شبکه استانی کرمان برای پخش زنده دیدار حساس مس این شهر برابر پرسپولیس، خلاقیتی ساده به‌خرج داده که زیبایی‌های پخش تلویزیونی را دوچندان می کند. قرار دادن یک دوربین، درست پشت دروازه‌ها، باعث شده تا تصاویر آهسته جالبی در اختیار مخاطب قرار بگیرد و لحظات ورود توپ به دروازه یا برخورد آن به تیر افقی و عمودی، بیننده را به وجد بیاورد.
همین یک اقدام ساده، در جلب رضایت مخاطب و افزایش جذابیت‌های یک مسابقه فوتبال، تأثیر محسوسی دارد. همان چیزهایی که در فوتبال کشورمان به آن توجه زیادی نشده و باعث می‌شود که تماشای بازی‌ها برای بینندگان تلویزیونی کسالت‌بارتر از آنچه در ورزشگاه ممکن است شاهد آن باشند، به نظر برسد.
قرار دادن ضعیف‌ترین امکانات پخش تلویزیونی برای مسابقاتی که برای هر بازیکن آن میلیاردها تومان بودجه دولتی هزینه می‌شود، نشان از بی‌اهمیت بودن جنبه‌های ورزشی و بصری برای مسئولان دارد. فدراسیون فوتبالی که چندسال است برای ورود VAR وعده‌های توخالی می‌دهد، خود بهتر می‌داند که پیش‌نیاز ورود این تکنولوژی، تجهیز ورزشگاه‌ها به بهترین نوع پخش تلویزیونی و دوربین‌های متعدد است. 
فدراسیونی که خود دارای منابع مالی عظیمی است و می‌تواند تمامی ورزشگاه‌ها را به‌خوبی تجهیز کند، اما هنوز تعداد زیادی از ورزشگاه‌های کشور از لحاظ فیلم‌برداری و پخش تلویزیونی در سطح ابتدایی هستند و یک ابتکار ساده از شبکه استانی کرمان، تا این حد به‌چشم می‌آید!
حتی در شهر اصفهان که بازی‌ها با تعداد دوربین‌های زیاد و کارگردانی مطلوب تلویزیونی پوشش داده می‌شود، کیفیت تصویر شبکه استانی بسیار ضعیف و سیستم‌های پخش به‌قدری قدیمی هستند که کیفیت تصاویر با اعتراض هواداران دو تیم اصفهانی مواجه شده است. 
وضعیت پوشش تلویزیونی در شبکه استانی فارس هم که نیازی به گفتن ندارد. حتی دست‌اندرکاران پخش مسابقات فوتبال در شیراز، خود به مستهلک بودن امکاناتشان اذعان دارند. کیفیت تصاویر آن‌قدر پایین است که تشخیص بازیکنان حاضر در زمین مسابقه سخت می‌شود. علاوه بر آن، نحوه استقرار دوربین‌ها نیز به همان حالت چند دهه گذشته باقی مانده و به‌جز چند بازی در فصل گذشته لیگ برتر، از هیچ خلاقیت و اقدام جدیدی از سوی کارگردان تلویزیونی مسابقه، خبری نیست.
مسابقات فوتبال در کشورهایی مثل امارات، قطر یا حتی تایلند و اندونزی که از لحاظ فوتبالی هیچ‌گاه در حد و اندازه‌های فوتبال کشورمان نبوده و نیستند، به‌قدری از نظر پوشش تلویزیونی دارای کیفیت بالایی است که تماشای همان مسابقات سطح پایین را برای بیننده جذاب و دیدنی می‌کند. حالا مقایسه کنید میزان لذت بردن بینندگان تلویزیونی از فوتبال ایران را با مسابقاتی در سطح اول فوتبال جهان، که هم کیفیت فنی بازی‌ها بسیار بالاست و هم پخش تلویزیونی در بالاترین حد خود قرار دارد. مسلم است که با ادامه چنین روندی، روزبه‌روز شاهد ریزش مخاطبان لیگ‌های داخلی خواهیم بود که در ادامه به اُفت بیشتر کیفیت فنی مسابقات نیز منجر می‌شود.
بنابراین، علاوه بر زیرساخت‌های ساختمانی و بهبود کیفیت چمن‌ها، باید به بحث پوشش تصویری و تلویزیونی نیز توجهی ویژه شود که متأسفانه در هیچ‌یک از این موارد، شاهد حرکت مؤثری نیستیم و سال‌های زیادی است که پیشرفت در این زمینه‌ها متوقف شده است.