محققان با انجام مطالعه‌ای به این نتیجه رسیدند که مصرف روزانه مرکبات می‌تواند خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد. نمونه‌هایی از مرکبات که به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک می‌کنند، عبارتند از: لیمو، پرتقال، گریپ فروت، لیمو ترش سبز و نارنگی.
به گزارش بهداشت نیوز به نقل از فارس، رژیم غذایی یکی از ارکان کلیدی برای حفظ سلامت کلی بدن است. رژیم غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله زوال مغز و بیماری‌های مرتبط کمک کند.
زوال شناختی باعث کاهش عملکرد تفکر، حافظه، تمرکز و سایر عملکردهای مغزی است. این پدیده عمدتاً در افراد مسن دیده می‌شود و اغلب نشانه اولیه زوال عقل و سایر بیماری‌های عصبی است. در حالی که برای بسیاری از افراد یک وضعیت ناراحت کننده است، می‌توان خطر ابتلا به آن را کاهش داد و شروع زوال شناختی را به تأخیر انداخت. یکی از راه‌های انجام این کار، در کنار ورزش، داشتن یک رژیم غذایی متعادل است. براساس مطالعه‌ای که اخیراً در مجله تغذیه انگلیس منتشر شده، یک نوع میوه خاص می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به زوال عقل مفید باشد.
این مطالعه نشان می‌دهد که میوه‌ها می‌توانند خطر ابتلا به زوال عقل را تا 23 درصد کاهش دهند. این نتایج پس از مطالعه بیش از 13 هزار شرکت کننده در یک مطالعه ژاپنی به دست آمد. آن‌ها دریافتند افرادی که هر روز مرکبات مصرف می‌کنند، در مقایسه با افرادی که فقط یک یا دو بار در هفته از مرکبات استفاده می‌کنند، در شش سال آینده به میزان قابل توجهی کمتر به زوال عقل مبتلا می‌شوند. داده‌های مورد نظر برای این مطالعه از پایگاه داده بیمه مراقبت طولانی مدت ژاپن گرفته شده است.
علاوه بر این، محققان عوامل دیگری مانند مصرف سبزیجات، سایر میوه‌ها و سلامت کلی فرد را تنظیم کردند. از آنجایی که این عوامل متفاوت بودند، رابطه بین مرکبات و زوال عقل تفاوت زیادی نداشت.
نمونه‌هایی از مرکبات که به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک می‌کنند، عبارتند از: لیمو، پرتقال، گریپ فروت، لیمو ترش سبز و نارنگی.
البته برای رسیدن به این نتیجه که مصرف مرکبات تأثیر قطعی بر کاهش خطر ابتلا به زوال عقل دارد، باید مطالعات و تحقیقات بیشتر و گسترده‌تری انجام داد.
زوال عقل یکی از کشنده‌ترین بیماری‌های جهان است، بیماری که در حال حاضر با درمان‌های کمی مؤثر برای مبارزه با این بیماری غیر قابل درمان است. در حال حاضر، هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و درمان‌های موجود محدود است. در نتیجه، بودجه زیادی برای تحقیقات پیشگیرانه و واکنشی در نظر گرفته می‌شود.