سعیدرضا امیرآبادی - روزنامه نگار

amirabadi_shznvn@yahoo.com

یک نفس عمیق کشیدیم. در کشاکش روزهای سخت، وقتی که ریال و تومان کم‌ارزش‌ترین دوران تاریخی خود را تجربه می‌کند و پول‌های خارجی و تمام‌بهارها مرزهای روانی را یکی پس از دیگری پشت سر می‌گذارند و تبعات آنها بر روح و جان مردم تازیانه می‌زند، از صمیم جان یک نفس عمیق کشیدیم. وقتی که با حقوق کارمندی و کارگری نمی‌توان حتی خانه‌ای در جنوب شهر اجاره کرد و مردم به سمت حاشیه‌نشینی رانده می‌شوند و هیچ‌کس پاسخگوی دردها و نیازهای طبقه میانی و فرودست جامعه نیست، برای لحظه‌ای یک نفس 
عمیق کشیدیم...

وقتی که بی‌کیفیت‌ترین و ناامن‌ترین خودروهای تاریخ‌مصرف‌گذشته به کانال یکصد‌و‌پنجاه‌میلیون تومانی وارد شده و از بلندگوی مسئولان فقط وعده و وعید برای ترکیدن حباب‌ها شنیده می‌شود، ما برای لحظاتی همه افکار بد و انرژی‌های منفی را به فراموشی سپردیم و یک نفس عمیق کشیدیم. اینک ما مدیون فوتبال و آدرنالین جذابش هستیم.
مسئله فقط فوتبال و برد یک تیم پرپول عربی در مستطیل سبز نیست. بلکه ما مجالی یافتیم تا قدرت و غیرت ایرانی را در پهنه جهان فریاد بزنیم و ندای پیروزی سر دهیم. البته برای ما توطئه‌های عربی نیرنگ تازه‌ای نیست و در گذر تاریخ بارها و بارها آن را به یاد می‌آوریم. محرومیت ستاره ایرانی، آن هم در لحظاتی مانده به آغاز مسابقه ما را به یاد رویدادهای مشابهی می‌اندازد. در دوران هشت سال دفاع مقدس، وقتی که ارتش رژیم بعث با پشتوانه پول‌های عربی و جنگ‌افزارهای غربی از شکست‌دادن میهن‌پرستان ایرانی بازماند، با ناجوانمردی و خباثت بمب‌های شیمیایی را بر سر مردم خودش و سربازان ایران ریخت. وقتی که اهالی استعمار با مقاومت جانانه ملت ایران در برابر متجاوزان مواجه شدند، حکم به سرنگونی هواپیمای مسافربری در آب‌های خلیج همیشه فارس دادند تا حمیت ملت بزرگ ایران را در هم بشکنند. وقتی که لشکر سیاه داعش با آن همه پشتوانه نیروی انسانی و لجستیکی در خاک عراق و سوریه به همت ائلافی که ایران آن را تشکیل داده بود از پا درآمد، ناجوانمردانه زنان و کودکان را در اهواز را به رگبار بست. وقتی که ستاره ایرانی به کابوس تیم‌های عربی بدل شد، با دلارهای آلوده نفتی دست به دامان کنفدراسیون فوتبال آسیا شدند تا به بهانه‌ای واهی، آن هم لحظه‌ای مانده به شروع مسابقه حکم محرومیت او را بستانند.
به‌راستی آنها چه زمانی قرار است به شناخت جامعی از هویت ایرانی برسند؟ بمباران شیمیایی حلبچه، رزمندگان ایران را برای مقابله با ارتش مزدور مصمم‌تر کرد. سرنگونی هواپیمای مسافربری در خلیج فارس ملت ایران را برای دفاع از خاک وطن یک‌دل و یکپارچه ساخت و درنهایت قلب‌های همه ایرانیان برای شکست زردپوشان سعودی به هم پیوند خورد. امروزه دلارهای نفتی به کابوس آل سعود تبدیل شده است. از یک‌سو استعمارگران با فروش جنگ‌افزار منابع مردم آن سرمین را به یغما می‌برند و از سوی دیگر هیچ افتخاری در عرصه‌های ورزشی نصیبشان نمی‌شود.
برد پرسپولیس در برابر النصر رقم نخورد. بلکه ما شبکه فساد کنفدراسیون فوتبال آسیا با همه سرسپردگی‌هایش به سعودی‌ها را مغلوب ساختیم. النصر تیمی توانمند، مستعد و دارای بازیکنانی بزرگ بود که قرارداد ستاره آنها با بودجه یک سال پرسپولیس برابری می‌کرد.
ما در شب پیروزی ایران در برابر اعرابی که در مستطیل سبز مبارزه نمی‌کنند، یک نفس عمیق کشیدیم. این شاید سرآغاز یک معجزه برای ایرانیان باشد. شاید روزی‌روزگاری دوباره هزینه‌ها با درآمدها همخوانی یابند و ما هم بتوانیم همانند بسیاری دیگر از شهروندان جامعه جهانی، زندگی بدون فراز و فرودی را تجربه کنیم. فوتبال از همان ابتدا هم یک ورزش نبود. بلکه ریشه در عمیق‌ترین کنش و واکنش‌های اجتماعی و سیاسی و اقتصادی داشته است. مردمی که با برد ایران به خیابان‌ها آمدند، به‌دنبال بهانه‌ای بودند تا همه عقده‌های خود را فریاد زنند. شاید وقت آن رسیده باشد که با رویی گشاده زمینه را برای تخلیه انرژی‌های منفی جامعه باز کنیم. قبل از آنکه جریان‌های معاند بر امواج ناخشنودی مردم سوار شده و رؤیای شوم تجزیه‌طلبی خود را پیاده کنند.