روزنامه عکاظ چاپ عربستان سعودی نوشت: از زمان پیروزی اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری ترکیه، مسئله احیای امپراطوری عثمانی از رویاهای اصلی وی بوده است که در سخنرانی‌های مختلف بدان اشاره می‌کند. اما اردوغان در طی مسیری که منتهی به چنین جایگاهی برای کشورش شود، قدم‌های درستی برنداشت؛ برای نمونه، به جای برقراری روابط نزدیک با دولت‌های عرب و خلیج فارس، در جریان انقلاب مصر، موضع مخالف با السیسی را برگزیده و از اخوان المسلمین دفاع کرد.
به گزارش انتخاب، این روزنامه در ادامه آورده است: علاوه بر اینکه از عضویت ترکیه در ناتو استفاده لازم را نکرد و ایالات متحده ناچار شد برای مبارزه با ترویست‌های داعش در الرقه، وارد ائتلاف با کردهای سوریه شود و در این میان، اردوغان دائماً کردهای داخل ترکیه را تهدید به جنگ می‌کرد.
با وجود اهمیت دولت‌های خلیج فارس برای اقتصاد ترکیه و نقشه‌های آنکارا برای تحقق دستاوردهای اقتصادی بی‌سابقه، گرایش‌های ایدئولوژیکی، به ویژه گرایش «اخوانی» آن، اردوغان را بر آن داشت تا بدون هیچ تفکر و تأنی، از اخوان‌المسلمین و گروه‌های اسلام سیاسی حمایت کند و به محض آغاز بحران در روابط قطر و دولت‌های چهارگانه خلیج فارس، اقدام به اعزام نیرو به دوحه کرده و پایگاهی نظامی در آنجا ایجاد نماید.
و در نهایت نیز چنین اظهارنظری کند: «اگر قدس را از دست بدهیم، نمی‌توانیم از مدینه منوره حمایت کنیم، اگر مدینه را از دست بدهیم، نمی‌توانیم از مکه حمایت کنیم و اگر مکه سقوط کند، کعبه را از دست می‌دهیم».
‏آیا اینگونه اظهارنظرها ناشی از حکمت و کاردانی رئیس یک دولت است؟! رئیس جمهور ترکیه تمام فرصت‌هایی که می‌توانست در منطقه تأثیرگذار باشد را از دست داد. در سوریه، فرصت خوبی برای ترکیه فراهم بود، اما آن را از دست داد تا ایران جایگزین این اثرگذاری شود. در بحران قطر، فرصت آشکار شد، اما ترکیه موضع بی‌طرفی و در ادامه تحریک ملت‌های خلیج فارس را با اعزام سربازانش به خیابان‌های دوحه برگزید. 
به دنبال همه‌پرسی در کردستان عراق، فرصت ترک‌ها با تهدید به بستن مرزهای کردها و قحطی توسط اردوغان از بین رفت. حالا رئیس جمهور ترکیه از حمایت از مکه مکرمه و مدینه منوره سخن می‌گوید!
وقتی در نیت‌های واقعی اردوغان تأمل می‌کنیم، متوجه می‌شویم که تفاوت زیادی بین طرح‌های او و طرح‌های «توسعه‌طلبانه»! پارس‌ها نیست. هدف اصلی هر دو محو ملت‌های منطقه عربی و خلیج فارس، برای حکومت کردن بر این کشورهاست و این امر هرگز محقق نخواهد شد.
قطعاً اردوغان باید به یاد داشته باشد که ایدئولوژی «اخوانی» در کشورهای منطقه مردود است، ولو اینکه او برای حمایت از این ایدئولوژی تلاش کند. بهتر است که رئیس جمهور ترکیه این ایدئولوژی را کنار بگذارد؛ چراکه در غیر این صورت خود را در بحران‌های متعددی خواهد یافت و در حالی که برای بازپس‌گیری امپراطوری عثمانی تلاش می‌کند، ملت‌های عربی به او می‌گویند: «پایت را از گلیمت درازتر نکن»!