۱۴. از دیگران انتظار نداشته باشید در کارهای کودکانه و شیطنت‌ها با شما همراهی کنند
ممکن است گاهی نیاز داشته باشیم کودک بشویم که باعث می‌شود زندگی را خیلی جدی نگیریم. بهترین حالت زمانی است که با یک دوست این کارهای کودکانه و به‌ظاهر بی‌معنی را انجام می‌دهیم، ولی گاهی کسی را نداریم. چرخیدن در اتاق نشیمن، ایستادن روی رختخواب و سخنرانی‌کردن، شکلک‌درآوردن مقابل آینه، وزنه‌برداری‌کردن با ظرف پودر شوینده، شمشیربازی با قاشق غذاخوری و به‌طور کلی رهاکردن قیدوبندها و کنترل‌نکردن احساسات در رفع استرس و تنش مؤثرند.
برای آزادگذاشتن کودک درونمان به کسی نیاز نداریم. گاهی همین رفتارهای به‌ظاهر احمقانه واقعاً احساس خوبی دارند. البته رفتارهای مناسب و معقول در جامعه بسیار خوب است، ولی بهتر است که گاهی به خودمان کمی استراحت بدهیم!
۱۵. از دیگران انتظار نداشته باشید راه‌حل مشکلات شما را بیابند
همه ما مشکلاتی داریم. دیگران می‌توانند کمک کنند راه‌حل‌های ممکن را بررسی کنیم؛ ولی اگر ما مسبب به‌وجودآمدن آن مشکلات باشیم، اغلب فقط خودمان می‌توانیم آنچه را به وجود آورده‌ایم حل کنیم.
آیا راه‌حل‌هایی که دیگران تاکنون به شما پیشنهاد داده‌اند برای شما مناسب بوده؟ معمولاً توصیه‌های دیگران به نتیجه موردنظر و مطلوب ما منتهی نمی‌شود. فقط افرادی که ذهنیت قربانی دارند از دیگران توقع دارند به کمک آن‌ها بیایند؛ ولی افرادی که ذهنیتی برنده دارند گزینه‌ها را بررسی می‌کنند، دست‌به‌کار می‌شوند و هرجا که لازم باشد تغییرات و اصلاحاتی ایجاد می‌کنند.
ذهنیت قربانی (Victim Mentality) یک ویژگی شخصیتی اکتسابی است که در آن، فرد تمایل دارد خود را قربانی اقدامات منفی دیگران بداند.
۱۶. همیشه از رفتارهای دیگران برداشتی منفی نداشته باشید و تصور نکنید مدام شما را قضاوت می‌کنند
اگر با بازخوردهای منفی بزرگ شده باشیم، همیشه وقتی کسی نظرش را می‌گوید در پسِ کلمات او دنبال معنای پنهانی می‌گردیم. معتقدیم همه افکار پنهانی دارند و هر کاری که دیگران انجام می‌دهند مشکوک است؛ مثلاً اگر کسی با لبخند به ما نگاه می‌کند، از خودمان می‌پرسیم آیا سبزیِ غذا لای دندان‌هایمان مانده است، در حالی که شاید او به این فکر می‌کند که چه مدل موی زیبایی داریم یا اگر از کسی تعریف ‌وتمجیدی می‌شنویم، فکر می‌کنیم از ما چیزی می‌خواهد. ما اگر دنبال بازخورد منفی باشیم، بی‌شک آن را همه‌جا خواهیم یافت.
«اپرا وینفری» آزمایشی انجام داد که در آن، روی چهره زنان زیبا زخم‌هایی ساختگی ایجاد کردند و این زنان در خیابانی در شهر قدم زدند تا واکنش مردم نسبت به خود را ببینند. سپس، بدون اطلاع زنان و در بررسی و کنترل نهاییِ آرایش و گریم صورت آن‌ها، جای زخم‌ها برداشته شد. این زنان با چهره زیبای همیشگی خود بیرون رفتند، ولی پس از بازگشت گفتند وقتی در خیابان راه می‌رفتند مردم با حالت بدی به آن‌ها نگاه می‌کردند، آن‌ها را مسخره می‌کردند و به آن‌ها اشاره می‌کردند. آن‌ها تجربه‌شان را بر اساس آنچه از دیگران انتظار داشتند تفسیر کردند و تفسیر آن‌ها کاملاً اشتباه بود.
سخن پایانی
شاید وقت آن رسیده است که انتظارات بی‌جا از دیگران را کنار بگذاریم و مسئولیت زندگی خودمان را بر عهده بگیریم. کدام‌یک از اشتباهات گذشته‌تان را می‌توانید ببخشید؟ کدام برداشت‌هایی که از رفتارها و گفته‌های دیگران داشته‌اید اکنون به نظرتان اشتباه می‌آیند؟ می‌خواهید چه تغییراتی را ایجاد کنید؟ در چه‌کارهایی می‌خواهید بهتر شوید؟
زندگی‌تان را در دست خودتان بگیرید و به آرزوها و خواسته‌هایتان جامه عمل بپوشانید. 
این زندگی شماست، پس در مسیری که می‌خواهید، هدایتش کنید و منتظر کمک و توجه دیگران نباشید.