در سالی که گذشت گرچه شاهد اتفاقات مثبت و خوبی برای فوتبال شیراز نبودیم از سقوط تیم‌ فوتبال فجر شهید سپاسی شیراز، از لیگ‌برتر به دسته اول گرفته تا همچنین فروش امتیاز تیم‌ قشقایی شیراز ، تیمی که در چندین سال حضورش در فوتبال کشور توانسته بود برای خود نام و اعتباری بیاورد ولی بدون کمترین مقاومت و اصراری برای حفظ این تیم و امتیاز آن در استان‌، به‌راحتی به استان دیگری انتقال یافت. 
ولی در فوتبال پایه، شاهد اتفاقات خوب و مثبتی برای شهر شیراز بودیم، درخشش باشگاه ایمان سبز،  تحت هدایت مربی جوان خود، امین شهیدزاده در رقابت‌های لیگ برتر کشور در رده جوانان که نایب قهرمان کشور شدند و همچنین امیدهای این تیم که در شمار بالانشینان جدول لیگ برتر امیدهای کشور بود و همچنین دیگر تیم‌های پایه مثل خلیج و سپاهان شیراز که در لیگ برتر جوانان  و نوجوان  حضور و درخشش داشتند،خود این نوید را به فوتبال شیراز داد که این شهر هنوز سرشار از استعداد می‌باشد و با یک برنامه‌ریزی دقیق و آینده‌نگری مثبت و البته حمایت، می‌توان فوتبال شیراز را باز به روزهای اوج و کارخانه بازیکن‌سازی کشور تبدیل کرد.
ولی در حال حاضر، بزرگترین نگرانی که آینده ورزش شیراز را در خطر انداخته است، نبود زیر ساخت‌ها و امکانات سخت‌افزاری مناسب برای پرورش این نسل نوپا و آینده فوتبال این شهر است.
شیراز، از لحاظ سرانه امکانات و زمین‌های ورزشی از شهرهای محروم کشور به‌حساب می‌آید، شهر بزرگی که از کلان‌شهرهای مطرح کشور محسوب می‌شود، برای برگزاری مسابقات فوتبال دچار بحران و مشکلات فراوان است و در همین سال گذشته حتی تیم‌های پایه هم برای برگزاری مسابقات  خود دچار مشکلات فراوان بودند و علی‌رغم برگزاری مسابقات بسیار زیاد رده‌ها و دسته‌های فوتبال، شیراز، استان فارس و حتی کشوری، شیراز تنها دو الی سه زمین قابل بهره‌برداری داشت که همگی هم از لحاظ کیفیت و استاندارد دچار مشکلات فراوان بودند، از جمله ورزشگاه حافظیه که چمن بسیار نامرغوبی به‌خصوص در فصل سرما داشت و همچنین زمین چمن مصنوعی بعثت هیئت فوتبال شیراز که به‌علت نداشتن سکو و نکات امینی اطراف زمین مشکلات زیادی را برای ورزشکاران و هواداران ایجاد کرده بود.
وضعیت مبهم ورزشگاه پارس که روزی قرار بود نگین ورزش این شهر باشد و حدود دو سال است که بلااستفاده افتاده است و همچنین استادیوم دستغیب که علی‌رغم تعویض چمن مصنوعی آن بنا به‌دلایلی اجازه بهره‌برداری نداشت از نکات و کارنامه منفی و تاریک مسئولین ورزش این شهر از جمله اداره کل ورزش وجوانان استان به شمار می‌رود‌.
حال با این روند منفی و کمبود زمین‌های ورزشی و علی‌رغم داشتن استعداد های سرشار و بی‌شمار شهر شیراز و استان فارس، خطر کوچ و حتی نابودی این استعدادها به‌خاطر نبود امکانات سخت‌افزاری و مهیا نبودن امکانات ورزش و فوتبال شیراز را تهدید می‌کند.
حتی در بخش غیر‌حرفه‌ای فوتبال هم علی‌رغم ایجاد زمین‌های مصنوعی ابعاد کوچک درون‌شهری توسط شهرداری، اکثر این زمین‌ها در اجاره و مالکیت بخش خصوصی و اشخاص خاص قرار دارد و کرایه‌بهای سنگین این زمین‌ها، بعضاً دسترسی آسان برای قشر پایین و عموم مردم و جوانان ورزشی را سخت کرده است.
 بی‌شک مسئولان و مدیران این روزهای این شهر و استان، مسبب این نابسامانی و تهدید نابودی آینده ورزشی این شهر خواهند بود.