در آستانه ششمین سالگرد افتتاح ورزشگاه پارس، متولیان ورزش فارس همچنان وعده تکمیل و بهره‌برداری از این پروژه بزرگ ورزشی را می‌دهند!
اگر همان روزی که حسن روحانی از طریق ویدئوکنفرانس این ورزشگاه را افتتاح کرد، کسی می‌گفت تا 6 سال بعد همچنان این ورزشگاه از استانداردهای حداقلی برای برگزاری یک مسابقه فوتبال برخوردار نخواهد بود، چه کسی باور می‌کرد؟ اما همین دیروز، مدیرکل ورزش و جوانان فارس اعلام کرد که «اعتبار لازم برای گیت‌های ورودی و سیستم صوتی ورزشگاه تأمین شده است.»  
صفرپور در ادامه این را هم گفته که به‌زودی مناقصه برای برگزیده شدن پیمانکار انجام خواهد شد و «تلاش برای برگزاری مسابقات مربوطه در استادیوم پارس انجام خواهد شود.»
عجیب اینکه هیچ حرفی درباره وضعیت چمن استادیوم زده نشده و مشخص نیست که سرنوشت مهم‌ترین بخش پارس به کجا کشیده! پیمانکاری که قرار بود یک سال قبل از کار برکنار شود، حالا کجاست؟ آیا توانسته رضایت مدیران مربوطه را جلب کند؟ اصلاُ چه میزان از مسئولیت‌های این ورزشگاه بر عهده اداره ورزش و جوانان استان است؟ چرا شفاف‌سازی‌های لازم برای مردم صورت نمی‌گیرد تا منجر به بروز سوءتفاهم نشود؟ صفرپور سال گذشته در گفت‌وگویی کوتاه اعلام کرد که تمام یا بخش عمده‌ای از دو پروژه بزرگ ورزشی شیراز(ورزشگاه‌های پارس و سردار سلیمانی) در اختیار شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی است، اما با اظهارنظرهایی که درباره تکمیل و بازگشایی ورزشگاه‌ها می‌شنویم، این ابهام ایجاد می‌شود که بالاخره چه ارگانی مسئولیت اصلی را برعهده دارد؟ چه کسی باید در این زمینه پاسخگوی مردم و بیت‌المال باشد؟ منصفانه است که یک نفر به‌عنوان سخنگو، پاسخگوی رسانه‌ها در این زمینه باشد.  مشکلاتی که در یکی‌دو سال اخیر برای خبرنگاران جهت تهیه گزارش از ورزشگاه پارس وجود داشته است، باعث ایجاد شکاف بین رسانه‌ها، مردم و مسئولان شده و به همین دلیل است که هواداران ورزش در شیراز، چندان به وضعیت موجود خوش‌بین نیستند و وعده‌های جدید را هم نباید باور کنند. با تداوم موفقیت‌های تیم فوتبال فجرشهید سپاسی و افزایش امید به صعود نماینده شیراز به لیگ برتر، حالا بحث تکمیل ورزشگاه‌ها ضروری‌تر از قبل به‌نظر می‌رسد. ورزشگاه‌های پارس و حافظیه به‌عنوان تنها مکان‌هایی که قابلیت میزبانی از مسابقات لیگ برتر را دارند، هنوز در شرایط بسیارضعیفی به‌سر می‌برند و اقدام جدی برای بازسازی آنها صورت نگرفته است. سال گذشته، حضور فجر شهید سپاسی در لیگ برتر دردسرهای زیادی برای مسئولان ایجاد کرد، به شکلی که خیلی از هواداران این تیم عقیده داشتند که «برخی مسئولان» از این حضور خشنود نیستند، چون انتظارات و مسئولیت‌های آنها را افزایش می‌دهد. اگر این فرضیه درست باشد، حالا هم باید همان برخی مسئولان دست به‌دعا باشند که مبادا فجر شهید سپاسی، راهی لیگ برتر شود و نوک پیکان حملات در برنامه‌های پربیننده فوتبالی تلویزیون، به سمتشان گرفته شود. البته آنها می‌توانند همین تهدید را به یک فرصت خوب تبدیل کنند. اگر هر چه سریعتر اقدامات لازم برای بازسازی و تکمیل این دو ورزشگاه آغاز شود، می‌توان امیدوار بود که در اواسط تابستان شاهد به نتیجه رسیدن این تلاش‌ها باشیم و بالاخره یک نمره مثبت در کارنامه‌شان ثبت شود. هرچند وضعیت ورزشگاه بزرگ پارس به‌گونه‌ای است که نمی‌توان به تکمیل صد در صدی و سپس نگهداری مطلوب آن در درازمدت امید چندانی داشت و همانطور که در گذشته هم اشاره کرده‌ایم، بهتر است تمرکز مسئولان برای مسابقات فوتبال روی ورزشگاه حافظیه گذاشته شود و سایر منابع مالی صرف بازسازی و بهسازی ورزشگاه‌های کوچکی شود که مورد نیاز عموم مردم و ورزشکاران غیرحرفه‌ای است، که تعداد این دست ورزشگاه‌ها هم کم نیست و ضرورت رسیدگی به آنها در آستانه فصل تعطیلی مدارس، به‌شدت احساس می‌شود.