حسین فردرو از سازندگان باسابقه مسابقات و برنامه‌های تلویزیونی، در ارزیابی ساختار جدید «دورهمی» و اظهارات مهران مدیری درباره کپی‌برداری از مسابقات خارجی، معتقد است: کپی کردن در کشور ما مرسوم شده است؛ چراکه تلویزیون سرمایه‌گذاری لازم برای تست و تهیه برنامه نمونه را انجام نمی‌دهد. به گزارش ایسنا، در گفت‌وگویی با حسین فردرو ـ برنامه ساز پیشکسوت تلویزیون ـ که در کارنامه تولیدات خود به ساختار مسابقه توجه خاص داشته و بسیاری از مسابقه‌های استودیویی با نام او ثبت شده است، درباره ساختار مسابقه «دورهمی» به گفت‌وگو پرداختیم. فردرو در ابتدای سخنانش می‌گوید: من معترض به این مسئله هستم؛ به این دلیل که ما واقعاً مثل بسیاری از کشورها می‌توانیم کارهایی را خودمان تولید و کپی رایت آن را به دیگران واگذار کنیم تا هم ملتمان و هم کشورهای فارسی زبان و همسایه از آن‌ها لذت ببرند.  او ادامه می‌دهد: چون در کشورمان کپی رایت آزاد است، ما می‌توانیم هرچه دلمان می‌خواهد و هر نوع کاری را از دیگران تقلید کنیم، اما این باعث می‌شود ما هیچ‌گاه صادرکننده محصولات فرهنگی نشویم؛ به عنوان مثال در همین برنامه ساده «بفرمایید شام»، هر کشوری که آن را اقتباس می‌کند برای هر برنامه حدود هزار دلار حق رایت می‌دهد و این خود برای تولیدکننده اصلی تا ابد جذب سرمایه است. تلویزیون ما هرگز برای سرمایه‌گذاری در این زمینه‌ها اقدام نکرده است و در سریال‌ها هم متأسفانه چیزهایی می‌سازند و حرف‌هایی می‌گویند که بعضی اوقات در کشورهای دیگر جنبه زیرخاکی و زیرزمینی پیدا می‌کند! این تهیه کننده و کارگردان تصریح می‌کند: به جای اینکه برنامه‌هایی بسازیم که عامل نزدیکی ما با همسایه‌هایمان شود و تبلیغ غیرمستقیم برای معرفی توانایی فعلی ملتمان، جذب جهانگرد به کشورمان و ارتباط و اعتماد و شناخت بیشتر از مردمان فهیم و روشنفکر کشورمان شود، متأسفانه سراغ آن بخشی از تاریخ می‌رویم که اختلاف و عناد ما را با کشورهای همسایه بیشتر می‌کند. وی اضافه می‌کند: شاید در آینده در تولیدات تلویزیونی بخش خصوصی، توجه به این فرصت ملی و ارائه برنامه‌های زیبا و مفید موفق، بیشتر شود و صادرات برنامه‌های ارزنده و قابل افتخار شروع شود. حسین فردرو سپس در تحلیل صحبت مهران مدیری که سری جدید «دورهمی» را کپی‌برداری از تولیدات خارجی عنوان کرد، چنین می‌گوید: باید بررسی و مقایسه کنیم، اگر اقتباس تکنیکی جناب مهران مدیری از برنامه اصلی ضعیف‌تر نباشد، اصلاً اشکالی ندارد؛ چون به قول ایشان هدف انتقال اطلاعات مفید به مردم است؛ بنابراین روحیه ملی از دیدن این مسابقه و مقایسه با اصل آن تضعیف نمی‌شود. او اذعان می‌کند: خود من هم برنامه کپی کردم، اما تلاشم را کردم تا سمبل‌های ملی خودمان را در جذابیت ساختار مورد اقتباس بگنجانم و در بسیاری از موارد، اعتراضی به آن کارها صورت نگرفت بلکه فکر کرده‌اند که کار از اصل ایرانی بوده است. به عنوان مثال مسابقه «ستاره‌ها» یا «۱۰۱ » و «۱۰۳» و مسابقه «باهم» و مسابقه تلاش یا مسابقه بزرگ را که کپی از مسابقه‌های بین‌المللی و بسیار مشهور بود، انجام دادیم؛ اما در آن فضایی ایرانی با سلیقه ملی خلق کردیم و بسیاری از نمادهای آن برای مردم عزیزمان دوست داشتنی و خاطره انگیز جلوه‌گر شد.  فردرو احساسش را از دیدن برنامه جدید «دورهمی» این چنین عنوان می‌کند: ابتدای این مسابقه را به «مسابقه هفته» نزدیک دیدم؛ با این تفاوت که شرکت کننده‌های آن نشسته بودند. از کی بپرسم هم نداشت، اما شکل اجرایی آن شبیه به مسابقه هفته بود. اما در بخش دوم که به قول خودشان از تکنولوژی ربات استفاده شده و جذاب و مدرن بود، نمی‌دانم در درازمدت برای آن چه اتفاقی بیفتد. یعنی اگر نحوه جابه‌جایی شرکت کننده توسط ربات به همین صورت بدون تغییرات و تنوع پیش رود، پس از مدتی تکراری جلوه می‌کند و چرخش آدم‌ها عادی خواهد شد.