فرزاد وثوقی - روزنامه نگار

farzad_vossoghi@yahoo.com

باید فکری به حال آینده کرد وموج سالمندی را تحت‌کنترل خود درآورد. بی‌برنامه بودن از وضعیت اقتصادی اجتماعی امروز پیداست. متأسفانه وضعیت بد ومتشنج اقتصادی اوضاع واحوال اجتماع را دگرگون کرده است و افزایش سطح پرخاشگری نشانه آن است. در پس این اوضاع واحوال خراب اقتصادی این بیمه‌ها‌ هستند که باید بهترین برنامه را برای افراد تحت‌پوشش داشته‌باشند اما دست دولت و بیمه‌ها‌ همچنان در جیب مردم است وهزینه‌های درمان، بستری ومرگ بسیار گران است.
این امر نشانه بسیار بدی از بی‌برنامه بودن بیمه‌ها ‌دارد چرا که بیمه‌ها ‌باید برای روزهای تنگ وسخت اقتصادی و در یک کلام از پا افتادگی بیمه‌شدگان برنامه داشته‌باشند وچتر حکایتی خود را گسترده کنند.

درسال‌های گذشته به این باور رسیدیم که خصوصی‌سازی در دونقطه با شدت وجدیت خاصی اجرا شد، یکی در سطح آموز ش وپرورش وآموزش عالی و دوم در حوزه بهداشت ودرمان با افزایش سطح دریافتی‌ها‌ از مردم. در واقع تجاری‌ترین بخش اقتصادی کشور پس از حوزه قاچاق را ‌می‌توان در این دو حوزه جستجو نمود.
حالا جمعیت کشور به سرعت جاده سالمندی را طی‌ می‌کند. باید دید چگونه از این پیچ سخت خواهیم گذشت وقتی علایمی برای بهبود معیشت دیده نمی‌شود. درصورتی که وضعیت اقتصادی روند فعلی وتورمی خود را طی کند به‌طورقطع با اجتماعی فقیر و دست‌بسته مواجه خواهیم بود که در آن اشرافیت با واردات گسترده کالاهای خارجی مجالی برای ترمیم بنیه تولید نخواهد داد وعدم‌دستیابی به بنیه تولید سرنوشتی زیبا برای ما رقم نخواهد زد چرا که بند ناف بیمه‌ها ‌به تولید و درآمدهای ناشی از آن بسته است.
امروزه در دنیا حدود ۷۰۰ میلیون سالمند بالای ۶۰ سال زندگی می‌کنند البته پیش‌بینی شده، این آمار تا سال ۲۰۲۰ به حدود یک میلیارد نفر برسد. بررسی جمعیتی در ایران نیز حاکی از روند پیرشدن جمعیت در کشور است. طبق سرشماری سال ۱۳۳۵ حدود پنج درصد جمعیت کشور را افراد ۶۰ساله و مسن‌تر تشکیل می‌دادند و این در حالی است که با وجود اینکه این میزان در سال ۱۳۹۰ به ۲/۸ درصد رسید و شاهد طی شدن روند کاهشی بودیم اما، در سال ۱۳۹۵ مجدداً شاهد افزایش آن به ۳/۹ درصد بودیم.
حالا باید دید در این سیر اجتماعی که ارتباط مؤثری با حوزه درمان و بهبود شرایط اقتصادی کشور دارد چه برنامه‌هایی پیش‌بینی شده است. با شکاف اجتماعی اقتصادی ایجاد شده و ایجاد دوقطب سرمایه‌دار و فقیر درکشور توجه به لزوم برخورداری از برنامه‌های‌ اجتماعی قابل اجرا بیش از پیش جلوه‌گری‌ می‌کند.
نقطه سرخط - سلامت سالمندان یکی از مسائل و مشکلات بهداشتی در اکثر جوامع است و مقابله با این مشکلات نیازمند سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌های‌ دقیق و صحیح‌ می‌باشد و مسلماً اکثر کشور‌های‌ در حال توسعه‌ای‌که برنامه فراگیری در این زمینه ندارند با مشکلات زیادی مواجه هستند.
در واقع وضعیت سالمندان کشور متأثر از عوامل اجتماعی اقتصادی و بهداشتی متعددی است و نیازمند توجهات همه جانبه است. سالخوردگی جمعیت را باید یک موفقیت بهداشتی محسوب کرد، سالمندی مساوی با بیماری یا درد نیست و می‌توان از جوانی و میانسالی برای دوره سالمندی سالم، برنامه‌ریزی کرد.
افزایش امید به زندگی دستاورد مثبت توسعه اجتماعی، اقتصادی و پیشرفت‌های‌نظام سلامت در سطح جهان و کشور ما است و پیامد طبیعی افزایش امید زندگی، سالخوردگی جمعیت است.
حال با توجه به ضرورت برنامه‌محوری برای مواجهه با سونامی سالمندی درآینده باید دید برنامه‌ریزان فارغ از حوزه سیاست ودرصورت مجال چه برنامه‌ای ‌برای کاهش رنج سالمندی ارایه خواهند نمود.