سعیدرضا امیرآبادی- روزنامه‌نگار: 

روزها و ماه‌های جان‌فرسایی را پشت سر می‌گذاریم. کرونا تجربه وبا و طاعون سیاه را که در سده‌های پیشین مستولی شده بود، زنده کرده و ناجوانمردانه بر تمامی پستوهای زندگی ما سایه افکنده است. مردم نمی‌توانند در سوگ عزیزانشان سوگواری کنند و مشاغل و فعالان بخش خصوصی با رکود بی‌سابقه‌ای روبه‌رو شده‌اند. آتش فقر و تنگدستی گریبان فرودستان را سخت گرفته و سفره‌های بی‌مقدار آنها هر روز خالی‌تر از گذشته می‌شود. طبقه میانی جامعه با شیب تندتری به سوی شاخص فلاکت و خط فقر رهسپار شده‌اند و متمولان نیز در خانه‌های امن با حساب‌های نجومی از مهلکه کرونا 
رهایی نمی‌یابند...

چه بسا تبعات سنگین ویروس چینی تا ماه‌ها و سال‌های آینده همچنان تداوم یابد و با این روند واکسیناسیون لاک پشتی چشم انداز روشنی برای پایان تراژدی غم‌بار کووید و جامعه بزرگ قربانیانش متصور نمی‌شویم.
رؤیای تولید میلیون‌ها واکسن داخلی آن چنان که انتظار می‌رفت، صادق نبود و شمار و مرگ و میر بالای ایرانیان گواهی بر وخامت اوضاع است. به عبارتی مرگ 500 و 600 نفر در روز آنقدر هولناک است که به آن عادت نکنیم و در و دیوار شهر هر لحظه آبستن ردای سیاه و سوگواری شده است. دولت سیزدهم هم که در مهلکه تحریم‌های ناجوانمردانه گرفتار آمده، با بحران طاقت فرسای کووید 19 رو در روست و سایه سنگین رکود و تباهی به شکل ویرانگری بر تمامی جوانب زندگی ما مستولی گردیده است. پاشنه‌های آشیل زیرساخت‌های درمانی نقاط ضعف خود را نمایان ساخته و سرمایه گذاری‌هایی که پیش از این از بخش بهداشت و درمان دریغ شده بودند، به شکل نمایان تری آشکار می‌شوند. به همین دلیل از دولتی که شعار کار و کرامت را برای خود برگزیده، انتظار می‌رود تا بنا بر فرمایشات مقام معظم رهبری برنامه واردات و تولید پادتن‌های مطمئن را در دستور کار ویژه خود قرار داده و جان سپردن یکایک ایرانیان را عذابی بزرگ برای ملت ایران قلمداد کند. اگر وعده واردات بیست‌میلیون دوز واکسن به حقیقت نزدیک شود، با تحول بزرگی در حوزه مبارزه با مهلک‌ترین بیماری قرن روبه‌رو شده ایم و می‌توان امید داشت تا اندکی از روزهای سیاه فاصله بگیریم. در نظر داشته باشیم که آسیب‌های پیدا و پنهان روانی در روزهای سخت قرنطینه رشد انفجاری پیدا کردند و در حالی موج پنجم را پشت سر می‌گذاریم که هراس ششمین سونامی ویرانگر دور از انتظار نیست. موجی که اگر بر جامعه ما مستولی شود، تلنباری از اجساد و قربانیان را بر جای خواهد گذاشت. البته تجربیات پیشین نشان داده است که کشور ما بستر مناسبی برای شیوع همه سونامی‌های کروناست و در مقاطع مختلف سویه‌های انگلیسی و هندی را مظلومانه تجربه کرده ایم. اما قارچ سیاه و سویه مو با امواج مرگ‌بار پیشین تفاوت‌های زیادی دارد و گرد مرگ بر سر شهرها و کلان‌شهرها می‌پاشد. به همین دلیل باید از دولت خواست تا همه توان خود را در جبهه واکسیناسیون به کار گیرد تا مگر جامعه ایران پس از ماه‌ها اندکی سایه مرگ را از سر خود دور دیده و به فکر نداری‌ها و دغدغه‌های اقتصادی و گرسنگی‌ها و افزایش قلمرو فقر باشد.