نان‌آوران غیرمجاز 

شیرازنوین- فرزاد وثوقی

farzad_vossoghi@yahoo.com

تعداد متکدیان زن و مرد، تعداد قاچاقچیان،  تعداد کودکان کار خیابانی، تعداد بیکاران، تعداد شغل از دست داده‌ها، تعداد فارغ‌التحصیلان بدون مهارت، تعداد مسافرکش‌های درون‌شهری و برون‌شهری بسیار زیاد شده است و این وفور نشان‌دهنده بی‌برنامگی است.
طی چهارماه ابتدای سال هزار و 432 دستگاه خودرو سبک و سنگین در فارس توقیف شده که البته حامل کالای قاچاق به ارزش 803 میلیارد ریال بوده است و این رقم را باید بعلاوه قیمت خودروهایی کرد که در این زمینه به‌کارگیری شده‌اند و جزء سرمایه‌های تجارت قاچاق محسوب می‌شود. همچنین در چهار ماه نخست سال بالغ بر 2500نفر در این رابطه دستگیر شده‌اند و باید دید نان خانواده‌های آنان در این بن‌بست اقتصادی انتظامی ‌از کدام طریق تأمین می‌شود.علاوه بر این راهرو‌های دادگاه‌ها هم به‌شدت شلوغ شده است و این نکته‌ی چندان جالبی نیست که هر روز با ازدحام پرونده‌های قضایی مواجه باشیم. جوامع دارای پیشرفت و درحال توسعه از بار قضایی خود می‌کاهند و البته تعداد شعبات دادگاه در این جوامع رو به کاستی است. اما پرونده‌ها در مجامع قضایی ما چنان سرریز شده که به شعبات حل اختلاف رسیده و یا باید فکری برای تأسیس دادگاه‌های خصوصی کرد، چراکه کار از ریش‌سفیدی و حل و فصل امور به صلح و صفا گذشته است. 
رشد 27درصدی کشفیات قاچاق را باید چگونه معنا کرد‌؟ این میزان از کشفیات به معنای ورود چه میزان کالای قاچاق به استان فارس است که از کل آن بالغ بر 800میلیارد ریال توقیف می‌شود. مسلماً این میزان، «پرت» کالا‌های واردشده به استان فارس است چراکه کالای خارجی به وفور یافت می‌شود اما با قیمت‌های نجومی ‌و البته جاده‌های فارس حکم ترانزیت حمل کالا محسوب می‌شوند آنهم به سایر استان‌های کشور. 
کار بر مدار رضایت است و احتمالاً حق حساب‌ها سر جای خودش است که کالاهای بدون مجوز از مرزها عبور می‌کند و در نقطه‌ای دور از مرزها در استان فارس توقیف می‌شوند. باید نام این توقیف‌شدگان را آدم‌های بدشانس گذاشت که اینگونه سرمایه‌های خود را از دست می‌دهند. سرمایه‌هایی که از سر ناچاری به این قمار کلان کشیده شده است. 
درواقع این یک قمار بزرگ است و قمارکنندگان بر این باورند که یا از خاک بلند می‌شوند و یا بر خاک خواهند ماند.کشف کالای قاچاق نه تنها در فارس که در استان‌های دیگر که فاصله‌های بیشتری با مرزها دارند نیز اتفاق می‌افتد. مثلاً یزد، اصفهان، قم و یا استان مرکزی، تهران، قزوین و یا زنجان که اگر در نقشه موقعیت این استان‌ها را رصد کنیم، درخواهیم یافت که، استان‌هایی در دل نقشه هستند که باوجود دوری از مرزهای آبی اما کشفیات کالای قاچاق در آنها اتفاق می‌افتد.
قاچاق در شرایط بحران اقتصادی کشور به یک صنعت بزرگ تبدیل شده و چگونه باید باور کرد اقدامات بازدارنده در این حوزه به‌درستی انجام می‌شود؟ چراکه تولید داخلی هیچ شانسی در این زمینه و رقابت با کالای خارجی ندارد و البته تولید در داخل به‌شدت سرکوب شده است. هیچ سرمایه‌گذاری حاضر به سرمایه‌گذاری روی خطوط تولید و آینده‌نگری برای اشتغال نیست و انگار همه سرمایه‌ها متوجه تجارت قاچاق با سودهای آنی است. 
اینطور می‌توان گفت که کارآفرینی در این صنعت بیشتر جواب می‌دهد تا تلف کردن وقت در مسیر تولیدی که با هزار نوع فساد بین دستگاهی همراه است. فسادی که دولتی‌ها به آن اذعان دارند و اخیراً با تقویت میز خدمت سعی کرده‌اند، برخورد ارباب رجوع با بدنه کارشناسی را بیش از پیش  کاهش دهند و کنترل کنند. حالا برندهای خارجی بیشتر و با اعتماد به خدمات پس از فروش در دسترس مردم قرار دارند. تابلوهای فروشگاهی هم تبلیغ برندهای خارجی را برعهده دارند. چراکه ما برای بسته‌بندی یک شیشه آب معدنی در حوزه صنعت داخلی نیز به بن‌بست رسیده‌ایم. ان‌شاءالله که این کاستی‌ها برطرف شود و سرمایه‌ها از خط قاچاق به خط تولید بازگردند.