یک فوق تخصص روماتولوژی گفت: در حالت طبیعی سیستم ایمنی انسان وظیفه دارد تا از بدن در برابر مهاجمین خارجی، مثل ویروس‌ها محافظت کند،یعنی با ورود هرگونه نیروی خارجی سلول‌های دفاعی آماده می‌شوند تا با آن مبارزه کنند. یعنی بدن تفاوت بین سلول‌های مفید خودی و مهاجمین را تشخیص می‌دهد. به گزارش بهداشت نیوز، دکتر مهران پورنظری گفت: دستگاه ایمنی یا سیستم ایمنی بخشی از بدن است که سلول‌ها و مولکول‌های خودی را از بیگانه مثل میکروب‌ها و ویروس‌ها شناسایی می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد یا بی‌خطر می‌کند.وی اظهار داشت: گاهی به دلیل تشابه آنتی‌ژن سلول‌های خودی با غیرخودی و گاهی به دلیل اشتباه در عملکرد سیستم ایمنی در سنین بالا یا به دلایل ارثی، سیستم ایمنی به سلول‌های خودی حمله می‌کند و در نتیجه بیماری‌های خودایمنی ایجاد می‌شود. این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ادامه داد: بنابراین بیماری خودایمنی هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خود بدن را آغاز می‌کند بیماری‌های خودایمنی می‌تواند سلول‌های خون، عروق خونی، غده تیروئید، لوزالمعده، عضلات، مفاصل و پوست را درگیر کنند.
به گفته وی، از جمله بیماری‌های خودایمنی می‌توان به لوپوس، آرتریت روماتوئید و مولتیپل اسکلروز (ام‌اس) اشاره کرد. اغلب این بیماری‌ها مزمن هستند، اما بسته به نوع عارضه ممکن است قابل کنترل باشند. دکتر پورنظری با بیان این که تاکنون بیماری‌های خود ایمن زیادی شناسایی شده ‌است که طیف وسیعی از بافت‌ها و سلول‌های بدن را در بر می‌گیرد گفت: دیابت نوع یک نیز نوعی بیماری خود ایمنی است که در آن سلول‌های جزایر لانگرهانس واقع در پانکراس مورد تهاجم قرار می‌گیرد.وی با بیان این که بیماری آسم هم نوعی بیماری خود ایمنی است که مخاط ریه به‌وسیله سیستم ایمنی صدمه می‌بیند، گفت: بیماری‌های خود ایمنی ممکن است بر بخش‌های مختلفی از بدن تأثیر بگذارند. به‌طور مثال، در بیماری ام‌اس دستگاه ایمنی به پوشش اطراف سلول‌های عصبی مغز حمله می‌کند، در نتیجه، سلول‌های اعصاب صدمه دیده و ماهیچه‌ها از کار می‌افتند، بینایی و حرکت فرد مختل و فرد دچار بی‌حسی و لرزش می‌شود. به گفته وی، در بیماری هاشیموتو نیز غده تیروئید تحلیل رفته و منجر به کم کاری تیروئید می‌شود. وی همچنین با اشاره به این که بیماری‌های پوستی مثل پسوریازیس و ویتیلایگو در نتیجه حمله سیستم ایمنی به سلول‌های پوست به‌وجود می‌آیند، گفت: اختلال دستگاه ایمنی نیز می‌تواند به بیماری لوپوس منجر شود. این متخصص روماتولوژی با بیان این که به طور کلی، درمان یک بیماری خودایمنی به عواملی برای کاهش فعالیت سیستم ایمنی (سرکوب کننده‌های ایمنی) یا مسدود کردن التهاب (ضد التهاب) که منجر به آسیب بافتی می‌شود، نیاز دارد گفت: اگرچه بعضی از این بیماری‌های خودایمنی بدون دارو خوب می‌شوند ولی تعدادی از آن‌ها هم با وجود داروهای جدید قابل کنترل هستند.