به زبانی طنز می‌گوید، ۶۹ ساله شدم و این خیلی خوب است که هنوز ۷۰ سالم نشده است! با روحیه طنازانه و میل به زندگی، روزها و سال‌های عمر را ذره ذره می‌چشد و همچنان برای خودش برنامه‌ها دارد.به گزارش ایسنا، علیرضا خمسه درباره آرزوهایش چنین می‌گوید: «من، علیرضا خمسه در هنگام سالگرد تولدم می‌خواهم یک رنسانس و نوزایی برایم اتفاق بیفتد؛ یعنی از نو از مادر متولد شوم. یک آرزو برای خودم دارم و آن هم این است که زندگی نویی برای خودم داشته باشم. من ۶۹ ساله شدم اما قصد دارم از این پس راه جدیدی را بروم و برنامه‌های زیادی برای خودم دارم. خمسه در ادامه‌ آرزوهایی که همزمان با سالروز تولدش در سر دارد، خاطرنشان می‌کند: همین‌طور برای مردم کشورم آرزو می‌کنم که احساس کنند آینده‌ای روشن در پیش‌رو دارند. من از اینکه در نگاه جوانان یا حتی میان‌سالان غم و ناامیدی و خستگی می‌بینم، جگرم می‌سوزد. در این روز بهترین‌ها را برای مردم سرزمین‌مان می‌خواهم چون مردم سرزمین ما مردم شایسته‌ای هستند و لیاقتشان خیلی بیشتر از چیزهایی است که برایشان در نظر گرفته‌اند. ملت ما، ملت سربلندی است. آرزو می‌کنم نگاه‌ها تغییر کند و تمام مشکلات جامعه و مردم عزیزمان حل شود.این هنرمند در ادامه‌ همین صحبت‌ها درباره‌ اینکه این روزها برای تلویزیون چه می‌کند؟ می‌گوید: فعلاً کار خاصی ندارم؛ البته برنامه‌هایی برای آینده دارم. جا دارد در همین جا به نکته‌ای مهم اشاره کنم و آن هم این است که وقتی ما هنرمندان کار می‌کنیم، انتظار داریم پرداخت‌ها به موقع باشد اما الآن مشکل این است که پرداخت‌ها وقفه دارند. بسیاری از همکاران ما متأسفانه مستأجر هستند، ما سر کار می‌رویم به این امید که سر ماه دستمزدمان را بگیریم تا هزینه‌های زندگی‌مان را تأمین کنیم اما متأسفانه تهیه‌کنندگان می‌گویند تلویزیون پرداخت ندارد و حتی می‌بینیم دو تا سه ماه دستمزدها عقب می‌افتد. به همین علت همه دنبال این هستند تا در کارهایی حضور داشته باشند که حداقل دستمزدها به موقع پرداخت شود. من هم این روزها این مشکل را دارم.بازیگر مجموعه‌های هوشیار و بیدار، هتل پیاده‌رو، مهمانان ویژه، دارا و ندار و مرد هزارچهره همچنین در پاسخ به اینکه آیا سریال‌های حال حاضر تلویزیون را تماشا می‌کند و کیفیت‌ها را چطور می‌بیند؟ می‌گوید: به نظرم سریال‌هایی که در سال‌های قبل بازی می‌کردم نسبت به الآن پرمحتواتر بود. در حال حاضر اغلب کارهایی که می‌بینیم نمی‌دانم به خاطر نظارت شدیدی است که روی محتوای کارها اعمال می‌شود و یا مسئله دیگر، متأسفانه از کیفیت خالی شده‌اند. یکی از مهمترین ویژگی‌های هر کار کمدی این است که رویکرد انتقادی داشته باشد که اگر این رویکرد را از کمدی بگیریم، در واقع لطیفه‌گویی و یک کار کم‌ارزشی می‌شود که اسمش کمدی واقعی نیست. کمدی واقعی حتماً باید نگاه‌های اجتماعی و رویکرد انتقادی داشته باشد که متأسفانه الآن تلویزیون این رویکرد را خیلی نمی‌پسندد، به همین علت است که کارهای کمدی‌اش دچار ضعف محتوایی شده‌اند.او درباره اینکه چرا سریالی مثل «پایتخت» پس از سال‌ها بازهم مخاطب دارد و در چنین شرایطی چه پیشنهادی برای بهبود شرایط در تلویزیون دارید، اظهار می‌کند؟ پایتخت شخصیت‌های دوست داشتنی داشت. متأسفانه رویکرد انتقادی نسبت به رفتارهای اجتماعی، خانوادگی و فردی در سریال‌های حال حاضر طنز وجود ندارد و عرصه کمدی‌سازی از حضور آدم‌های باتجربه و خوش فکر خالی شده است. ما در کارهایی که در تلویزیون می‌بینیم، کمتر نام‌های صاحب تجربه را پیدا می‌کنیم و باید بگردیم تا ببینیم نویسنده و کارگردان کیست. مردم واقعاً گناه دارند، از کار روزمره و مسائل مختلف خسته و غمگین به منزل می‌آیند و حالا می‌خواهند پای تلویزیون بنشینند تا خستگی‌شان رفع شود ولی کارهای قابل توجهی به آن‌ها ارائه نمی‌شود. در حقیقت با تماشای سریال‌های قدیمی یک نوع گذشته‌گرایی برایشان به وجود می‌آید که به نظرم این گذشته‌گرایی، نشان از افول تولیدات صداوسیماست.خمسه پیرو همین صحبت‌ها، درباره اینکه چه پیامی به رئیس صداوسیما دارید و فکر می‌کنید معضل اصلی این سازمان در حال حاضر چیست؟ تصریح می‌کند: نگاه سیاسی که وارد تولیدات صداوسیما شده، به کارها لطمه بسیار وارد کرده است. اگر صحبت‌های من بخواهد مخاطبی داشته باشد این است که جامعه فقط روی محور سیاست نمی‌چرخد ولی متأسفانه همه نگاه‌ها منتهی به سیاست شده‌اند؛ به عنوان مثال رویکردی که ما باید داشته باشیم، رویکرد اجتماعی است که بخشی از این رویکرد اجتماعی که در زندگی امروز ما حضور دارد، مسائل اقتصادی است. ما باید در برنامه‌های کمدی و سایر برنامه‌های صداوسیما مثل گپ شوها و تاک شوها درباره‌ مسائلی صحبت کنیم که مردم از ناامیدی خارج و نسبت به جامعه امیدوار شوند.این هنرمند سپس در پاسخ به اینکه اگر «پایتخت» ادامه پیدا کند باز هم دوست دارید حضور داشته باشید؟ به نکته‌ای اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از مشکلاتی که در کشور ما، نه فقط در زمینه فرهنگ و هنر بلکه در همه عرصه‌ها وجود دارد، یک نوع انقطاع و قطع‌شدگی و کات است؛ به عنوان مثال شما در سازمانی کار می‌کنید که وقتی مدیر تغییر می‌کند، اولین کاری که می‌کند همه نیروها را جابه‌جا می‌کند، حتی اتاق‌ها را تغییر می‌دهد و می‌خواهد گذشته را پاک کند تا هیچ نشانی از مدیر قبل نباشد! متأسفانه این موضوع در همه عرصه‌ها حاکم است. وقتی چند نفر به شکل اکیپی کاری موفق را تولید می‌کنند که تبدیل به یک برند می‌شود ولی مدتی بعد می‌بینیم افتراق و انشعاب‌ها شروع شد، تفرقه می‌افتد و شریک‌ها از هم جدا می‌شوند. در کارهای فرهنگی و هنری و تولیدات تلویزیونمان هم همین طور است. به عنوان مثال گروه «پایتخت»، یک گروه خیلی منسجمی بود که چندین فصل را با هم کار کردیم ولی همین طور که جلو می‌رود، اختلافاتی به وجود می‌آید ـ چه مسائل اقتصادی و چه نگاه‌های هیچ و پوچ ـ که باعث می‌شود انسجام و قدرتی که یک رابطه‌ را شکل می‌دهد، استمرارش کم‌رنگ‌تر شود.خمسه در پاسخ به اینکه آیا خبری از تیم پایتخت دارد؟ خاطرنشان می‌کند: من در حال حاضر خبری که دورادور از گروه «پایتخت» دارم این است که متأسفانه همه فعلاً از هم پراکنده هستند و هر کسی درگیر یک پروژه است و گروه با هم نیستند. من یکی از آرزوهایم همیشه این است که در کارهایی که مردم دوست دارند حضور داشته باشم؛ چه پایتخت و چه سریال‌های دیگر. امیدوارم در طول عمرم به عنوان یک هنرمند در کارهای موفق سهمی داشته باشم.