانخواه به یکی از محبوب ترین فوتبالیست‌های ایران تبدیل شد، در حالی که تنها بیست سال سن داشت. اما کمتر کسی باور می‌کرد که عمر فوتبال او اینقدر زود به پایان برسد. مصدومیت‌های پیاپی باعث شد که روانخواه کمتر از سه سال در عضویت تیم استقلال باشد. او سپس با سایپا قرارداد بست اما مصدومیت هیچ گاه اجازه نداد تا برای این تیم به میدان برود. در نهایت در اردیبهشت ماه سال 92 و در حالی که تنها 26 سال داشت، رسماً از دنیای فوتبال خداحافظی کرد تا یکی از بزرگ‌ترین حسرت‌های فوتبال دوستان رقم بخورد.
اما این جوان با اخلاق و پرتلاش، فوتبال را رها نکرد و به گفته خودش، جوان ترین کسی است که توانسته مدرک درجه یک مربی گری آسیا را به دست آورد. روانخواه از سال 96 رسماً وارد دنیای مربی گری شد و هدایت سپیدرود رشت را به عهده گرفت. او در ادامه سرمربی تیم گیلان مهر فومن شد، سپس با نیروی زمینی موفق ترین عملکرد خود تا به امروز را به جا گذاشت و با تیمی فاقد بازیکن بزرگ، به لیگ یک صعود کرد اما در پایان فصل گذشته با همین تیم به لیگ دو برگشت.
روانخواه در ابتدای فصل جاری با تیم خیبر خرم آباد کار خود را آغاز کرد. مالک جدید و متمول خیبر، امتیاز تیم لیگ یکی کارون اروند خرمشهر را خریداری کرد و روانخواه دوباره لیگ یک برگشت. تیم او در نخستین بازی، سه بر صفر چوکای تالش را شکست داد. در بازی دوم با یک گل در زمین بادران تک به شکست داد، در سومین هفته در زمین خود با یک گل دیرهنگام مغلوب استقلال ملاثانی شد و سپس در زمین تیم پارس جنوبی جم به تساوی ارزشمند دو دو دست یافت؛ نتایجی قابل قبول برای تیمی که به نیت لیگ دو بسته شده بود! اما به یک باره و تنها دو روز پس از نتیجه خوبی که این تیم در جم به دست آورد، خبر برکناری امیدرضا روانخواه، اهالی لیگ یک را شگفت زده کرد. عجیب تر اینکه، بلافاصله عبدالله ویسی به عنوان جانشین او انتخاب شد.
روانخواه روز جمعه میهمان برنامه فوتبال یک بود و درباره این اتفاقات و مسائل فنی و غیرفنی در لیگ یک صحبت‌های خوبی انجام داد که در ادامه می‌خوانید. روانخواه از سرمایه‌هایی است که فوتبال فارس سال‌هاست از حضور او محروم شده و نیاز است تا مسئول یا مدیری پیدا شود تا یکی چون او را به استان خود فرا بخواند؛ کسی که چه در نقش مشاور و چه به عنوان مربی می‌تواند به فوتبال زمین خورده فارس، جان تازه ای ببخشد.
چگونگی شروع به کار در خیبر
زمانی که با نیروی زمینی به لیگ دو سقوط کردیم، خیلی‌ها از نوع فوتبال ما تعریف می‌کردند. حتی من پیشنهاد خوبی از لیگ یک داشتم اما گفتم به احترام جامعه فوتبال، می‌خواهم به لیگ دو بروم. مالک محترم باشگاه خیبر خرم آباد که آن زمان در اسپانیا به سر می‌برد، با من تماس گرفت و گفت سبک بازی شما را خیلی دوست دارم و مدت‌هاست بازی‌هایتان را پیگیری می‌کنم. در نهایت پیشنهاد همکاری دادند و من هم در صحبت‌هایی که با او داشتم، احساس کردم تفکراتمان به یکدیگر شبیه است و این همکاری آغاز شد. من تیم را به نیت لیگ دو بستم، اما زمزمه‌هایی مبنی بر خریداری شدن امتیاز لیگ یک هم وجود داشت. با این حال ما به کار خود ادامه دادیم و یک هفته مانده به شروع مسابقات، امتیاز لیگ یک خریداری شد. وقتی پا به لیگ یک گذاشتیم، مالک باشگاه به من گفت که برای فصل اول انتظاری از ما برای صعود ندارد و همین که تیم را در این دسته حفظ کنیم، کفایت می‌کند. چون زیرساخت‌های ما برای حضور در همین لیگ یک هم فراهم نبود و فعلاً باید زمین استاندارد برای تمرین و مسابقه فراهم می‌شد. ما هم بر همین اساس، باری روی دوش بازیکنانمان نگذاشتیم و گفتیم می‌رویم برای عملکردی خوب، فراتر از انتظار مدیر باشگاه تا برای فصل آینده و هدف گذاری‌های بزرگ‌تر آماده شویم. ضمن اینکه ما از نظر میزان قراردادها یکی از سه تیم پایین لیگ یک بودیم. حتی چند روز مانده به آغاز مسابقات، مالک باشگاه به من گفت اگر می‌دانی بازیکنی هست که با مبالغ حدود 400 میلیون تومان به اینجا بیاید، بگو تا او را خریداری کنیم اما من گفتم بهتر است این مبلغ را برای خرید تجهیزات و امکانات باشگاه هزینه کنید. شاید کمتر مربی باشد که چنین پیشنهادی از سوی مدیر باشگاه بشنود و با آن مخالفت کند. می‌خواهم بگویم ما اینچنین صادقانه مشغول به کار بودیم.
قطع همکاری با خیبر
اول این را بگویم که شروع و قطع همکاری با یک مربی، در اختیار کامل مالک باشگاه است و اگر ما صدر جدول هم بودیم و این برکناری اتفاق می‌افتاد، باید به این تصمیم احترام می‌گذاشتیم. اما خود من هنوز نمی‌دانم دلیل این برکناری چه بوده و تجزیه و تحلیل می‌کنم ببینم چه اتفاقی افتاده است. روند تیم ما، روند رو به رشدی بود و به نظر من مدیران باشگاه‌ها نباید احساسی عمل کنند. احساس مال هوادار است که فوتبال را ببیند و از آن لذت ببرد، اما ما فوتبالی‌ها باید منطقی فکر کنیم و تصمیم بگیریم. یکی از نکات سؤال برانگیزی که برای من وجود دارد، این است که آقای ویسی که بلافاصله پس از برکناری من به عنوان سرمربی باشگاه انتخاب شدند، در اولین جلسه تمرینی به بازیکنان گفته بودند: «من 12 روز است شما را زیرنظر دارم». یعنی بعد از شکست هفته دوم ما در مقابل بادران می‌دانسته قرار است جانشین من شود! این در حالی است که تیم ما در مقابل بادران عملکرد بسیار خوبی داشت و تنها با یک اشتباه ثانیه‌های ابتدایی که از سوی دروازه بان تیم ما رخ داد، شکست خوردیم. 
ماجرای پسر آقای بهاروند
برخی رسانه‌ها گمانه زنی کرده بودند که بهاروند رئیس سازمان لیگ به برخی تیم‌ها فشار می‌آورد تا پسرش را با قراردادهایی بالا به عضویت تیم‌ها دربیاورد. اما روانخواه ظاهراً نمی‌خواهد به این مسئله بپردازد و از صحبت علیه رئیس سازمان لیگ خودداری می‌کند. او در این باره گفت: من نمی‌خواهم زیاد به مسئله پسر آقای بهاروند ورود کنم. فکر می‌کنم آقای بهاروند نه در آمدن من و نه در رفتن من نقشی داشته باشد. من به او اصلاً کاری ندارم اما این را می‌دانم که فشارهایی از طرف مالک باشگاه در این زمینه وجود داشته است. بالاخره تیم شهرشان بوده و علاقه‌مند بودند که یک سری بازیکن بومی به تیمشان وارد شود.
روانخواه در اینجا دوباره اشاره می‌کند که نمی‌خواهد این قضیه را باز کند اما از لحن او مشخص است که آنچه برخی رسانه‌ها می‌گفتند، دور از ذهن نبوده و نیست. 
سرمربی جدید چطور قول صعود داده؟
برایم جالب است که چطور آقای ویسی از هفته دوم تیم ما را زیرنظر داشته و از طرفی هم برایم جالب بود که او به محض در دست گرفتن هدایت این تیم آن هم با رقمی که طبق اعلام رسانه‌ها بسیار بالاست، می‌گوید این تیم به لیگ برتر صعود می‌کند. من فکر می‌کنم بهتر است با فوتبال و اهالی آن صادق باشیم. ما نمی‌توانیم سر هواداران کلاه بگذاریم. من نمی‌توانم بروم به تیمی مثل شهرداری آستارا بگویم اینقدر پول به من بدهید، شما را به لیگ برتر می‌رسانم. این حرف‌ها منطقی نیست و نتیجه ای هم نخواهد داشت.
برنامه‌ای برای حضور در استقلال ندارم
استقلال باشگاه من است. سال‌ها در این تیم بازی کرده ام یا عضو کمیته فنی آن بوده ام. سرمربی و کادر فنی از دوستان، مربیان و همبازیان سابقم هستند و هر کاری از دستم بربیاید برایش انجام می‌دهم. اما باور کنید اگر ده میلیارد به من می‌دادند حاضر نبودم خیبر را رها کنم، چون برای آن زحمت کشیده بودم و از نظر فوتبالی شرایط خیلی خوبی داشتیم. دوست داشتم مردم خرم آباد را خوشحال کنم. درباره استقلال هم همیشه صحبت‌هایی بوده اما فعلاً شرایط همکاری فراهم نیست و دنبال تصمیمات دیگری هستم.
سبک و سیاق فوتبال بازی‌کردن در لیگ یک
یکی از ایرادهایی که در تیم خیبر به من می‌گرفتند این بود که چرا به بازی مستقیم رو نمی‌آوریم و سریع به حمله نمی‌رویم. در حالی که در فوتبال روز دنیا، اگر یک مدافع گزینه ای برای پاس دادن داشته باشد اما زیر توپ بزند، می‌گویند آن بازیکن به درد فوتبال حرفه ای نمی‌خورد. اما متأسفانه هنوز در فوتبال ما عده ای هستند که این نوع فوتبال را «شیوه فوتبال» می‌دانند! در حالی که این نوع فوتبال منسوخ شده و اگر یک مربی چنین روشی را انتخاب کند، یعنی می‌خواهد چیزی را از سر خود باز کند. ما در فوتبال یک اصل داریم و آن این است که اگر شما یک شیوه بد داشته باشید، بهتر از این است که هیچ شیوه ای نداشته باشید. متأسفانه در فوتبال ما و به خصوص در لیگ یک، ما کمتر تیمی را می‌بینیم که شیوه ای برای فوتبال بازی کردن داشته باشد. برعکس فوتبال روز دنیا که هر مربی با شیوه خاص خود عمل می‌کند. این را هم باید در نظر داشته باشیم که شیوه با تاکتیک فرق می‌کند. شیوه با سیستم هم فرق می‌کند. می‌شود سیستم چهار سه سه را به بیست شیوه متفاوت اجرا کرد. تاکتیک را هم بازیکنان به وجود می‌آورند. ما داریم درباره اصل فوتبال صحبت می‌کنیم؛ نه سلیقه‌ها.
تیم برنده، لزوماً تیم بهتر میدان نیست
خیلی وقت‌ها می‌بینیم که تیمی در لیگ یک بازی را یک بر صفر برده و می‌گوید تیمش خیلی خوب بازی کرده و تیم برتر میدان بوده است. اما وقتی بازی نگاه می‌کنیم می‌بینیم تیم برنده روی یک ضربه ایستگاهی یا پنالتی به گل رسیده و دیگر هیچ موقعیتی خلق نکرده؛ در حالی که حریفش بیش از هفت موقعیت گل ایجاد کرده است. در چنین مواردی شما نمی‌توانید ضعف گلزنی حریف را به عملکرد خوب دفاع تیمی خود ربط دهید. به طور کلی زمانی می‌توان گفت یک شیوه موفق عمل کرده است که بتوانید در جریان مسابقه (یعنی به جز ضربات ایستگاهی و اشتباهاتی که توسط مدافعان حریف منجر به موقعیت سازی برای تیمتان شده) بیشتر از حریفتان موقعیت ایجاد کنید و کمتر به آنها موقعیت گلزنی بدهید. اگر در شرایطی غیر از این پیروز شوید، یعنی شانس در پیروزی شما نقش بیشتری از شیوه و سیستم و تاکتیک داشته است. در فوتبال روز دنیا هم وقتی می‌خواهند عملکرد یک مربی را آنالیز کنند، ضربات ایستگاهی و اشتباهات فردی را کنار می‌گذارند و به این نگاه می‌کنند که آیا این تیم می‌تواند در جریان مسابقه به راحتی ایجاد موقعیت کند یا خیر و از طرف دیگر چقدر موقعیت به حریفش می‌دهد. پس صرف نتیجه گرفتن یک تیم، دلیل برتری آن تیم و موفق بودن آن مربی نیست.
کیفیت زمین‌های لیگ یک باید خیلی بهتر از این باشد
ما باید به سمتی برویم که لیگ یک جایی باشد برای پرورش استعدادهای جوان و مستعد که فوتبال را یاد بگیرند، پیشرفت کنند و به لیگ برتر برسند. نه اینکه مربیان فقط با شلوغ بازی و راه انداختن دعوا، صرفاً نتیجه را به سود خودشان تغییر دهند. دوست دارم لیگ یک روز به روز کیفیتش بالاتر رفته و سلامتش بیشتر شود. نیاز است کیفیت زمین‌ها خیلی بهتر از چیزی که هست شود؛ این همه هزینه در فوتبال انجام می‌شود و امیدواریم مقداری در بحث سخت افزاری هم پیشرفت کنیم که تأثیر زیادی در رشد فوتبالمان خواهد داشت.