[ فردا را به امروز می آوریم ]
  • آخرین شماره ۲۰۷۵
  • دوره جدید

عنایتی و عذرهای بدتر از گناه ، روزنامه شیراز نوین

«سرمربی تیم فوتبال امید در خصوص انتقاد‌ها از این تیم گفت: باید ببینیم آن عده‌ای که انتقاد می‌کنند چه کسانی هستند، از کجا خط می‌گیرند؛ شاید منافعی داشتند که به خطر افتاده است. حریف خیلی آماده بود؛ ما زمان کمی برای آماده‌سازی داشتیم. زمین خراب بود. بازیکنان کم تجربه بودند!»
زمانی که شایسته‌سالاری انجام نشود و فردی فاقد صلاحیت روی یکی از مهم‌ترین نیمکت‌های ملی ورزش ما بنشیند، باید هم منتظر چنین صحبت‌هایی پس از ناکامی باشیم!
در حالی که مربیان شایسته‌تری نسبت به رضا عنایتی داشتیم، این مهاجم شش‌دانگِ پیشین فوتبال کشورمان، بدون برخورداری از فاکتورهای لازم، روی نیمکت  تیم ملی امید نشست؛ تیمی که قرار بود طلسم‌شکنی کند و به المپیک پاریس برود. اما تیم عنایتی حتی نتوانست از دور مقدماتی صعود کند و یکی از بزرگترین ناکامی‌های تاریخ فوتبال کشورمان را رقم زد.
اینکه یک مربی پس از خلق چنین ناکامی بزرگی، این‌گونه پاسخ منتقدان را بدهد، در هر کجای دنیا باعث حیرت علاقه‌مندان فوتبال می‌شود، اما در کشور ما خیر! چون زمانی که چنین انتخاب مبهمی صورت می‌گیرد، کسی انتقاد نمی‌کند؛ کسی نمی‌گوید این مربی به دلیل ارتباط خوب با سرمربی تیم ملی، بدون شایستگی وارد چنین جایگاه مهمی شده. همه منتظرند ببینند نتیجه این انتخاب اشتباه، آیا نتیجه خوبی در پی دارد یا خیر؟
آقای سرمربی هم مدام بهانه‌تراشی می‌کند؛ بهانه‌هایی بدتر از ناکامی؛ عذرهایی بدتر از گناه. البته ناکامی تیم امید به یک امر عادی و همیشگی تبدیل شده و کسی توقع خلق شگفتی از عنایتی نداشت، اما اینکه پس از کسب بدترین نتایج ممکن، چنین پاسخی از او دریافت شود، بیش از پیش اثبات می‌کند که انتخاب، انتخاب اشتباهی بوده است.
ناکامی امری طبیعی در فوتبال است، اما باید دید مسئولان فنی و غیرفنی تیم، چه واکنشی به آن نشان می دهند. زمانی که سرمربی تیم نخواهد اشتباهاتش را بپذیرد و انتقادات را بشنود، امیدی هم به اصلاح نیست و باید منتظر ناکامی‌های بعدی باشیم.
ای کاش عنایتی شجاعت این را داشت که مسائل زیرساختی و ریشه‌ای را بهانه‌ای برای ناکامی تیمش قرار می‌داد.

 

تاکنون نظری برای این خبر ثبت نشده است!
ثبت نظر جدید
نام و نام خانوادگی  

آدرس ایمیل    

متن نظر  

کد امنیتی