گیــاه ســنبل الطیــب یــا علــف گربــه بــا نــام علمی
‌jatamansi Nardostachys متعلـق بـه خـانواده Valerianceae گیاهی علفی است دارای ساقه قوی که به حالت خـودرو در جنگل‌های کم درخت مخصوصاً حاشیه آب‌های جـاری یـا گودال‌ها و در اغلب نواحی اروپا، آسیا و ایران می‌رویـد و قسمت مورد استفاده آن ریشه و ریـزوم اسـت.
به گزارش بهداشت نیوز، ریشـه و ریــزوم آن دارای آمیــدون، تــانن، گلــوکز، اســید فرمیــک، اسیداستیک و مقدار زیادی منگنز است. ریشه سنبل الطیب دارای اثر ضدتشنج قوی بـوده و نیـز در طـب سـنتی از آن در ناراحتی‌هایی با منشاء عصبی، هیستری، به عنوان کاهش دهنده مقدار دفع ادرار در مبتلایان به بیماری دیابت، رفع بـی‌خـوابی، دفع گاز معـده، ضـد اسپاسـم و آرام بخـش نیـز اسـتفاده می‌شود.
همچنین ریشه در درمان اختلالات عصـبی بـه ویـژه ســرگیجه، دردهــای عصــبی، ســردرد، میگــرن و اضــطراب و اختلالات زمان یائسگی، سکسکه‌های مداوم و درد معده کاربرد دارد. آنچه قسمت اعظم اسـتفاده از ایـن گیـاه را در طـب امروز شامل مى شود مصرف آن به عنـوان آرام بخـش اسـت . آثار آرام بخشی سنبل الطیب در کتب اطبای یونان باستان از جمله بقراط قید شده است و کارآزمایی‌های انجام شده ایـن اثر را تأیید می‌کنند.
در سال 1981، دل لوگیا بیـان کـرد که عصاره ریشه و ریزوم N.jatamansi دارای اثرات تضـعیفی روی مغز موش است. در سال 1982‌هازل‌هاف نشـان داد کـه والرات و ایزووالرات موجود در جاتامانسی منجر به شل شـدن سلول‌های عضلانی می‌شوند. در سال 2001 ،کریستال در مقاله خود پیشنهاد کرد کهjatamansi  N. در پـی تجـویز درازمـدت عوارض جانبی کمتری از بنزودیازپین‌ها دارد. طبـق مطالعـات اخیر انجام گرفته بر روی ایسکمی ‌مغزی، این گیـاه بـه عنـوان اگونیست گیرنده‌های گاما آمینوبوتیریک GABA شـناخته شـده است. مطالعات بیوشیمی ‌نشان می‌دهند که اسید والرنیـک آنزیمی ‌را کـه مسـئول کاتابولیسـم گابـا اسـت، مهـار نمـوده و موجب افزایش غلظت گابا در نسوج مغزی می‌شـود.
افـزایش غلظت گابا در مغز، فعالیت هسته‌های مختلف مغزی را کـاهش داده و موجب بروز آثار آرام بخشی می‌شود. در مطالعات بالینی انجام شده با عصاره این گیاه هیچ گونـه عارضـه، اثـرات ناخواسته و یا حساسیت گزارش نشده است. حتی در بـارداری و شیردهی بی‌خطر محسوب می‌شود. در استرالیا جـزو گـروه A  شناخته شده است و از طرف FDA آمریکا ورود آن در مواد غذایی بلامانع اعلام شـده اسـت.رضـایی و همکاران در پژوهش خود با موضوع (مطالعه اثرات تسـکینی و ضداضطرابی عصاره سنبل الطیب در مقایسه با دیازپام) بر روی36 موش نژاد ویستار ماده نشان دادند که عصاره سـنبل الطیـب دارای اثرات تسکینی و ضداضطرابی معنی داری در مقایسـه بـا دیازپام می‌باشد. صولتی و همکاران هم در پژوهش خود با عنوان(اثرات ضداضـطرابی والپوتریـات‌های مشـتق از گیـاه سنبل الطیب در رت) نشان دادند که والپوتریات‌ها اثرات ضـد اضطرابی دارند و پس از بررسی بیشتر می‌تواننـد بـرای کنتـرل اضطراب استفاده شوند.