محققان یک رایانه‌ زیستی - ترکیبی(هیبریدی) ساخته‌اند که بافت مغزی انسانی رشدیافته در آزمایشگاه را با مدارهای عادی ترکیب می‌کند و می‌تواند کارهایی مانند تشخیص صدا را انجام دهد. به گزارش ایرنا از «نیچر»، این فناوری که به تازگی در نشریه «نیچر الکترونیک» توصیف شده، می‌تواند یک روز با سامانه‌های هوش مصنوعی ادغام شود یا پایه و اساس مدل‌های ارتقایافته مغز در تحقیقات علوم عصبی را تشکیل دهد.
محققان این سیستم را «مغزافزار»(Brainoware) نام‌گذاری کرده‌اند؛ این سیستم در بردارنده دسته‌هایی از سلول‌های انسانی شبیه به بافت موسوم به اندام‌واره(organoids ) است که در تحقیقات برای مدل‌سازی کردن اندام‌ها استفاده می‌شوند. اندام‌واره‌ها از سلول‌های بنیادی قابل تبدیل به انواع مختلف سلول ساخته می‌شوند.؛ در این مورد، سلول‌های بنیادی به نورون‌ها یا سلول‌های عصبی در مغز انسان تبدیل شدند. «فرنگ گئو»، مهندس‌ زیستی در دانشگاه «ایندیانا»(آمریکا) و از مؤلفان این گزارش تحقیقی می‌گوید: هدف این تحقیقات ایجاد پلی بین هوش مصنوعی و اندام‌واره‌ها است. وی خاطر نشان کرد: هوش مصنوعی و مغز هر دو بر انتقال سیگنال در یک شبکه از گره‌های(nodes) به هم‌پیوسته موسوم به شبکه عصبی متکی هستند؛ ما می‌خواستیم این سؤال را مطرح کنیم که آیا می‌توانیم از شبکه عصبی بیولوژیک(زیستی) در داخل اندام‌واره مغز برای کارهای محاسباتی استفاده کنیم. محققان برای ساختن سیستم مغزافزار، یک اندام‌واره واحد را در داخل ظرف(plate) حاوی هزاران الکترود برای اتصال مغز به مدارهای الکتریکی قرار می‌دهند؛ آنها سپس اطلاعاتی را که می‌خواهند انتقال دهند به الگویی از پالس‌های الکتریکی ترجمه می‌کنند و وارد اندام‌واره می‌کنند. پاسخ بافت مغز توسط یک حسگر دریافت می‌شود و با استفاده از یک الگوریتم یادگیری ماشین رمزگشایی می‌شود. محققان برای آزمایش توانایی‌های این مغزافزار از این تکنیک برای تشخیص صدا استفاده کردند و برای این منظور این سیستم را با 240 مورد از صدای ضبط‌شده هشت نفر آموزش دادند. این مغز کوچک، واکنش متفاوتی به هر صدا نشان داد و الگوی متفاوتی از فعالیت عصبی تولید کرد. هوش مصنوعی یاد گرفت که این واکنش‌ها را برای شناسایی فرد صحبت‌کننده تفسیر کند؛ پس از آموزش دیدن، این سیستم توانست صداها را با دقت 78 درصدی تشخیص بدهد. به گفته دانشمندان هرچند که تحقیقات بیشتری باید انجام شود، اما این مطالعه برخی از ایده‌های تئوریک را تأیید کرده است که می‌تواند در نهایت ساخت یک رایانه زیستی را امکان‌پذیر سازد.