رسول شمالی‌ورزنده کارشناس رسانه، برنامه تلویزیونی «برمودا» علی‌رغم نام پر‌حاشیه، مهمانانش را در قاب تلویزیون به‌راحتی در‌می‌یابد و پیدایشان می‌کند؛ شاید اگر مخاطبان با دقت بیشتری به این برنامه نگاه کنند، به زوایای معمایی آن و رازی که برمودا دارد و قصه مهمان‌هایی که به خانه برمودا می‌آیند و رو‌در‌روی نجف‌زاده می‌نشینند، پی‌ می‌برند.
با توجه به دوره تحول جدید در رسانه ملی و حرکت به‌سمت نوآوری در برنامه‌ها، به نظر می‌رسد که برنامه‌سازان صداوسیما هم به‌نوعی به‌سمت تولید برنامه‌هایی متفاوت و مردم‌پسند می‌روند و در واقع با برهم ریختن ساختارهای قدیمی و سنتی به‌دنبال به‌روز شدن هستند، در این بین شاهد تولد برنامه‌ای هستیم که در نوع خود شایسته است و تاکنون کمتر شاهد تولید و پخش برنامه‌ای گفت‌وگو محور، بی‌پرده و خودمانی این‌چنینی در صداوسیما بوده‌ایم.
برمودا به‌وقت پیدا شدن از‌جمله این برنامه‌هایی است که از اسفند ماه سال قبل پخش آن از شبکه نسیم آغاز شد و در ایام نوروز ۱۴۰۳ و ماه مبارک رمضان هم با نگاه ویژه‌ای برروی آنتن این شبکه رفت که به‌ نظر می‌رسد مخاطبان زیادی را با خود همراه کرده است، برنامه‌ای که علی‌رغم چالشی بودن و انعطاف‌پذیری در گفتار میهمانان به‌نوعی با یک صمیمیت و صراحت سخنان آن‌ها روبرو بوده است و سعی دارد که حرف‌های صادقانه و بی‌پرده با میهمانان بزند.
دعوت شدگان به برنامه برمودا را شخصیت‌های گوناگون اعم از افراد شناخته‌شده سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، هنری، ورزشی، مذهبی و... می‌زنند و البته آدم‌های خاص که برخی از آن‌ها برای اولین‌بار پای‌شان به چنین برنامه‌ای باز شد و از اینکه می‌توانند حرف دلشان را بدون پرده و خارج از عرف یک مصاحبه خشک‌و‌خالی بزنند بسیار خرسند می‌شوند.
کامران نجف‌زاده که حالا پس از دوران بازنشستگی و انجام وظیفه در کسوت خبرنگاری و با کوله‌باری از تجربه‌های ریز‌و‌درشت که در رسانه ملی داشته است این‌بار سکّان‌داری برنامه برمودا به‌وقت پیدا شدن را برعهده دارد، برنامه‌ای که علی‌رغم نام پر‌حاشیه، میهمانانش را در قاب تلویزیون به‌راحتی در می‌یابد و پیدایشان می‌کند، شاید اگر مخاطبان با دقت بیشتری به این برنامه نگاه کنند به زوایای معمایی آن پی می‌برند و رازی که برمودا دارد و در نهایت قصه میهمان‌هایی که به خانه برمودا می‌آیند و رو‌در‌روی نجف‌زاده می‌نشینند.
یکی از اصلی‌ترین اهداف برنامه برمودا به‌نظر می‌رسد که حرف‌های اختیاری و درد دل میهمانانی هست که آن را از حالت یک مصاحبه کلیشه‌ای خبری و گفت‌وگو محور خارج کرده است و به‌واقع نویسندگان و عوامل تولید این برنامه همه دغدغه‌شان این بوده که برمودا در واقع گم نشود و به‌موقع میهمانان خود را به مخاطبان بشناساند و به‌نظر می‌آید که در‌این‌‌خصوص هم موفق عمل کرده است و به‌عنوان یکی از برنامه‌های خیلی ویژه در رسانه ملی است که می‌توان اذعان کرد که به‌نوعی یک نوآوری جدید در ساختار برنامه‌سازی در صداوسیما را به وجود آورده است که تاکنون در این سازمان کمتر به آن پرداخته شده است.
اگرچه برخی در این میان شاید به انتقاد از این برنامه، آن را یک برنامه تقلیدی از نوع خارجی و به‌نوعی مشابه‌سازی فرض کنند، اما همین که تولید‌کنندگان چنین برنامه‌ای جرأت کرده‌‌اند که برنامه‌ای با حال‌و‌هوای جدید و نه صرفاً چالشی، بلکه یک برنامه گفت‌وگو محور صادقانه و بدون پرده را با شخصیت‌ها و میهمانان برنامه تولید کنند، خود جای قدردانی دارد، چرا‌که یک بدعت و نوآوری در نوع برنامه‌سازی در صداوسیما هست که در کمتر برنامه تلویزیونی گفت‌وگو محور تاکنون شاهد آن بوده‌ایم و در واقع از این منظر قابل تأمل و تفکر است.
به‌هرحال برمودا به‌وقت پیدا شدن شاید همان راز مگوی برخی از آدم‌ها و شخصیت‌هایی باشد که تاکنون نمی‌توانستند به‌راحتی برخی از حرف‌ها را در جلوی دوربین بزنند و به همین خاطر جذابیت‌های فراوانی برای بیننده‌های تلویزیونی دارد و نگاه جدیدی است که در واقع بیننده شبکه نسیم را با خود تا انتهای برنامه همراه می‌کند اگرچه در فواصل برنامه، کامران نجف‌زاده به‌عنوان مجری سعی می‌کند که با میهمان برنامه و با اطلاعاتی که از وی دارد او را غافلگیر کند اما صحبت‌های بدون پرده و کم حاشیه باعث می‌شود که میهمان برنامه خود را غریبه حس نکند و به‌راحتی وارد یک گفت‌وگوی صمیمی شود و حتی در برخی موارد حرف های ناگفته‌ای را هم بر زبان می‌آورد که برای مخاطب تازگی دارد.
اگرچه برنامه برمودا دارای آیتم‌های زیادی نیست و از ابتدای ورود میهمانان به این برنامه مثل یک گفت‌وگوی ساده تلویزیونی به‌نظر می‌آید اما در ادامه با فضاسازی مجری، شکل و شمایل برنامه تغییر می‌کند و در واقع در مسیری قرار می‌گیرد که دیگر شبیه به حال‌و‌هوای یک مصاحبه تلویزیونی نیست و مخاطب دوست دارد که بیشتر از میهمان برنامه بداند و در واقع یکی از مهمترین شاخصه‌های این برنامه روایت قصه آدم‌هایی است که به میل خود از آنچه که دوست می‌دارند، از قاب تلویزیون برای بیننده‌ها بازگو کنند، مطرح می شود. یعنی این برنامه به هیچ‌وجه به‌دنبال یک مصاحبه کلیشه‌ای خشک نیست و فضای برنامه هم یک فضای صمیمی و ساده‌ای است. از ناگفته‌ها که میهمانان برنامه با اشتیاق از آن استقبال می‌کنند و دوست دارند که مخاطب از زوایای پنهان برخی از مسائل زندگی اجتماعی و خانوادگی‌شان مطلع شود.
در واقع برمودا به این استعداد رسیده است که با میهمانانش همراهی کند تا آن‌ها آینه تمام‌نمای واقعیت‌هایی باشند که قرار است بدون هیچ چالش و فشاری به مردم گفته شود و جذابیت برنامه برمودا هم به همین است که بیننده این برنامه در فرصت یک ساعته شاهد روایتی از یک روند از زندگی افرادی باشد که کمتر در قاب تلویزیون دیده شده است و از‌طرفی هم به‌این‌باور برسد که هرآنچه که از این برنامه می‌بیند صحبت‌های صمیمی و بی‌پرده‌ای است که تاکنون نشنیده است.
بنابراین می‌توان گفت که برمودا برنامه‌ای است که علی‌رغم شکل ظاهری‌اش به یک برنامه گفت‌وگو محور اما در اصل یک برنامه ساختارشکنانه تلویزیونی است که مخاطب با گذشت دقایقی از این برنامه حس می‌کند که به‌نوعی خودش هم با میهمان برنامه همراه است و جذابیت سؤال‌های مجری که بعضاً هم برخی از سؤال‌ها برای خود میهمان برنامه هم غافل‌گیر کننده است و اینکه او به‌یک‌باره احساس می‌کند که مجری اطلاعات دقیقی از زوایای زندگی‌اش دارد که برای مخاطبان برمودا هم غافل‌گیر کننده است و همین امر باعث شده است که این برنامه آن حس مصاحبه و فضای یک برنامه گفت‌وگو محور را نداشته باشد و این مسأله بیننده شبکه نسیم را تا آخر برنامه با خود همراه می‌کند.
یکی از بخش‌های قابل توجه برمودا آیتمی است که مربوط به شاغلام برنامه و بخش نمایشی است که جواد انصافی از بازیگران طنز سینما و تلویزیون در نقش آن ظاهر شده است و علی‌رغم اینکه یک‌بار دیگر هم برای پذیرای میهمانان وارد صحنه می‌شود، در انتها هم برای تقدیم روزنامه‌ای که روایت زندگی میهمان برنامه را نقل کرده است وارد این فضا می‌شود و صحبت پایانی که برای مخاطبان هم به‌نوعی جذاب و دیدنی می‌شود و بدرقه‌ای که از رضایتمندی میهمان برنامه حکایت دارد و روزنامه‌ای که حالا میهمان برنامه به‌عنوان یادگاری از حضور در برمودا به خانه می‌برد و بدین‌گونه برمودا به‌وقت پیدا شدن روایت 
می‌شود.