بازگشت مسعود شجاعی از مهم‌ترین اتفاقات چند فصل اخیر فوتبال ایران است. بعد از شروع لیگ برتر، نظرسنجی‌های زیادی در مورد این که بهترین و جذاب‌ترین و موفق‌ترین خرید فصل نقل و انتقالات چه کسی بوده است برگزار شد. هر نتیجه‌ای که در نظرسنجی‌های مختلف به‌دست آمد را فراموش کنید. حضور شجاعی و دژاگه در تراکتورسازی یکی از بهترین و جذاب‌ترین نقل‌وانتقالات، نه‌تنها این فصل که چند فصل اخیر لیگ برتر است. دژاگه که برای اولین بار حضور در لیگ برتر ایران را تجربه می‌کند و شجاعی که از آخرین حضورش بیش از ۱۲‌سال می‌گذرد.
۱۲‌سال حضور در خارج از لیگ ایران یک رکورد ویژه محسوب می‌شود. بازیکنی که در تمام این سال‌ها توانست کیفیتش را در حدی نگه دارد که همیشه مشتری‌ای خارج از ایران داشته باشد. گاهی از حاشیه خلیج‌فارس و گاهی از اروپا. شجاعی حالا بعد از ۱۲سال به ایران بازگشته است اما او در این سال‌ها چه مسیری را طی کرده است؟
بازیکنی که در روزهای اول فوتبالش آن‌قدر جوان بود و بی‌تجربه که اعتماد به نفس این را نداشت که در تیم بزرگسالان صنعت نفت به میدان برود خیلی زود دنیای فوتبالی‌اش از آبادان بزرگ‌تر شد و سر از سایپا درآورد. او سه فصل خوب را با پیراهن نارنجی گذراند و آن‌قدر خوب بود که جزو معدود بازیکنانی بود که در آن زمان بدون حضور در جمع سرخابی‌ها لژیونر شد. او بعد از حضورچند‌دقیقه‌ای در جام‌جهانی‌۲۰۰۶ با قراردادی یک‌ساله به الشارجه رفت و راه لژیونر بودنش را آغاز کرد. عملکرد شجاعی در الشارجه باعث شد تا او یک‌سال دیگر هم قراردادش را تمدید کند.
بعد از پایان قرارداد شجاعی با الشارجه شاید همه در انتظار یک انتقال معمولی دیگر بودند اما او با حضور در اوساسونا همه را شگفت‌زده کرد. قراردادی سه‌ساله با باشگاه اسپانیایی یک اتفاق هیجان‌انگیز بود. شجاعی به زمان زیادی برای جا افتادن در اروپا نیازی نداشت. اولین فصل حضور او در اوساسونا بهترین فصل او بود. ۳۳‌بازی و ۳‌گل و ۸‌پاس گل یک فصل رویایی برای بازیکن فانتری تیم ملی محسوب می‌شد. او فصل دوم هم بازیکن فیکس تیمش بود و ۳۶بازی انجام داد. به تدریج حضور او در اوساسونا کم‌رنگ‌تر شد و بعد از حدود ۵‌فصل حضور با مصدومیت و محرومیت به آخرخطش در لالیگا رسید.
مقصد بعدی شجاعی باز هم در اسپانیا بود اما این بار در لیگ دسته دوم و تیم لاس پالماس. شجاعی به دنبال تیمی بود که با حضور در ترکیب ثابت آن بتواند جایگاهش را در ترکیب تیم‌ملی تثبیت کند و به همین دلیل تصمیم گرفت یک فصل را در لیگ دوی اسپانیا بگذارند.
حضور در لیگ دوی اسپانیا و بعد از آن هم بازگشت مجدد به خلیج فارس و دو‌قرارداد با تیم‌های الشحانیه و الغرافه این تصور را به‌وجود آورد که دیگر اروپاگردی شجاعی تمام شده و او حالا باید از همان مسیری که رفته به ایران بازگردد. شجاعی آن زمان در مصاحبه‌هایش می‌گفت که به‌هیچ عنوان قصد بازگشت به لیگ برتر را ندارد. در آن زمان این حرف‌ها بیشتر شبیه یک شوخی بود و همه منتظر بودند تا نام تیم او در لیگ برتر خیلی زود اعلام شود. شجاعی اما باز هم یک غافلگیری را رقم زد. یونان راه جدیدی بود که شجاعی برای خودش در اروپا باز کرده بود. راهی که بعد از او و انصاری‌فرد بازیکنان دیگری هم وارد آن شدند.
پانیونیوس و تیم قهرمان آ ا ک ماجراجویی‌های شجاعی در یونان بود. بعد از این که شجاعی از آ ا ک جدا شد دیگر کسی نمی‌خواست به این فکر کند که شجاعی قرار است به لیگ برتر برگردد. تمام شایعاتی که در مورد حضور او در تیم‌های مختلف ایرانی شنیده می‌شد را نادیده می‌گرفتند. شجاعی پیش از این نشان داده بود که این شایعات سرنوشتش را تعیین نمی‌کنند اما او برای سومین بار هم بمب ترکاند. این بار اما نه با رفتن به اروپا بلکه با برگشتن به ایران بعد از ۱۲‌سال دوری. حضور شجاعی در تراکتورسازی سومین غافلگیری او در سال‌های فوتبالش بوده است. بمبی که این‌بار با بازگشتش به ایران ترکیده است. 
مهدوی‌کیا با ۱۲‌سال حضور در فوتبال اروپا در این زمینه رکورددار است و حالا شجاعی به همراه او یکی از باثبات‌ترین بازیکنان ایرانی است. بازیکنی با سابقه ۱۲سال لژیونری و تجربه سه جام‌جهانی و حضور ۱۶ساله در تیم ملی به لیگ برتر بازگشته و پیراهن تراکتور را پوشیده. شاید او یک بازیکن ۳۴‌ساله و در حال دست و پنجه نرم کردن با مصدومیت باشد اما همیشه نشان داده در هر شرایطی می‌تواند غافلگیرمان کند. شاید او سوغات ویژه‌ای بعد از این سال‌ها برای فوتبال ایران آورده باشد.