میثم محجوبی - گروه ورزش
کمتر از یک ماه پیش، مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی جوانان کشور و انتخابی تیم جوانان ایران در بخش دختران در سالن غدیر شهر قزوین برگزار شد. در این رقابت‌ها ۴۲ وزنه‌بردار از ۱۷ استان ایران بر روی تخته رفتند و استان فارس نیز نمایندگانی در این رقابت‌ها داشت و به مدال‌های خوبی هم دست پیدا کرد.
ستاره تیم فارس در این مسابقات، فاطمه کشاورز بود که در دسته 64 کیلوگرم، ۸۵ کیلوگرم در حرکت یکضرب و ۱۰۵ کیلوگرم در  دوضرب بالای سر برد و با مجموع  ۱۹۰ کیلوگرم به عنوان قهرمانی دست یافت.
در دسته 59 کیلوگرم، زهرا زحمتکش از فارس(۵۵ کیلوگرم یکضرب، ۶۵ کیلوگرم دوضرب، ۱۲۰ کیلوگرم مجموع) به عنوان سوم دست پیدا کرد.
در دسته 71 کیلوگرم هم دیگر وزنه بردار فارسی یعنی سحر زارع با ثبت ۶۰ کیلوگرم در یکضرب، ۷۷ کیلوگرم در دوضرب و مجموعِ ۱۳۷ کیلوگرم به مدال نقره دست یافت.
سحر زارع که اهل شهرستان وزنه بردارخیزِ مرودشت است، در خصوص این رقابت‌ها گفت: در مسابقات کشوری رقبای من در وزن ۷۱ کیلوگرم زیاد هستند،یعنی به طور کلی وزن‌های ۵۹ و ۷۱ کیلوگرم شلوغ هستند. در دسته ۷۱ که دسته من است، کسی که مقام اول را به دست آورد، مشخص بود تلاش زیادی کرده بود و رکورد خیلی بالایی داشت. همین باعث افزایش انگیزه و تجربه اندوزی من شد که تلاش بیشتری کنم. در هر ورزشی، اول برای کسب تجربه وارد می‌شوم و حالا هم تجربه لازم را کسب کرده‌ام و سعی می‌کنم این فاصله را با نفر اول کم کنم. 
وی ادامه داد: من شرایط خیلی درست و مناسبی برای این مسابقات نداشتم. یک ماه از تمرینات دور بودم و در فاصله یک هفته مانده به مسابقات، تمرینات را به صورت سبک شروع کردم که فقط به مسابقه برسم، یعنی رکورد اصلی من آن چیزی نبود که در این رقابت‌ها به ثبت رسید. 
زارع درباره این که قهرمان ایران در وزن او چه رکوردی ثبت کرد و رکورد جهانی این وزن در رده بانوان چقدر است،  گفت: خانم آیدا علائی از خوزستان که به مقام اول دست یافت، ۷۸ کیلوگرم یکضرب، ۹۵ کیلوگرم دوضرب و ۱۷۳ کیلوگرم مجموع به ثبت رسانده بود. در جهان هم در وزن من رکوردها ۱۱۵ تا ۱۲۰ کیلو رکورد دوضرب است و حدود ۹۵ کیلوگرم هم  رکورد یک ضرب.
این وزنه بردار جوان مرودشتی درباره مشکلات و سختی‌های رشته وزنه برداری گفت : ورزش وزنه برداری ما شرایط خاص و سختی دارد، یعنی با سختی‌های زیادی توانستیم به مسابقات کشوری راه پیدا کنیم. با نبود وقت و امکانات، سخت‌ترین شرایط را کنار زدیم و به این مدال‌های رنگارنگ دست پیدا کردیم.
وی درباره چگونگی ورودش به عرصه ورزش گفت: از سال ۹۴ که راهنمایی بودم رفتم تکواندو و چهار سال در این رشته به صورت حرفه‌ای کار کردم ولی به خاطر اینکه شرایط خوبی نداشتم، مجبور شدم که آن ورزش را ترک کنم. صددرصد توانم را روی یک تکواندو گذاشته بودم ولی به نتیجه نرسیدم،سپس با توصیه مربی عزیزم سرکار خانم حبیبی وارد رشته وزنه برداری شدم و متوجه شدم که بدن من مناسب است برای این ورزش. حالا در وزن ۷۱ کیلوگرم وزنه برداری کار می‌کنم. خواهرم که رشته بدن‌سازی کار می‌کرد و الان هم مربی بدن‌سازی است، به همراه خانم حبیبی از مشوقین اصلی من بوده‌اند. من از بچگی به ورزش علاقه داشتم و حالا می‌بینم نتیجه کارم در وزنه برداری بهتر است.
سحر زارع درباره شرایط تمرینی و امکانات بچه‌های وزنه برداری فارس گفت: محیط سالن تمرینی ما خیلی خوب است ولی از نظر تجهیزات خوب نیست. زمان تمرین هم کم است، یعنی بعضی وقت‌ها در شرایطی قرار می‌گیریم که بین تمرین، ما مجبور می‌شویم به خاطر سانس بعد، محل تمرین را ترک کنیم! یعنی نصف تمرین را انجام نمی‌دهیم. با این حال ادامه می‌دهیم و مقام کسب می‌کنیم. بیشتر وقت‌ها با ‌هالتر ۲۰ کار می‌کنیم در حالی که ‌هالتر استاندارد برای بانوان ‌هالتر ۱۵ است. صفحه‌ها هم خیلی استاندارد نیست. این چیزها، هم باعث سخت شدن تمرین‌ها می‌شود و هم باعث ضربه و گاهی مصدومیت‌های شدید.
وی درباره نگرانی‌هایی که نسبت به وزنه برداری بانوان وجود دارد، اظهار داشت: هر ورزشی صدمه و آسیب‌های خاص خودش را دارد. هر کسی که ورزش حرفه‌ای کار می‌کند، امکان اینکه صدمه ببیند وجود دارد اما اگر ورزش وزنه برداری زیرساخت خوبی داشته باشد و طبق تمرینات منظم و با تکنیک درست انجام شود، امکان آسیب دیدن کمتر است. تمرین درست و خواب منظم هم تأثیرگذار است، جوری نیست که آنچنان آسیب منفی برای دختران داشته باشد. حتی روی قد و تناسب اندام تأثیر مثبت دارد. این که می‌گویند وزنه برداری باعث ثابت ماندن قد و قامت می‌شود هم حرف درستی نیست چون خود من شاهد این افزایش قد در چند سال اخیر بوده‌ام.
دارنده مدال نقره مسابقات قهرمانی کشور در پایان گفت: با وجود شرایط اقتصادی سختی که داریم و کمبود امکانات، اما هیچ وقت جا نزدیم، یعنی خود من به شخصه با شرایط سختی که داشتم، شده که یکی دو روز به اجبار تمرین نکرده‌ام، اما هیچ وقت نا امید نشدم. قطعاً با تلاش‌هایی که دارم، هدفم مسابقات جهانی و مقام المپیک است. وقتم را نمی‌خواهم صرف این کنم که فقط در یک مسابقه استانی و کشوری شرکت کنم که به خاطر کمبود امکانات یا اشتباه و کم کاری خودم، در همین حد باقی بمانم. یک چیزی را که شروع کرده‌ام را می‌خواهم تا آخر ادامه بدهم.