نژادپرستی گسترده و بی‌پایان، خشونت‌های منجر به مرگ، پرتاب هواداران رقیب به رودخانه، به آشوب کشیدن کوچه و خیابان، فسادهای مالی و اخلاقی گسترده و در جدیدترین حرکت؛ پرتاب حیوانات مرده به سمت تماشاگران مقابل!
این‌ها گوشه‌ای از رفتارهای زشت هواداران و بازیکنان و به‌طور کلی، اهالی فوتبال در اروپا در سال‌های اخیر بوده است. اتفاقاتی که اگر کوچکترین نمونه‌های آن در کشور ما بیفتد، سیل توهین‌ها و خودزنی‌ها توسط هموطنان و به‌خصوص مجازی نشینان! به راه خواهد افتاد.
چند روز پیش و در جریان یک دیدار در لیگ کشور «جهان اولی» بلژیک، هواداران تیم میهمان در حین بازی، موش‌های مرده را به سمت هواداران میزبان پرتاب کردند. هواداران شالروا چندین حیوان مرده را به سمت هواداران استاندارد لیژ پرتاب کردند که سر آنها قرمز رنگ شده بود. این رسوایی اکنون به شکل گسترده در رسانه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود. هواداران در شبکه‌های اجتماعی عصبانی هستند و خواستار در نظر گرفتن تدابیری در این باره شدند. هواداران تیم استاندارد لیژ در شبکه‌های اجتماعی نوشتند: امیدواریم لیگ برتر اقدام کند، باشگاه ما شکایت کند و سازمان‌های حمایت از حیوانات وارد عمل شوند!
یکی از هواداران این تیم گفته: «ما دیدیم که هواداران آنها این کار را انجام دادند تا ما را تحریک کنند، آنها موش‌ها را گرفتند و سمت ما انداختند و دو، سه تای آنها فقط روی پای خود من افتاد».
تصور کنید  بروز حادثه‌ای مشابه را در یکی از ورزشگاه‌های ایران. نه فقط عامه مردم، بلکه برخی رسانه‌های بزرگ داخلی به سرعت چنین چیزهایی را به فرهنگ پایین مردم ایران ربط  داده و حتی عنوان می‌کردند که «فقط در ایران ممکن است چنین رفتارهایی را ببینیم».
مشابه این جملات را بارها از سوی مجریان و گزارشگران معروف کشورمان شنیده‌ایم، حرف‌هایی که این‌طور به ما القا می‌کند که علاوه بر عقب ماندگی‌های فراوان در بحث اقتصاد و پیشرفت‌های علمی و زیرساختی، در بحث فرهنگی نیز کشوری عقب‌افتاده هستیم و احتمالاً باید از همان غربی‌ها الگوبرداری کنیم!
شکی نیست که در کشورمان و به‌طور مشخص در بین اهالی فوتبال و هوادارانش، شاهد مواردی از خشونت و بی‌اخلاقی هستیم و فساد مالی گسترده هم عضو جدایی‌ناپذیر این مقوله در ایران بوده است، اما این که بخواهیم این موارد را تماماً به عقب‌ماندگی فرهنگی خود نسبت داده و با وجود مشاهده مواردی به‌مراتب سنگین‌تر در سایر کشورها، همچنان به خودزنی ادامه داده و آنها را در تمام زمینه‌ها برتر از خود بدانیم، دور از انصاف و مایه عقب افتادگی بیشتر در تمام زمینه‌هاست. 
آنها شاید از نظر پیشرفت در تمام ابعاد ورزشی و غیرورزشی، اصولی‌تر کار کرده و سال‌ها جلوتر از ما باشند اما در ابعاد اخلاقی و فرهنگی، هیچ‌گاه آش دهان‌سوزی نبوده و حرف چندانی برای گفتن ندارند.