[ فردا را به امروز می آوریم ]
  • آخرین شماره ۲۰۷۵
  • دوره جدید

دو هزار مایل دور از خانواده، روزنامه شیراز نوین

سئو رایموندو حتی بعد از ازدواج و شروع زندگی مشترک و زمانی که فرزندانش هنوز نوزاد بودند، دست از کتاب و مطالعه برنداشت. مدت زیادی طول نکشید که موفق به دریافت دیپلم از دبیرستان شد و این تازه شروعش بود.
او می‌دانست که بهترین راه پیشرفت، گذراندن آزمون ورودی خدمات عمومی برزیل است. شهرداری‌ها، ایالت‌ها و دولت مرکزی، همگی برای تعداد زیادی مشاغل، از وکلا گرفته تا مأموران گمرکی و اساتید دانشگاه، آزمون‌های منظمی برگزار می‌کردند.
قبول شدن در این آزمون‌ها به مطالعه شبانه‌روزی - گاهی ماه‌ها و حتی سال‌ها - نیاز داشت، اما نتیجه‌اش بسیار ارزشمند بود. کارمندان بخش دولتی، حقوق و مزایای فوق‌العاده‌ای می‌گرفتند. فقط در شرایط خیلی بد و خاص، امکان اخراجشان وجود داشت و به آنها اجازه داده می‌شد که در 50 سالگی با آخرین حقوق دریافتی بازنشسته شوند.
سئو رایموندو تمرکز خود را بر سِمَت بازرس مالیاتی گذاشت که ایده‌آل‌ترین شغل خدمات اجتماعی بود. بازرسان به مدد دریافت حقوق دو برابری نسبت به رئیس جمهوری کشور، به‌عنوان «شاهزادگان برزیل» شناخته می‌شدند. حقوقی که می‌توانست از طریق پرداخت پاداش برای جریمه‌های مالیاتی، بیشتر هم بشود!
آزمون‌های جدید به ندرت اتفاق می‌افتاد و به محض اعلام ثبت‌نام هزاران نفر در صف درخواست کار بودند، اما او پاداش صبر و تلاش زیاد خود را گرفت و در حالی که دهه 1950 به پایان می‌رسید، یکی از 33 نفر و تنها فردی بود که بدون داشتن مدرک تحصیلی دانشگاهی، موفق به گذراندن امتحان ورودی شد.
او بلافاصله بعد از شروع، با به دست آوردن پیشنهادهای کاری جدید در ایالت سائوپائولو، صاحب شانس دیگری شد. مرد سربلند اهل شمال شرقی، به خوبی آگاه بود که این انتقال می‌تواند او را دو هزار مایل از خانواده بزرگش دور کند و شاید دیگر شانس دوباره دیدن آن را نداشته باشد.
اما سئو رایموندو مشتاق بود تا زندگی بهتری برای فرزندانش فراهم کند و جنوب پیشرفته، جایی بود که فرصت را در اختیار او قرار می‌داد.
به رایموندو اجازه داده شد تا محل جدید کار خود را انتخاب کند و قبل از تصمیم به مستقر شدن در «ریبِیرآو پرتو» شهری با جمعیتی حدود 145 هزار نفر و در 200 مایلی غرب مرکز ایالت، بازدیدی از شهرهای سائوپائولو، کمپیناس و سانتوس داشته باشد.
ریبِیرآو پرتو یکی از ثروتمندترین شهرهای ایالت و قطب منطقه‌ایِ خدمات و پشتیبانی برای تأمین‌کنندگان قهوه، ذرت، پنبه و همچنین دامدارانی بود که در حومه شهر و روی زمین‌های خود کار می‌کردند.

 

تاکنون نظری برای این خبر ثبت نشده است!
ثبت نظر جدید
نام و نام خانوادگی  

آدرس ایمیل    

متن نظر  

کد امنیتی