(مجموعه داستان)، ریچارد براتیگان، ترجمه سعید توانایی، روزنه: ۱۳۹۴
دیروز یک نفر را در خیابان دیدم که تقریباً خیلی خوب می‌شناختمش. مردی بود با صورتی جذاب و مهربان. خیلی بد بود که پیش از این ندیده بودمش. اگر همدیگر را دیده بودیم حتماً دوستان خوبی برای هم می‌شدیم. وقتی دیدمش نزدیک بود جلوش را بگیرم و پیشنهاد کنم تا با هم قهوه‌ای بخوریم و از گذشته‌ها و دوستان مشترک و آشنایانمان صحبت کنیم.
فقط تنها چیزی که این وسط کم بود، نداشتن اشتراکاتی در گذشته بود؛ چون برای چنین چیزی اول لازمه که شما آن فرد رو قبلاً دیده باشید. واقعاً خجالت‌آور بود که تنها چیزی که ما را از اینکه دوست خوب هم باشیم دور می‌کرد این واقعیت احمقانه بود که ما تابه‌حال یک دیگر را ندیده بودیم. 
ما هردو در مسیر مخالف هم که هرگونه احتمال دوستی را در خود فرو می‌برد، ناپدید شدیم.