ورزش و ورزش کردن پدیده‌ای است که در شرایط کنونی زندگی بشر برای پر کردن خلأ ناشی از زندگی ثابت و تحرک اساسی بدن صورت می‌گیرد و دربرگیرنده یک سری حرکات سیستماتیک و حساب شده برای حصول به هدف بالا بردن و درجه سلامتی تن و روان و سلامت عقل و هوش و بعد ارضای غرایز طبیعی است. ورزش و تربیت بدنی که خواص و ویژگی‌های علمی آن در ابعاد فرهنگی و اجتماعی بارز و روشن است و در بهداشت و سلامت جسم و روان، در نشاط و تفریح خاطر و در افزایش قابلیت‌های کاربردی عضلات و کم کردن پرخاشگری، هنگام انجام امور مختلف و بالاخره در آموزش‌های اخلاقی و اجتماعی نقش مؤثر و کارساز دارد. یکی از راه‌های کاهش و کنترل میزان پرخاشگری، ورزش است. ورزش‌های گروهی در کاهش پرخاشگری مؤثر است و ورزشکاران رشته‌های گروهی میزان پرخاشگری کمتری دارند. پس می‌توان نتیجه گرفت که در جمع و گروه بودن می‌تواند تأثیر مثبتی در کاهش پرخاشگری داشته باشد. یکی از بهترین راه‌های کاهش پرخاشگری انجام ورزش است. پس باید مسئولین به این امر مهم بیشتر توجه کنند و شرایط حضور تمام اقشار جامعه در میادین ورزشی را بیشتر فراهم آورند تا در نهایت، از بسیاری از نزاع‌ها و درگیری‌ها جلوگیری شود. تحقیقات نشان داده است که پسران در سنین 5 تا 7سالگی در صورت همبازی شدن با دختران پرخاشگری بیشتری از خود نشان می دهند. 
دختران هنگام همبازی بودن با پسران پرخاشگری بیشتری به نسبت بازی با همجنس خود نشان می‌دهند. ورزش به عنوان عامل محیطی در کنترل پرخاشگری و ایجاد رفتارهای صلح‌آمیز نقش بسزایی دارد. پس ابتدا باید افراد را در مسیر ورزش قرار داد تا عادات صلح‌آمیز را در آنها ایجاد نمود. فعالیت بدنی منظم آثار مثبت و سودمندی به دنبال دارد، از بعد جسمانی، روانی و اجتماعی سودمند است.
معصومه کوثر، مربی تربیت بدنی دبیرستان الزهرا(س)، ناحیه یک شیراز