محمدرضا جوکار:
تاکنون به سراغ مربیان شیرازی فوتبال پایه رفته‌ایم که عمدتاً در شهر شیراز مشغول به فعالیت هستند و از معضلات و مسائل موجود در فوتبال این شهر، گلایه دارند. اما در شماره امروز، با مربی دیگری از خطه فارس گفت‌وگو کرده‌ایم که به دلیل همان مسائل و مشکلات، قید حضور در شهر خود را زده و به جای دیگری کوچ کرده است.
محمد آزادی در دوران ورزشی خود مدتی در تیم وصال شیراز توپ زده و فعالیت مربیگری را در مدرسه فوتبال لاله خرامه آغاز کرده است. او می‌گوید: آن زمان کارمند اداره تربیت بدنی این شهرستان بودم و مدتی هم در تیم نوجوانان برق شیراز مربیگری کردم و خودم را همیشه یک برقی اصیل می‌دانم. بعد از آن به تیم ستاره ساز رفتم و در دو رده نونهالان و نوجوانان فعالیت داشتم. بعد از یک سال فعالیت، تصمیم گرفتم به نونهالان وصال شیراز بروم و در آنجا فعالیت کنم که دوران خوبی برای من بود. سپس به دلیل مسائل مالی و امکاناتی تصمیم به خروج از استان فارس گرفتم و در تیم نونهالان ابوذر کنگان مشغول به فعالیت شدم.
وی درباره اینکه در حال حاضر کجا مشغول به فعالیت است، گفت: حدود یک ماه است که با تیم قدیمی «وحدت کنگان» تمرینات را شروع کردیم و خدا را شکر همه چیز خوب پیش می‌رود. جنوب کشور پر از استعدادهای گرانبهاست که باید از این استعدادها حمایت شود. فعلاً در هر دو رشته فوتبال و فوتسال هم‌زمان فعالیت می‌کنم و از آنجایی که در جنوب کشور، فوتسال اهمیت زیادی دارد، همین باعث شد که بنده هم در کلاس‌های مربیگری فوتسال ثبت‌نام و شرکت کنم.
این مربی شیرازی با ارائه توضیح بیشتری در خصوص علت خروجش از شیراز و استان فارس گفت: متأسفانه به دلیل اینکه در شهر خودمان غریب هستیم و هیچ‌گونه امکاناتی وجود ندارد، تصمیم گرفتم از شیراز بروم. تعدادی از تیم‌ها در شیراز فقط به خاطر تأمین منابع مالی خودشان فعالیت می‌کنند و برایشان اهمیت ندارد که بازیکن و مربی چه بر سرشان بیاید. در شیراز، هم باید مربی بود، هم مدیر، هم تدارکات و ... 
اگر الان مربیان شهرمان در شهرهای دیگر فعالیت می‌کنند به خاطر همین مسائل است. آنها اصلاً دوست ندارند از شهر خودشان فاصله بگیرند. به نظر من باید مجوز تعداد زیادی از باشگاه‌ها و مدارس فوتبالی که بی‌هدف هستند و حتی مربیانی که مدرک مربیگری ندارند را به خدمت می‌گیرند، باطل شود.
وی افزود : شیراز در رده پایه مربیان با تجربه و تحصیل کرده‌ای دارد که حیف است از آنها چشم‌پوشی کنیم. بعضی از مربیان هم متأسفانه در شهر خودمان سنگ‌اندازی کرده و فکر می‌کنند با این مسائل، خودشان جای مربی دیگری را می‌گیرند و همه چیز گل و بلبل می‌شود. سال‌ها به‌عنوان هوادار در کنار تیم برق بودم و فوتبال شیراز و استان را از کودکی دنبال می‌کنم، ولی متأسفانه عده‌ای با تنگ‌نظری‌هایشان نمی‌گذارند مربیان، سالم کار کنند. به همین دلیل است که هرچقدر از شهرم دور باشم، برایم بهتر است و راحت‌تر می‌توانم کار کنم و موفق شوم.
آزادی ادامه داد: متأسفانه در شیراز، ارگان‌های دولتی و خصوصی به ورزش فوتبال خیلی کم اهمیت می‌دهند و همیشه از قدیم تا الآن، مشکلات مالی وجود داشته و خواهد داشت. عده‌ای با سرمایه شخصی تیم‌داری می‌کنند؛ مدیرانی می‌شناسم که حتی منزل و ماشین خودشان را می‌فروشند برای تیم و در آخر حمایتی نمی‌بینند و کناره‌گیری می‌کنند. امیدوارم روزی برسد که مانند گذشته تیم‌های شیراز را در لیگ برتر  داشته باشیم، تا نام شیراز دوباره بر سر زبان‌ها بیفتد. وی در پایان گفت: باید تشکر ویژ‌ه‌ای از همسرم داشته باشم که همیشه کنارم بوده و همین‌طور از همه دوستانی که همیشه باعث دلگرمی من هستند. همچنین از دوستان عزیزم؛ آقایان جمشید غدیری، سعید غلامزاده، هادی تأمینی و امین دیلمی تشکر می‌کنم و قدردانی ویژه دارم از روزنامه شیرازنوین که به مربیان فوتبال پایه نگاه ویژه‌ای دارد.