[ فردا را به امروز می آوریم ]
  • آخرین شماره ۲۰۷۵
  • دوره جدید

حقایقی که باید درباره تندخوانی بدانید، روزنامه شیراز نوین

چطور- تندخوانی، تکنیکی است که فقط افراد کمی در آن تخصص دارند. امروزه برخی از نرم‌افزارهای ارزان قیمت، مدعی هستند که می‌توانند آن را به راحتی به همه بیاموزند. اما واقعیت چیست؟ آیا می‌شود تندخوانی را به راحتی آموخت؟ آیا یادگیری توانایی «خواندن ۱۲۰۰کلمه در دقیقه» در مدت کمی امکان‌پذیر است؟ با ما همراه باشید تا ببینیم واقعیت چیست.
بیشتر ما در دقیقه می‌توانیم بین ۲۰۰ تا ۴۰۰کلمه بخوانیم. تندخوان‌ها می‌توانند بین ۱۰۰۰ تا ۱۷۰۰کلمه در دقیقه بخوانند. برای اطلاعات بیشتر، تحقیقاتی در این زمینه انجام گرفته است. پروفسور کیث رینر، استاد دانشگاه کالیفرنیا تحقیقات زیادی روی چشم افراد تند‌خوان انجام داده‌ است. قبل از هر چیزی نگاهی به روش‌های تندخوانی می‌اندازیم. سپس کارایی آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.
روش‌های مختلف تندخوانی
ابتدا باید بدانیم ما چگونه مطالب را می‌خوانیم و متوجه می‌شویم. وقتی شما مقدار زیادی از زمان خود را صرف فکر کردن در مورد چیز‌های مختلف می‌کنید‌، بخشی از مردم در حال مطالعه و لذت بردن از آن هستند. خواندن، مجموعه‌ای از فعالیت‌های مکانیکی است. وقتی به یک یا دسته‌ای از کلمات نگاه می‌کنید، خیره‌شدن نام دارد و به طور میانگین، ۰/۲۵ثانیه طول می‌کشد. زمانی که چشم خود را به سمت لغت یا لغات بعدی می‌برید، حرکت سریع نام دارد. این کار به طور میانگین ۰/۱۰ثانیه به طول می‌انجامد. بعد از آن‌که این کار را یک یا دو بار انجام دادید، شما متوقف می‌شوید تا به فهمیدن چیزی که فقط به آن نگاه کرده‌اید بپردازید. این بخش هم به طور تقریبی ۰/۳۰ تا ۰/۵۰ثانیه زمان می‌برد. تمام این خیره‌شدن و حرکت سریع و فهمیدن، جمعاً باعث می‌شود ۹۵٪ افرادی که در رده‌‌ کالج تحصیل می‌کنند، بین ۲۰۰ تا ۴۰۰کلمه در دقیقه بتوانند بخوانند.
تکرارنکردن لغت: ما وقتی لغتی را می‌خوانیم، آن را در ذهن یا به آهستگی با زبان خود تکرار می‌کنیم. تندخوان‌ها این بخش را حذف می‌کنند. همین کار باعث می‌شود سرعت خواندن در آن‌ها دو تا سه برابر افراد معمولی افزایش یابد. این ایده‌ تندخوانی، تقریباً در دهه‌ ۱۹۵۰ باب شد. به تازگی بسیاری از آپ‌ها با توصیه‌ این روش، آن را دوباره زنده کرده‌اند.
همان‌گونه که شما انتظار دارید، روش‌های دیگری هم برای تندخوانی ارائه شده‌اند. می‌توان به نکته‌خوانی، راهنمایی چشم، ارائه‌ بصری-سریالی سریع و سایر روش‌ها اشاره کرد.
نکته‌خوانی: شامل برانداز کردن متن است به منظور یافتن نکته‌های مهم برای خواندن. اگرچه این روش جزو روش‌های تندخوانی محسوب می‌شود؛ ولی در واقع شما به خودتان تندخوانی را نمی‌آموزید، فقط یاد می‌گیرید که از خواندن بعضی از قسمت‌ها صرف‌نظر کنید. در نهایت، در آزمون مشخص می‌شود که ما بسیاری از جزییاتی که نخوانده‌ایم را نمی‌توانیم به یاد بیاوریم.
راهنمایی چشم: یکی از تکنیک‌های قدیمی است. در این تکنیک شما چشم خود را با انگشت یا مداد به روی کلمه‌ای که در حال خواندن هستید، متمرکز می‌کنید. در نتیجه حواس شما کم‌تر پرت می‌شود و با تمرکز بیشتر، می‌توانید تندتر بخوانید.
تیم فریس، روش دیگری را برای تندخوانی ارائه کرده است. این روش بر مبنای خواندن هم‌زمان چندین خط به وسیله‌ بسط دید پیرامونی است. این روش نیازمند تمرکز بسیار زیاد شما خواهد بود.
ارائه‌ بصری-سریالی سریع (RSVP): روشی است که توسط بسیاری از سیستم‌های دیجیتال تندخوانی عرضه می‌شود. یک لغت روی صفحه نمایش داده می‌شود و تمام تمرکز شما روی آن است. وقتی کم‌کم به این سیستم عادت کردید، می‌توانید سرعت نمایش لغات را افزایش دهید.
تأثیر تندخوانی بر فهمیدن مطالب
تندخوانی، ایده‌ خوبی است. توانایی خواندن ۱۰۰۰کلمه در دقیقه امکان‌پذیر است. اگرچه شما به‌طور کامل آن‌ها را متوجه نخواهید شد. تحقیقات در این حوزه بسیار محدود است؛ اما کتاب کیث رینر با نام حرکات چشم و پردازش اطلاعات حین خواندن، نگاهی جامع به کارکرد چشم ما در زمان خواندن می‌اندازد. رینر معتقد است ادعاهایی که در مورد آموزش تندخوانی انجام می‌شود، بیهوده است. دلیل آن ظرفیت محدود چشم ما است. او ادامه می‌دهد:
«شاید شما بتوانید خودتان را مجبور کنید کمی بیش از ۵۰۰کلمه در دقیقه بخوانید؛ اما شما به خاطر چشم‌تان و آناتومی خاص شبکیه، محدود شده‌اید. به منظور فهمیدن نوشته،‌ باید چشم خود را طوری حرکت دهید که قسمت گودی مرکزی روی کلمه‌ای که بر آن تمرکز می‌کنید قرار گیرد. با افزایش سرعت به خاطر محدودیت گودی مرکزی، قدرت دید کاهش قابل توجهی پیدا کرده و شما نمی‌توانید کلمات و نوشته را به درستی تشخیص دهید. پس گودی مرکزی، عامل محدود کننده‌ شماست، حتی اگر قدرت پردازش مغز هم بالا باشد».
رینر معتقد است با تکنیک‌هایی مثل راهنمایی مسیر چشم یا تکرار نکردن دوباره‌ کلمات، قدرت فهمیدن شما کاهش می‌یابد. او این چنین ادامه می‌دهد:
«شما می‌توانید تمریناتی انجام دهید که تندتر بخوانید و احتمالاً موفق هم می‌شوید؛ ولی وقتی از حدی تندتر بخوانید‌، رفته رفته از میزان فهم شما از مطالب کاسته می‌شود. تحقیقات نشان داده وقتی از تکنیک‌هایی مانند تکرار نکردن کلمات پیش خود استفاده می‌کنید، در مواجه با لغات سخت، میزان فهم شما کاهش می‌یابد».
در مورد تکنیک فریس که بر اساس خواندن چندین خط در آن واحد است، رینر معتقد است که این روش هم کار نمی‌کند. او می‌گوید:
«ادعای دیگری که وجود دارد این است که شما در مرحله‌ خیره شدن، با خواندن چند خط می‌توانید سرعت خود را افزایش دهید؛ در حالی که هیچ شواهدی در تأیید این ادعا وجود ندارد. چیزی که ما از فیزیولوژی شبکیه می‌دانیم، در تضاد با این ادعاست که می‌شود در آن واحد دو خط را با هم خواند».
در نهایت، روش ارائه‌ بصری-سریالی سریع (RSVP) مشکل غیر قابل حلی با حافظه‌ کوتاه مدت ما دارد. سرعت نشان دادن کلمات، سریع‌تر از سرعت پردازش مغز ماست. این باعث می‌شود که این روش هم عملی نباشد.
تحقیقات نشان می‌دهد وقتی سرعت خواندن افزایش یابد، میزان فهمیدن مطالب کاهش می‌یابد. این نشان می‌دهد که اطلاعات دریافتی شما افزایش نمی‌یابد، در حالی که هدف ما از خواندن فقط همین است. در روش RSVP و اپ‌هایی که از آن استفاده می‌کنند، شما این امکان را ندارید که متن را بازخوانی کنید تا حافظه‌ شما نوشته را پردازش کند.
البته نظرات مختلفی در مورد تندخوانی وجود دارد. در تحقیقات تازه‌ای که توسط سازنده‌ اپ تندخوانی اسپریتز انجام شده، آن‌ها مدعی شده‌اند سیستم آن‌ها با فراهم کردن قابلیت استراحت کوتاه برای چشم، می‌تواند باعث تندخوانی شود. این امر می‌تواند درست باشد؛ اما با آن بخش از تحقیقات رینر در مورد عملکرد حافظه‌ کوتاه مدت ما در تناقض است.
البته اسپریتز نگفته تحقیقاتش با چه روشی یا روی چه تعدادی از افراد انجام شده است. با نگاهی به تحقیقات انجام شده روی تندخوانی، می‌بینیم بیشتر این تحقیقات توسط شرکت‌های سازنده‌ محصولات تندخوانی انجام شده است. برای مثال، تیم فریس مدعی است از ایده‌هایی استفاده کرده که ریشه در دانش دارد؛ اما جزییات بیشتری در مورد تحقیقات او مشاهده نشده است.
البته همه‌ خبرها در این مورد بد نیستند. تندخوانی طرفداران زیادی هم دارد. برای مثال، جیم پگل از مجله‌ اسلیت، سیستم RSVP را می‌پسندد. الگا خازان پیشنهاد این روش‌ها را برای داستان‌های خسته کننده یا خواندن ایمیل‌ها توصیه می‌کند، نه چیزهایی که نیاز به درک و فهمیدن بالا دارند. البته برای زمانی که برای خواندن مطلبی در مدرسه فرصت کمی داریم یا برای خواندن مطالب کم اهمیت، روش نکته‌خوانی به نظر کارآمدتر است.
شما به راحتی ‌می‌توانید چند روز این روش‌ها را امتحان کنید. مجبور هم نیستید برای این کار حتماً پولی بپردازید. می‌توانید از نرم‌افزارهای رایگان استفاده کنید؛ اما نباید انتظار بسیار بالایی از این کار داشته باشید. 

تاکنون نظری برای این خبر ثبت نشده است!
ثبت نظر جدید
نام و نام خانوادگی  

آدرس ایمیل    

متن نظر  

کد امنیتی