سعیدرضا امیرآبادی- روزنامه‌نگار

خودروسازان برای بار دیگر سودای افزایش قیمت دارند. در راستای تحلیل عملکرد غول‌های خودروسازی ایران، با این نکته روبه‌رو می‌شویم که ساختار این صنعت دچار رخوت و درجازدگی و انفعال شده و صنعتگران همچنان به تولید محصولاتی که چند دهه از تولدشان می‌گذرد، ادامه می‌دهند؛ اتومبیل‌هایی که در کشورهای مبدأ به موزه‌های تاریخ خودرو پیوسته‌اند و دیگر در خیابان‌های فرانسه، کره و چین هیچ نشانی از آنها یافت نمی‌شود. با وجود این خودروسازان ما با اندکی تغییرات ظاهری به تولید تاریخ‌مصرف‌گذشته‌ها ادامه داده و با وجود ناخرسندی پلیس، وزارت بهداشت و و مهم‌تر از همه مردم، نشانی از تعطیلی یا جایگزینی خطوط تولید آنها دیده نمی‌شود...

خوشبختانه سخت‌گیری و پافشاری پلیس سبب شد خودروسازان ملی موظف به رعایت حداقل مؤلفه‌های ایمنی شوند و بدین وسیله اندکی از تقصیر آنها در تلفات جاده ای ایران کاسته شود.
اما برای تحلیل عملکرد خودروسازان نباید یک طرفه به قضاوت نشست و گرفتار هجمه‌های احساسی شد. مسلم است که همه صنایع با بی ثباتی ارزهای خارجی، افزایش حقوق کارگران و صعود نرخ بیمه چاره ای جز افزایش بهای محصولات نخواهند داشت؛ این در حالی است که تعطیلی خطوط تولید اتومبیل‌هایی که تیراژ انبوه دارند، با افزایش نرخ بیکاری و فراگیری بحران‌های مدنی در جامعه مقارن خواهد بود. بنا بر آمار ارائه شده، بیش از پنج‌میلیون نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم در صنایع خودروسازی اشتغال دارند. به همین دلیل تعطیلی ناگهانی و بدون برنامه کارگاه‌های کوچک و کارخانه‌های کلان شوک گسترده ای به جامعه وارد می‌کند و بیش از آنکه برای جامعه ایران مثمر ثمر واقع شود، مسبب بروز بحران‌های مضاعف خواهد شد. به همین دلیل باید در این زمینه با هوشمندی و درایت پا به عرصه عمل گذاشت و از اتخاذ تصمیم‌های هیجانی و شتاب زده 
خودداری کرد.
با در نظر گرفتن این موارد درمی‌یابیم صنعت خودروسازی ایران برای انقلاب صنعتی نیازمند حمایت‌های همه جانبه دولت و دعوت از سرمایه‌های بخش خصوصی است. نمی‌توان از نارضایتی مردم و تلفات جاده ای حاصل از تقصیر خودروهای بی کیفیت به راحتی چشم پوشی کرد. صنعت خودروسازی ایران برای عبور از بحران نیازمند هوای تازه است و باید با شیب ملایمی برای جایگزینی و به روزآوری خطوط تولید کهنه و تاریخ مصرف گذشته همت گماشت.
با نگاهی گذرا به خیابان‌های ایران درمی‌یابیم که محصولات پس از برجام منحصر به طبقه میانی و متمول جامعه شده‌اند و با وجود وعده‌هایی که شاهد بودیم، قشر فرودست اقتصادی همچنان باید از خانواده پرایدها و پژوهای تاریخ مصرف گذشته استفاده کنند. این در حالی است که بسته‌های حمایتی و وام‌هایی که از سوی صنایع برای تقویت بنیه خرید مردم عرضه می‌شود هم دست کمی از بهره‌های نجومی بانک‌ها ندارد. 
در کنار همه این‌ها امروزه میزان ایمنی و استاندارد اتومبیل‌های تولید داخل با قیمت آنها رابطه مستقیمی ایجاد کرده است؛ در حالی که خط قرمز ایمنی و استاندارد باید فارغ از قیمت خودروها برای تمامی نیرو محرکه‌ها به صورت کلی در نظر گرفته شود و شاید با اتخاذ این راهکار، بتوان از آمار تلفات جاده ای که خودروها مسبب آنها به شمار می‌آیند، اندکی کاست.