میثم محجوبی - گروه ورزش
آن‌ها با شکست پاریسن ژرمن، چلسی، منچسترسیتی و لیورپول قهرمان شدند. عملکردی شگفت انگیز و رؤیایی که افتخارات پایتخت نشینان اسپانیا را دست نیافتنی‌تر از قبل کرد.
رئال بیش از چهل سال است که هرگز در فینال لیگ قهرمانان شکست نخورده و طی این چهار دهه 7 بار به فینال رسیده و تمامی ‌رقابت‌ها را پیروز شده،گاهی با اقبال بلند و گاهی مقتدرانه.
اما قهرمانی امسال رئال مادرید یکی از شگفت‌انگیزترین قهرمانی‌های تمام ادوار به شمار می‌رود. بازگشت‌های عجیب و غریب در برابر تیم‌های نخست پاریس، لندن و منچستر و بالاخره پیروزی در دیدار نهایی، در حالی که رقیبشان از نظر نوع بازی کاملاً تیم برتر زمین بود.
لیورپول در فینال شنبه شب پاریس از همان ابتدا برتری خود را بر رئال دیکته کرده بود. آمار نیمه نخست گویای همه حقایق بازیست، جز نتیجه! 
سرخپوشان در این نیمه 16 حمله روی دروازه رئال ترتیب دادند که 9 حمله به موقعیت گلزنی تبدیل شد و 2 بار دروازه تیبو کورتوآ تا آستانه فروپاشی پیش رفت.
در سوی مقابل اما رئال از 8 حمله خود تنها به یک موقعیت دست یافت که اتفاقاً همان یک موقعیت به گل هم تبدیل شد. لیورپولی‌ها خوش شانس بودند که این گل به شکل عجیبی آفساید شد و بازنده به رختکن نرفتند. هرچند به هیچ عنوان مستحق شکست نبودند و دست کم با یک گل برتری باید به رختکن می‌رفتند.
در نیمه دوم باز هم لیورپول تیم برتر میدان بود اما پس از 4 حمله و خلق دو موقعیت نسبی، این رئال مادرید بود که به گل رسید. شوت زمینی و ضعیف والورده در دهانه دروازه به وینیسیوس رسید و او توپ را به گل تبدیل کرد.
گلزنی رئال برخلاف جریان مسابقه، اتفاقی کاملاً عادی در این فصل لیگ قهرمانان اروپا بوده. این تیم برابر پاریسن ژرمن، چلسی و منچستر سیتی نیز در حالی به گل‌های سرنوشت ساز دست یافت که پیش از آن هیچ بویی از گلزنی‌اش به مشام نمی‌رسید.
پس از گل جونیور، گرچه استرس زیادی در نوع بازی لیورپولی‌ها به چشم می‌خورد اما با این حال موقعیت‌های زیادی روی دروازه رئال خلق کردند. در مجموع و تا پایان بازی، قرمزها در نیمه دوم 19 حمله روی دروازه حریف ترتیب دادند و 8 موقعیت هم ایجاد کردند که 5 موقعیت بسیار خطرناک بود. خلق 5 موقعیت عالی در یک نیمه آن هم در فینال لیگ قهرمانان اروپا، آمار بسیار مطلوبی محسوب می‌شود اما بدشانسی و کم دقتی به علاوه درخشش خیره کننده تیبو کورتوآ باعث شد تا هرگز دروازه رئالی‌ها فرو نریزد.
در بیست دقیقه پایانی بازی، یورگن کلوپ تیمش را با تعویض‌های تهاجمی، در دفاع آسیب پذیر کرده بود و همین باعث شد تا رئال چند بار روی ضد حملات موقعیت ایجاد کند که بهترین آن موقعیت دقیقه 91 سبایوس روی پاس دیدنی کریم بنزما بود. اما در مجموع رئالی‌ها در نیمه دوم که نیاز چندانی به حمله نداشتند، همانند نیمه اول 8 حمله انجام دادند اما این بار 4 موقعیت گل ایجاد کردند که دوتای آن بسیار خطرناک بود و یکی از آن‌ها به گل تبدیل شد. همین و تمام!
رئال قهرمان شد و فارغ از هر نوع تحلیلی، نام آن‌هاست که برای چهاردهمین بار به عنوان قهرمان اروپا مطرح می‌شود. لیورپول به رغم برتری 35 - 16 در حملات، برتری 17-5 در موقعیت‌ها، برتری 7-3 در موقعیت‌های طلایی، برتری 24-4 در شوت‌ها، برتری 9-2 در شوت‌های داخل چهارچوب، برتری 54-46 در درصد مالکیت، برتری 88-82 در درصد پاس‌های صحیح و برتری6-2 در به دست آوردن کرنر، اما در نهایت بازنده شد و به جمع نایب قهرمانانی پیوست که در آینده نام چندانی از آن‌ها برده نمی‌شود.
اما مجموع آمار دیدارهای رئال مادرید در مراحل قبلی هم دست کمی‌ از رقابت فینال ندارد! رئال در هر سه دور حذفی، در حالی به پیروزی رسید که از نظر فنی به وضوح مقابل رقبا تسلیم بود. در دو بازی رفت و برگشت مقابل پاریسن ژرمن در مرحله یک هشتم نهایی، پاریس در شوت‌ها 31-24، در شوت‌های درون چارچوب 12-7، در مالکیت توپ 57-43، در درصد پاس صحیح 90-86 بر رئال برتری داشت و رئالی‌ها فقط در به‌دست آوردن ضربه کرنر 5-3 پیش بودند و این تنها آیتم برتری رئالی‌ها تا پایان مسابقات مقابل رقبا بود!
در دو دیدار رفت و برگشت رئال مقابل چلسی در مرحله یک چهارم نهایی، شاگردان توماس توخل برتری عجیب و غریب 48-18 را در شوتزنی به رخ شاگردان آنچلوتی کشیدند! در ضربات داخل چارچوب برتری 12-9 با چلسی بود و درصد مالکیت 58-42، درصد پاس صحیح 88-83 و ضربات کرنر 15-3 نیز برتری‌های قاطع آبی‌های لندن مقابل سفیدهای مادرید را نشان می‌داد! اما باز هم این رئال بود که در میان ناباوری پیروز شد و به نیمه نهایی رفت.
در نیمه نهایی نیز برتری مطلق منچسترسیتی در دو بازی نتوانست راهگشا باشد. شاگردان پپ در شوتزنی برتری 32-15، در شوت داخل چارچوب برتری 16-10، در درصد مالکیت برتری 58-42، در درصد پاس صحیح برتری 85-80 و بالاخره در ارسال ضربات کرنر برتری 14-6 را به ثبت رساندند اما به شکل عجیبی برتری 5-3 تا دقیقه نودِ بازی برگشت را با شکست عوض کردند!
این آمارها نشان می‌دهد فارغ از اینکه چه تیمی ‌توانسته پیروز و قهرمان شود، برای قضاوت شایستگی تیم‌ها نباید به نتیجه اکتفا کرد. رئالی‌ها امسال با درخشش خیره کننده تیبو کورتوآ، تونی کروس، لوکا مودریچ، وینیسیوس جونیور و کریم بنزما، یکی از شگفت انگیز‌ترین قهرمانی‌های تاریخ را به ثبت رساندند،  اما نسبت به رقبایشان برتری فنی نداشتند.
در تاریخ لیگ قهرمانان، چندبار اتفاق افتاده که یک تیم به رغم برتر نبودن در چندین بازی متوالی، در نهایت عنوان قهرمانی را تصاحب کند که یکی از بزرگ‌ترین نمونه‌های آن، قهرمانی لیورپول در سال 2005 با رافا بنیتس اسپانیایی بود.
رئال در 7 بازی مراحل حذفی از 61 شوتی که ثبت کرد به 15 گل رسید، در حالی که رقبایش از 135 شوت به 11 گل دست یافتند! در حقیقت رئالی‌ها برای زدن هر گل تنها به 4 شوت نیاز داشتند در حالی که رقبایشان باید برای یک گل بیش از 12 بار شانس خود را امتحان می‌کردند!
آمار به‌شدت عجیب و غریب است و جذابیت‌های خاص فوتبال را نشان می‌دهد. عجیب‌ترین جذابیت فوتبال: می‌توانید در هیچ دیداری برتر نباشید اما پیروز و حتی قهرمان شوید!