زنی به همراه دختر نوجوانش به مرکز مشاوره آرامش فرماندهی انتظامی فارس مراجعه کرد و خواستار صحبت با یکی از مشاوران شد.
14‌ساله بودم که به اجبار خانواده‌ام با یک مرد‌35‌ساله ازدواج کردم، زمانی که ازدواج کردم هیچ چیز از زندگی مشترک نمی‌دانستم و در حال و هوای کودکی به سر می‌بردم.
همسرم مردی بسیار تندخو و پرخاشگر بود و سر کوچکترین مسأله‌ای جوش می‌آورد و مرا مورد ضرب و شتم و کتک‌کاری قرار می‌داد. به دلیل اینکه بچه بودم و خانواده‌ام نیز به‌خاطر ترس از آبرویشان از من پشتیبانی نمی‌کردند. فقط می‌سوختم و می‌ساختم. چندین سال گذشت همه می‌گفتند اگر بچه‌دار شوی مشکلاتت خود به خود حل می‌شود و رفتار همسرت تغییر خواهد کرد.
وی ادامه داد: بالاخره بچه‌دار شدیم و دخترم به دنیا آمد ولی او نه تنها تغییر نکرد بلکه بدتر هم شد و بیشتر اوقات خود را‌، با دوستانش سپری می‌کرد. دخترم 5‌ساله شد و من دیگر طاقت نیاوردم و درخواست طلاق دادم و از شوهرم جدا شدم.
دخترم مدتی نزد من بود و مدتی نزد شوهرم. هرچه دخترم بزرگ‌تر می‌شد مشکلات او و پدرش بیشتر می‌شد. سخت‌گیری بیش‌از‌حد و رفتار خشونت‌آمیز او باعث شده بود آنها مرتب با هم درگیر شوند تا مدتی پیش که دخترم با حالت قهر به منزل من آمد و گفت اگر مرا نزد پدرم برگردانی دیگر هیچ‌کدام، مرا نخواهید دید.
با پدرش تماس گرفتم و از او خواستم اجازه دهد دخترم مدتی نزد من باشد تا کمی ‌آرامش یابد. پدرش برعکس همیشه قبول کرد. من و دخترم رابطه خیلی خوبی داریم و تاکنون تقریباً دخترم تمام مسائلش را با من در میان می‌گذاشت ولی نمی‌دانم به چه دلیل نتوانسته بود از ابتدا این مشکل را با من در میان بگذارد.
مدتی پیش متوجه پنهان‌کاری‌های دخترم شدم و تلفن‌های مشکوکش باعث شد که مخفیانه او را تحت کنترل قرار دهم و متوجه شدم که او با یک پسر رابطه دوستی برقرار کرده است. سعی کردم به نحوی دخترم را تشویق کنم تا خودش جریان را برای من توضیح دهد و بالاخره دخترم ماجرا را گفت و فهمیدم این پسر در واقع برادر یکی از همکلاسی‌های دخترم است که از طریق خواهرش با دختر من دوست شده و در طول این مدت سوءاستفاده‌های زیادی از دخترم کرده است و الآن او را تهدید می‌کند که اگر خواسته‌هایش را برآورده نکند پدرش را در جریان قرار خواهد داد.
دخترم به‌خاطر ترس از پدرش مجبور شده برخی از خواسته‌های نامعقول او را بپذیرد. خودم هم می‌ترسم بلایی سر دخترم بیاورد ولی می‌دانم این وضعیت باعث بیشتر شدن مشکلات دخترم می‌شود.
واقعاً نمی‌دانستم به‌کجا مراجعه کنم که جلسه‌ای از طرف مدرسه برگزار شد و یکی از مشاورین شما در جلسه سخنرانی، مرکز شما را معرفی کرد و من برای حل مشکلم به این مرکز مراجعه کردم.
نظر کارشناس:
خانواده محلی است که کودک در آن چشم به جهان می‌گشاید تا بتواند با آرامش مراحل زندگی‌اش را سپری کند. یک خانواده سالم و پویا سعی در برقراری ارتباط سالم و صمیمانه میان اعضا دارد و والدین با همراهی یکدیگر از مهارت‌های لازم درخصوص ارتباط با فرزندان استفاده می‌کنند.
خانواده‌ای که در آن اختلاف میان والدین حکم فرماست، میان اعضا ارتباط صحیحی وجود ندارد، در آن محبت کافی میان افراد خانواده عرضه نمی‌شود در نهایت گسستگی و جدایی را به همراه خواهد داشت و بزرگ‌ترین آسیب‌پذیران چنین شرایط خانوادگی فرزندان هستند.
ممکن است به ظاهر فرزندان در دوران کودکی زیاد مورد صدمه این آسیب‌ها قرار نگیرند ولی هرچه سن آنها افزایش می‌یابد و پا به مراحل مختلف نوجوانی و جوانی می‌گذارند این آسیب‌ها بیشتر قابل مشاهده است. 
در این مورد خاص نیز کاملاً مشاهد می‌شد که گسستگی خانواده، جو متشنج خانواده، رفتار خشونت‌آمیز و پرخاشگرانه پدر باعث شده فرد در حل مشکلات و رفع خلاء‌های عاطفی خود، دست به اقدام نادرست و انتخاب راه‌حل غیرصحیح که همان برقراری ارتباط با جنس مخالف است، بزند و ترس مضاعف از پدر، مشکلات بعدی و سوءاستفاده‌های طرف مقابل را ایجاد کرده است.
عوامل فردی:
از نظر فردی و روان شناختی توجه به مراحل تحول دوران بلوغ و نوجوانی قابل تأمل است. نوجوان با تغییرات گسترده فردی، روان شناختی، فیزیولوژیکی، جنسی، شناختی و‌... روبه‌رو می‌شود.
در این زمان بیشتر تصمیم‌گیری نوجوان براساس احساسات و عواطف است و نقش عقل و منطق در رفتارهای نوجوان بسیار کم‌رنگ و سطحی است و باتوجه به اینکه فضای روانی و وجود یک دختر نوجوان سرشار از محبت، هیجان و عشق رمانتیک است، در‌صورتی که در دوران نوجوانی این رفتارها به سمت صحیحی هدایت شود و در جنس مخالف نمود بیرونی یابد وابستگی شدید به جنس مخالف را به همراه خواهد داشت تا جایی که این وابستگی عاطفی آرامش و سلامت روان آنان را تهدید می‌کند.
راهکارهای درمانی:
- دعوت از پدر و شرکت همه اعضا در جلسه خانواده درمانی
- پذیرش و حمایت از دختر جوان
- دعوت از طرف مقابل و قطع ارتباط و تهدیدات.
- آموزش مهارت حل مسأله به نوجوان
راهکارهای پیشگیرانه:
- آموزش مهارت‌های زندگی به خانواده و فرزندان
- آموزش مراحل رشدی و سنی فرزندان به خانواده و نحوه برخورد و رفتار صحیح با آنان
- فراهم آوردن فضای روانی و عاطفی مناسب برای فرزندان از طرف والدین
- استفاده از مشاوران و مددکاران در مدارس و ارائه اطلاعات در مورد شرایط ویژه سنی و خطراتی که ممکن است نوجوان را تهدید کند.
- آموزش مهارت نه گفتن به نوجوان