تنور داغ انتخابات ریاست جمهوری اندک اندک به لحظات شعله‌ور شدن خود نزدیک می‌شود؛ اگرچه بسیار دیر که آن هم به واسطه تفکر دو دوره‌ای بودن حتمی ریاست جمهوری از سوی مردم با تأخیری چندماهه شرع می‌شود. کمتر از 50 روز به انتخابات مانده و هنوز به واسطه تغییرات مختلفی که از سوی جناح‌های سیاسی در کشور صورت گرفته این واقعه نتوانسته چنان که باید و شاید نقل محافل خصوصی باشد. مردم ایران اگرچه بارها ثابت کرده اند غیرقابل پیش بینی هستند و اتفاقات لحظه آخر در تصمیم‌گیری‌های آنان بسیار تأثیرگذار است؛ اما در دوره پیش رو به نظر می‌رسد که هنوز کاندیدایی که توان مقابله با نامزد دولت حاکم را داشته باشد به طور رسمی پا به عرصه رقابت نگذاشته است. اگرچه ورود تولیت آستان قدس رضوی به کارزار انتخابات می‌تواند تا حدودی یخ رقابت‌ها را ذوب کند اما بمب خبری جایی منفجر شد که این ورود را حتمی‌تر می‌کند. محمدباقر قالیباف با انصراف از کاندیداتوری و حمله به دولت، زمینه را برای حضور بی‌رقیب ابراهیم رئیسی مهیا کرده است. قالیباف که خود از جمله کاندیداهای شاخص اصولگرایان بود هر چه در توان داشت در راه اجماع بر سر خود گذاشت؛ تا جایی که به هنگام وقوع حادثه پلاسکو نیز در شهر قم به سر می‌برد (و همین عدم حضور نیز به پاشنه آشیل او تبدیل شد) ولی درنهایت توفیق اجماع حاصل نشد و «جمنا» علی‌رغم جدیدالتاسیس بودن بارها دچار انشقاق گشت. در جبهه اصلاح طلبان نیز بحث بر سر کاندیدای سایه ادامه دار بوده است و اگرچه بر سر رئیس کنونی دولت توافق صورت گرفته است اما مبحث کاندیدای سایه شاید در ادامه کار به ضرر اصلاح طلبان تمام شود. در هر صورت انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری در ایران آبستن حوادث جدیدی در عرصه سیاسی خواهد بود. 
باید دید در کارزار رقابتی اصولگرایان با اصلاح‌طلبان و در کنار آن تاخت وتازهای مدیران دولت‌های نهم و دهم، نتیجه به سود کدام رقیب رقم خواهد خورد.

Peyk59@gmail.com