شکی وجود ندارد که داشتن تناسب اندام برای هر فردی رؤیاست و اینکه ورزش کردن و فعالیت و تحرک بدنی در تحقق این آرزو نقش اثربخشی دارد،‌ قابل تأیید است.
در این میان باشگاه‌های بدنسازی به‌عنوان مراکزی که افراد رده‌های سنی مختلف و از هر جنسیتی می‌توانند به انجام تمارین ورزشی و دستیابی به اندام و وزن آیده‌آل مراجعه کنند، بسیار مورد توجه قرار دارد به گونه‌ای که بسیاری از افراد، رفتن به این باشگاه‌ها را در برنامه روزانه خود گنجانده‌اند.
اما چیزی که در این سمت و سو بسیار مورد توجه قرار گرفته، ‌استفاده از مکمل‌های ورزشی است؛ باید به صراحت بگوییم که مکمل به واقع بخشی از غذای یک ورزشکار است؛ به خصوص ورزشکاری که به صورت حرفه‌ای ورزش می‌کند.
اما آنچه مهم است اینکه چه مکملی و توسط چه کسی و برای چه رده سنی تجویز می‌شود، اهمیت بسزایی دارد؛ یک مربی باسابقه و متخصص می‌داند که برای کاهش و یا افزایش وزن نباید مکمل‌های سنگین و یا غیر استاندارد برای یک نوجوان توصیه کند.
متأسفانه بسیاری از نوجوانان و جوانان با تصور اینکه مصرف مکمل است که به بدن آنها شکل و قالب می‌دهد، اصرار دارند که مصرف مکمل را از همان ابتدا در برنامه ورزشی خود قرار دهند و علی‌رغم توصیه مربیان آگاه خود بر عدم مصرف برخی مکمل‌ها، خودسرانه و یا با مشورت با همسالان خود و برخی افراد سودجو اقدام به مصرف مکمل می‌کنند؛ مکمل‌هایی که بعضاً استاندارد و سالم نیستند و سلامت اندام‌های داخلی مانند کبد را به مخاطره می‌اندازند و مشکلات جسمی عدیده‌ای در پی خواهند داشت.
آنچه مهم است والدین و مربیان آگاه و دلسوز باید کاربرد مکمل ها را برای ورزشکاران تازه‌کار توضیح دهند و آگاهی کافی از سوی متخصصان ورزشی و در قالب اطلاع‌رسانی عمومی در این خصوص انجام شود که مصرف مکمل به هر شرطی و البته مصرف مکمل‌های غیر استاندارد و بدون مشورت گرفتن با مربیان متخصص، نه تنها به برخورداری از وزن و اندام مناسب منتهی نمی‌شود، بلکه سلامت آنها را نیز به مخاطره خواهد انداخت.