سیناپرس/ در بسیاری از فیلم‌ها و داستان‌های علمی ‌و تخیلی، شاهد ساخته شدن شهرهایی در زیر آب هستیم. آیا در دنیای واقعی انسان‌های آینده می‌توانند زیر اقیانوس زندگی کنند؟ پاسخ دانشمندان به این پرسش، مثبت است.
امروزه برخی سازه‌ها و هتل‌های مختلف در زیر دریا ساخته شده‌اند ولی ایده ساخت یک شهر کامل زیر آب تا حدی دست نیافتنی به نظر می‌رسد. فیلم پلنگ سیاه Wakanda Forever شخصیت شروری به نام نامور را معرفی می‌کند، شخصیتی که عمدتاً به خاطر زندگی در زیر آب و حکومت بر پادشاهی افسانه‌‌ای آتلانتیس شناخته می‌‌شود. به باور فیلیپ پاولی، محقق حوزه آینده پژوهی که در ارتقای پتانسیل شهرهای زیر آب تخصص دارد، این ایده آن قدرها هم که به نظر می‌رسد دور از ذهن نیست.
او در این رابطه می‌گوید: مشهورترین نظریه پرداز پیشگام سکونت در زیر آب، ژاک کوستو بود. او در دهه ۱۹۷۰ میلادی تعدادی زیستگاه زیر آبی ساخت. اگر چه این نمونه‌ها بسیار کوچک هستند، اما هیچ چیز مانع از ساختن مجموعه‌ای بزرگ‌تر نمی‌شود. این موضوع فقط به زمان، پول و منابع نیاز دارد.
طراحی خود پاولی برای یک جامعه زیر آب که مورد توجه تولیدکنندگان فیلم و ناسا قرار گرفته است، شامل یک بیوسفر مرکزی است که توسط هشت زیست کره کوچک‌تر احاطه شده است. در واقع طراحی گنبد «بهترین گزینه پوشش شهرهای زیر اقیانوسی است زیرا آب می‌تواند به راحتی در اطراف آن حرکت کرده، ساختار گنبد به صورتی است که بیشترین فشار را تحمل می‌کند و همچنین یک شکل جایگزین و مقرون به صرفه‌تر از احجام مربع خواهد بود. البته ساخت این گنبدها بستگی به مکانی دارد که می‌خواهید شهر خود را بنا کنید. به هر حال باید اذعان داشت که گنبد منطقی‌ترین شکل پوشش سقف شهرهای زیر آب محسوب می‌شود زیرا فشار دادن جریان به یک سطح صاف هرگز ایده خوبی نیست.
از سوی دیگر انتخاب  موقعیت مکانی برای ساخت شهرهای زیر آب بسیار مهم است. مجتمعی که در نزدیکی سطح ساخته شده است از دسترسی آسان به منابع بهره می‌برد و در صورت نیاز به راحتی می‌توان از آن خارج شد.  ساخت و ساز در عمق بیشتر به معنای مصالح پرهزینه‌تر و سنگین‌تر است.
با این حال، ساختن یک سازه در نقاط عمیق‌تر به این معنی است که می‌توان از فشار شدید آب برای تولید برق استفاده کرد. این یکی از راه‌های تولید انرژی پایدار است، البته داشتن یک رآکتور هسته‌ای کوچک نیز می‌تواند گره گشا باشد. شما همچنین برای تأمین انرژی شهرهای زیر آب می‌توانید از حرکت امواج سطحی یا نیروی خورشیدی یا توربین‌های بادی استفاده کنید. در این شهرها امکان استفاده از طیف وسیعی از انرژی‌های تجدید پذیر وجود دارد.
به طور مشابه، گزینه‌های زیادی برای تأمین غذا در زیر آب وجود دارد. شما می‌توانید دام و طیور پرورش داده، از ماهی استفاده کنید، گوشت‌های آزمایشگاهی گزینه دیگری پیش روی شهرهای زیر آب هستند و همچنین  شما می‌توانید کاملاً گیاه‌خوار شده یا غذا را از مزارع روی سطح زمین وارد کنید. در این میان، اکسیژن می‌تواند به راحتی از آب اطراف تهیه یا از سطح آن استخراج شود.
 با این وجود پاولی اذعان می‌کند که زندگی طولانی مدت در زیر آب ممکن است از نظر روانی چالش برانگیز باشد. در این شهرها احساس زندانی بودن به شهروندان دست داده و از سوی دیگر انسان برای سلامت روان، به نور خورشید و ویتامین D نیاز دارد. نور روز را می‌توان با چراغ‌های LED ایجاد کرد و این دلیل دیگری برای ساختن شهرهای زیر آب در فضای نزدیک به سطح است. به این ترتیب مردم احساس نمی‌‌کنند که از دنیا دور شده‌‌اند.
پاولی شهرهای زیر آب را راهی برای حل مسائل احتمالی مانند افزایش جمعیت یا ارائه گزینه‌ای در صورت وقوع یک سناریوی منجر به نابودی جهان می‌داند. این کار منطقی‌‌تر، اقتصادی‌تر و زیست ‌محیطی‌تر از ایجاد یک مستعمره در مریخ است.