محمدرضا جوکار - از دور سوم جام حذفی کشور جایی که تیم‌های لیگ یک وارد جدول مسابقات جام حذفی شده بودند، تیم فجر شهید سپاسی شیراز در ورزشگاه حافظیه  میزبان تیم دسته سومی ‌پشتیبانی نزاجا مشهد بود و در یک بازی سخت توانست میهمان چغر و آماده خود را با یک گل شکست دهد. این مسابقه که بعد از وقفه حدود سه هفته‌ای از لیگ‌ انجام می‌شد  به نوعی برای فجری‌ها بازی تدارکاتی به حساب می‌آمد و شاید تحت تأثیر دیدن بازی‌های جذاب جام جهانی و کیفیت بالای آن‌ها، و با توجه به کیفیت ضعیف گزارش و  تصاویر  صداوسیمای فارس و سطح پایین بازی، برای بینندگان تلویزیونی جذابیت و سطح پایینی داشت.
این بازی در هوای سرد و چمن زرد و نسبتاً بی‌کیفیت حافظیه در حالی  انجام شد که تیم‌ میزبان در لحظات زیادی از بازی پشت سد دفاعی منظم و دوندگی بالای بازیکنان جوان تیم پشتیبانی نزاجا گرفتار شد، تا اینکه در پانزده دقیقه پایانی و روی معدود کارهای گروهی موفق فجر در این مسابقه، حسین‌مهربان روی پاس علی آل کثیر تک گل بازی را وارد دروازه تیم مشهدی کرد تا با این پیروزی تیم فجر شهیدسپاسی به دور چهارم جام حذفی راه پیدا کند و منتظر قرعه و حریف بعدی خود که احتمال رویارویی با تیم‌های لیگ برتری هم وجود دارد، باشد.
اما نکته قابل تأسف و تأمل در این بازی، وضعیت نامساعد چمن حافظیه بود.
ورزشگاه حافظیه که قبل از شروع فصل رقابت‌های لیگ یک با همت و تلاش فراوان هیئت فوتبال، شرایط نسبتاً مناسبی پیدا کرده بود، با توجه به شروع فصل سرما و عدم امکانات گرمایشی به وضعیت قبلی خود برگشته بود و کیفیت و سطح این بازی را به شدت تحت تأثیر قرار داده بود.
در فصل گذشته وضعیت نامساعد چمن حافظیه بارها و بارها مورد انتقاد بازیکنان، مربیان، کارشناسان و رسانه‌های مختلف قرار گرفت، به‌طوری که در اواخر فصل با دستور مدیر کل ورزش و جوانان استان، چمن حافظیه برای بازسازی کلی باید تخریب می‌شد.
ولی ظاهراً نامه این دستور فقط در کِشوی میز مدیر کل بایگانی شد و فصل جدید هم با توجه به بضاعت شهر شیراز و ناآماده بودن ورزشگاه پارس و همچنین کیفیت ضعیف چمن ‌مصنوعی ورزشگاه شهید دستغیب،  ورزشگاه حافظیه تنها گزینه شهر شیراز برای میزبانی فجر شهیدسپاسی در لیگ دسته اول کشور بود.
ورزشگاهی که در شروع مسابقات و با توجه به فصل گرما و رسیدگی و تلاش هیئت فوتبال وضعیت مناسبی پیدا کرده بود و تنها نماینده شهر شیراز در  لیگ دسته اول در این ورزشگاه میزبان حریفان خود بود و این نگرانی هم وجود داشت که با شروع فصل سرما این چمن کیفیت خود را از دست بدهد.
حال با توجه به شرایط ورزشگاه حافظیه و سبک فوتبال شیرازی‌ها و  تیم فجر شهیدسپاسی شیراز که همواره فوتبالی منظم، روی زمین و متکی به کارهای گروهی و ترکیبی انجام می‌دهد و آمار بازی‌های گذشته تیم فجر تحت هدایت مهدی رجب زاده در این فصل هم گواه این مطلب بوده است که فجر روی چمن‌های مناسب  حتی مقابل میزبانان سخت و مطرح خود هم بازی بسیار قابل قبولی ارائه داده است. 
اما با این شرایط در ادامه فصل و  نیم فصل دوم، تیم ‌فجر قطعاً به مشکل جدی برخواهد خورد و عملاً پیش‌بینی می‌شود که این تیم  در این وضعیت نامساعد چمن حافظیه، امتیازات حساس زیادی را از دست بدهد و نباید با این وضعیت انتظار و امید زیادی برای صعود مجدد این ‌تیم‌ به لیگ برتر داشت.
مسئولان ورزش استان فارس و شهر شیراز سال گذشته از فرصت لیگ برتری شدن فجر شهیدسپاسی برای بهبود امکانات سخت افزاری و آماده کردن ورزشگاه پارس استفاده نکرده و این موقعیت برای مدیران و مسئولین ورزش استان  تبدیل به یک  معضل شده بود و بارها از سوی رسانه‌ها به‌خاطر نبود امکانات مناسب سخت افزاری و نداشتن یک چمن مناسب در شهر بزرگ شیراز مورد انتقاد قرار گرفته بودند و بی‌شک آن‌ها هم در سقوط تیم فجر شهیدسپاسی به نوبه خود سهیم بودند. البته دوباره با سقوط فجر به لیگ پایین‌تر، آن‌ها از کانون توجه و انتقادات تا حدودی خلاص شده‌اند.
وضعیت نامشخص و مبهم ورزشگاه بزرگ پارس که روزی قرار بود نگین ورزش این شهر باشد، همچنان برای مردم جای سؤال گذاشته است که چرا شهر بزرگی مثل شیراز و  مسئولین این شهر از راه اندازی و ترمیم یک ورزشگاه نوساز  همچنان عاجز هستند.
 البته چمن مصنوعی ورزشگاه دستغیب  شیراز  به تازگی و با تلاش هیئت فوتبال شیراز، تعویض شده است و شاید تنها گزینه ‌مناسب فجر برای ‌میزبانی در ادامه فصل باشد که این اتفاق هم بستگی به نظر و عقیده کادر فنی تیم فجر شهیدسپاسی دارد که البته بازی در چمن مصنوعی هم ممکن است مشکلاتی برای تیم ایجاد کند ولی به نظر شاید بهترین تصمیم در این‌ مقطع، انتخاب همین زمین باشد.
در این فاصله تا شروع فصل سال آینده، شاید نامه بازسازی چمن حافظیه از بایگانی میز مدیر کل ورزش و جوانان خارج  شده و در مرحله عمل قرار گیرد و یا حتی آرزوی بزرگ‌تر، یعنی ورزشگاه پارس هم برای شیرازی‌ها  به مرحله بهره‌برداری برسد.