جمع آوری زبالههای دریایی به کمک سطل هوشمند شناور، روزنامه شیراز نوین
سیناپرس/ تیمی از محققان در قالب پروژه سطل زباله دریایی، سطلهای دریایی شناوری را طراحی کرده اند که پلاستیکها و دیگر زبالهها را از آب بندر قبل از رسیدن به اقیانوس، جمع آوری کرده و اجازه ورود آلودگیهای مختلف را به دریا نمیدهد.
اندرو تورتون و پیت چگلینسکی در سال ۲۰۱۵ پروژهای را در استرالیا کلید زدند که هدف اصلی آن پاکسازی اقیانوسها و ۱۰۰ شهر ساحلی تا سال ۲۰۵۰ بود. این پروژه با عنوان سطل زباله دریایی یا Seabin در ابتدا به طور خاص روی مشکل آلودگی پلاستیکی و پاکسازی دریاها متمرکز بود ولی در ادامه دریافتند راه حل واقعی برای همه مشکلات ناشی از فعالیتهای انسانی، آموزش است.
اندرو تورتون در این رابطه میگوید: اگر کمی باهوشتر بودیم، آلودگی پلاستیکی وجود نداشت و به فناوری هوشمند سطل زباله دریایی نیاز نداشتیم. بنابراین من در ساخت دادهها، علم، آموزش و مشکلات پیشگیری و همچنین ارائه فناوریهای نوآورانه برای پاکسازی سرمایه گذاری کردم.
وابستگی ما به پلاستیکهای یک بار مصرف به چالشهای زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی عظیم منجر شده که در نتیجه بحران آلودگی پلاستیک را ایجاد کرده است.
پلاستیک در مقابل تجزیه به شدت مقاوم بوده و به راحتی در محیط اطراف خود گیر میکند. این ماده برای بیش از ۵۰۰ سال در محیط باقی مانده و به آرامی به میکروپلاستیکهایی تجزیه میشود که آزادانه در آب و هوا حرکت میکنند. این ذرات سپس توسط انسانها، ماهیها، لاک پشتها یا پرندگان بلعیده میشود و گاهی حیوانات در آن گیر میکنند و میمیرند.
گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل میگوید سالانه ۸ میلیون تن زباله پلاستیکی به اقیانوسهای ما سرازیر میشود و پیش بینیها حاکی از آن است که اگر اقدامات جدی انجام ندهیم، این میزان تا سال ۲۰۲۵ دو برابر میشود.
تیم پروژه Seabin موفق به تولید یک محصول تجاری شد که به عنوان یک سطل زباله شناور عمل کرده و زباله، روغن، سوخت و مواد شوینده را رهگیری میکند. این سطلهای زباله شامل فناوری هوشمند، حسگرهای آب و مودمی برای اتصال مبتنی بر ابر یا اینترنت اشیا میشود. دادهها نشان میدهد که فناوری سطل زباله دریایی Seabin اجازه میدهد هر سال ۹۰ هزار کیسه پلاستیکی توسط هر واحد سطل جمع آوری شود و هزینه نگهداری و استفاده از این سطلها نیز حدود یک دلار در روز است.
همزمان با طراحی این سطل زباله، شرکتها و گروههای فناورانه دیگری از قبیل Plastic Fischer از یک دستگاه کم هزینه و ساده به نام TrashBoom استفاده میکنند. این فناوری به شکل یک توری در عرض رودخانه کشیده میشود تا زبالههای پلاستیکی را در حالی که آب در جریان طبیعی خود است، جمع آوری کند. این فناوری در یکی از آلودهترین رودخانههای جهان واقع در اندونزی آزمایش شد.
یکی دیگر از شرکتهایی که ذهنیت نوآورانهای را برای مشکل پلاستیک اقیانوس به ارمغان میآورد RiverRecycle فنلاند است. هدف این کسب و کار نصب ۵۰۰ ایستگاه جمع آوری و بازیافت زباله در رودخانههایی است که بیشترین آلودگی پلاستیکی را به اقیانوس میریزند. پروژههای آنها شامل تأسیساتی در رودخانه میثی در شهر بمبئی هندوستان میشود.
تاکنون نظری برای این خبر ثبت نشده است!
ثبت نظر جدید
خبرهای تصادفی روزنامه شیراز نوین