فوتبال همه جا و برای همه
کاربرد روانشناسی‌ در ورزش‌

از آنجایی‌ که‌ در ورزش‌ کشور مسائل‌ مهمی‌ پیرامون‌ ارتقای سطح‌ روحی‌ و روانی‌ تیم‌ها و بازیکنان‌ نیز صورت‌ می‌گیرد، هنوز این‌ سؤال‌ وجود دارد که‌ چگونه‌ می‌توانیم‌ این‌ عامل‌ مهم ‌«روانشناسی‌» را در کنار تیم‌های‌ ورزشی‌ و مربیان‌ ببینیم‌ و آشنا سازیم‌.
همانطور که اطلاع دارید فوتبال می‌تواند بر سلامت روانی هم تأثیر داشته باشد. می‌تواند احساسات و روابط ما را با دوستان و جامعه اطرافمان تغییر دهد، روی میزان اعتماد به‌نفس ما اثر بگذارد و... و تا جایی پیش رود که یک تحقیق جدید می‌گوید: «از هر ۴نفر طرفدار فوتبال یک نفرشان بر تأثیر و تغییرات زندگی‌اش در اثر فوتبال تأکید می‌کند و آن را مهم‌ترین عامل در زندگی‌اش می‌داند.»
وارد شدن به حال و هوای فوتبال از جام‌های کوچک و محلی گرفته تا مسابقه‌های بزرگ مثل جام‌ جهانی باعث تغییر مسیر استرس‌ها می‌شود. کسانی که درگیر فوتبال می‌شوند، به نوعی از استرس‌ها و فشارهای زندگی فرار می‌کنند و به دنیای دیگری پناه می‌برند که نامش دنیای فراغت است.
چرا سطح انگیختگی فوتبالیست‌های ایرانی با بازیکنان کشورهای مطرح اروپایی متفاوت است؟
عصبانیت بازیکن ایرانی که معمولاً فشار سکوها و رسانه‌ها را نیز تحمل می‌کند، بعد از خوردن یک گل در دقایق ابتدایی بازی به اوج می‌رسد. تا جایی که آنها در ادامه بازی با سطح متفاوتی از انرژی روانی و فشار روانی مواجه می‌شوند. 
معمولاً بازیکنان ایرانی بعد از دریافت گل به دنبال مقصر هستند اما بازیکنان حرفه‌ای به انجام کار تیمی تا دقیقه ۹۰ پایبند هستند و همین موضوع تفاوت عملکرد روانی آنها را نیز به دنبال دارد.
یکی از راهکارهای مقابله با پرخاشگری بازیکنان با فرهنگ سازی و استفاده از روانشناس در تیم‌های پایه تا رده‌های سنی بزرگسالان امکان پذیر می‌باشد. روانشناس بر اساس تئوری رفتار دست به تغییر در رفتار بازیکن می‌زند اما متأسفانه این خلأ در ورزش ایران خصوصاً فوتبال احساس می‌شود. 
ﺍﻏﻠﺐ ﻣﺮﺑﯿﺎﻥ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﻭ ﺗﻼ‌ﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ هاﯼ ﻓﻨﯽ ﻭ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺑﺎﺯﯾﮑﻨﺎﻥ ﺗﯿﻢ ﺧﻮﺩ ﺻﺮﻑ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﻌﻀﺎً ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺎهیچه ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﻣﻐﺰ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺑﯿﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻪ ﻋﻨﺼﺮ ﮐﻠﯿﺪﯼ ﻻ‌ﺯﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﻋﺒﺎﺭت‌اند ﺍﺯ:
ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﻭﺭﺯﺷﯽ:  ﺳﺮﻋﺖ،  ﺣﺮﮐﺖ، ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ، ﻗﺪﺭﺕ، ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻭ...
ﻣﻬﺎﺭت‌های ﻓﻨﯽ: ﭘﺎﺳﮑﺎﺭﯼ، ﺩﺭﯾﺒﻠﯿﻨﮓ، ﺩﻭﯾﺪﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﭖ، ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺳﻨﺠﯽ ﻭ...
کیفیت‌های ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ: 
ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ، ﺗﻌﻬﺪ، ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻭ...
اعتقادم بر این است ﮐﻪ ﺑﺎﺯﯾﮑﻨﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺑﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ های ﺗﮑﻨﯿﮑﯽ ﻭ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﺫهنی ﻭ هیجانی (ﺭﻭﺍﻧﯽ) ﻧﯿﺰ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﺭﻭﺣﯿﺎﺕ ﺑﻨﯿﺎﺩﯼ ﺁﻧﺎﻥ، ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺳﺒﮏ ﺯﻧﺪﮔﯿﺸﺎﻥ، ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ. 
ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﺎﺕ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ فوتبالیست‌های ﻣﻮﻓﻖ ﺍﺯ کیفیت‌های ذهنی ﺑﺎﻻ‌ﺗﺮ ﻭ ﺳﻼ‌ﻣﺖ هیجانی، ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻧﺪ. 
در همین زمینه با بیان یک خاطره عرایضم را به پایان می‌برم.
زمانی که داریوش یزدانی به باشگاه بزرگ لورکوزن آلمان پیوست، مسئولین باشگاه لورکوزن جهت ارزیابی روحی روانی ایشان به شیراز سفر کرده و رفتار، کردار و گفتار خانواده و محل سکونت نامبرده را مورد ارزیابی قرار دادند.
بنابراین به این نتیجه میرسیم که مسائل روحی و روانی نشأت گرفته از روانشناسی در فوتبال برای باشگاه های معتبر جهانی چقدر مهم می‌باشد.