انسان در سنین مختلف به میزان متفاوتی خواب نیاز دارد تا عملکرد اندام‌های مختلف بدن به خوبی صورت گیرد. بعضی افراد با مدت کوتاهی خواب شبانه کاملاً سرحال هستند و به راحتی می‌توانند امور روزمره را انجام دهند؛ اما بعضی دیگر نسبت به کمبود خواب بسیار حساس بوده و حتی یک ساعت کم خوابی هم در روند زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد می‌کند. نه تنها سن، بلکه تغییرات متابولیکی عامل مهمی در خواب مطلوب و نیاز متغیر به خواب است.
6ماهگی تا 3سالگی: کودک در فاصله سنی 6ماهگی تا 3سالگی به مدت طولانی خواب نیاز دارد. از 6ماهگی به بعد، ریتم خواب شبانه کودک همانند بزرگ‌ترها می‌شود و خیلی در طول شب بیدار نمی‌شود. طی 24ساعت او باید 11ساعت بخوابد و حتماً نیاز به چرت بعدازظهر نیز خواهد داشت. کودکی که به اندازه کافی نخوابد ممکن است دچار اختلالات رفتاری مانند گریه، بی قراری، تند خویی و... گردد.
4 تا 12سالگی: در این سن، چرت بعدازظهر چندان ضرورتی ندارد و به شرایط کودک و نیازهای خاص او برمی‌گردد. کودک 5ساله می‌تواند در صورت خستگی در طول روز بخوابد البته به شرطی که در خواب شبانه مشکل ایجاد نکند. خواباندن در این سنین ممکن است کمی مشکل شود و کابوس شبانه نیز گاه به سراغش آید. کودک باید آرامش و اطمینان خاطر داشته باشد و تا دیروقت بیدار نباشد، زیرا هنوز به 10 تا 12ساعت خواب نیاز دارد.
15سالگی: با شروع دوران نوجوانی معمولاً ریتم خواب نیز تغییر می‌کند. خواب سبک‌تر شده و مشکلات به خواب رفتن نیز واقعی‌تر خواهد بود. نوجوان در این سن تا دیروقت سرگرم کار با رایانه، تلفن همراه و.. است که چنین فعالیت‌هایی بر کیفیت و زمان خواب شبانه تأثیر می‌گذارند. کم‌خوابی شبانه نیز او را به خواب طولانی صبح وا می‌دارد.
30سالگی: به طور طبیعی 7 تا 8ساعت خواب شبانه برای یک فرد بالغ کافی است، البته این نیاز با توجه به ویژگی‌های فردی متغیر است. کم‌خوابی به دلیل مشغله‌های مختلف زندگی شخصی و شغلی معمولاً رایج است؛ اما باید توجه داشت که می‌تواند در طولانی مدت عوارض منفی بر سلامتی داشته و زمینه‌ساز اختلالات متابولیک شود. نخستین علائم خواب آلودگی و خستگی برای رفتن به رختخواب کافی است؛ پس نباید خود را به بیدار ماندن مجبور کرد.
60سالگی: اولین نشانه‌های به خواب رفتن در این سنین کم کم بروز می‌کند. به علاوه، کیفیت خواب نیز چندان مطلوب نیست و بیدار شدن مکرر در طول شب فرد را آزاد می‌دهد. برای جبران کم خوابی نیاز به چرت بعدازظهر و افزایش مدت خواب ضروری است. نیاز به خواب حدود 5/7ساعت خواهد بود که معمولاً مداوم نیست.
80سالگی: با نزدیک شدن به 80سالگی زمان به خواب رفتن طولانی‌تر شده و ممکن است 30 تا 45دقیقه بیشتر از جوانی باشد. مرحله خواب عمیق کاهش می‌یابد و بیدارشدن‌های شبانه نسبت به بیست سال قبل بیشتر شده است. چرت روزانه مطمئناً برای جبران کمبود خواب ضروری خواهد بود. معمولاً بیماری و دردهای جسمانی مانع از خواب راحت در این سنین است.