میثم محجوبی - گروه ورزش
فجر سقوط کرد. قشقایی در آخرین روز از سقوط نجات پیدا کرد.‌ ایمان سبز نتوانست رؤیای ابتدای فصلش را به حقیقت تبدیل کند و حتی نشانی از یک مدعی صعود نداشت. دو تیم شیرازی حاضر در لیگ سه به لیگ استانی سقوط کردند...
وضعیت تیم‌های رده بزرگ‌سالان شیراز در مسابقات کشوری نشان می‌دهد که مسلماً کارها به درستی پیش نرفته هست. حتی صعود فصل گذشته فجری‌ها در سال گذشته را نمی‌توان نتیجه یک کار اصولی و تروتمیز دانست. به‌نظر می‌رسد فوتبال شیراز، یک یا چند چیز کم دارد که نمی‌تواند به آنچه پتانسیلش نشان می‌دهد، برسد.
کدام پتانسیل؟کافیست نگاهی به نتایج تیم‌های شیراز در مسابقات کشوری بیاندازیم. در حقیقت تیم‌ها در رده‌های پایه عملکرد خوبی دارند اما وقتی به بخش حرفه‌ای می‌رسیم، کارایی لازم از دست می‌رود. بخشی از ‌این مسئله به اقتصاد باشگاه‌ها و ورزش شیراز بازمی‌گردد اما بخش اصلی، نحوه مدیریت است و نگاه‌هایی که چندان فوتبالی نیست.
مصداق بارز «نگاه فوتبالی» را می‌توان در روند امسال باشگاه ملوان بندرانزلی یافت، تیمی‌که سال‌ها در تاریکی و خاموشی به سر می‌برد و حتی نمی‌توانست خود را در قامت یک مدعی ظاهر کند، اما امسال از همان ابتدا همه چیز برای ‌این تیم رنگ و بوی متفاوتی داشت. نحوه مدیریت تغییر کرده بود و در بخش رسانه‌ای و هواداری نیز اتفاقات زیادی رخ داده بود.
جرقه صعود ملوان به لیگ برتر بعد از 7 سال جایی زده شد که پژمان نوری، مدیر عامل باشگاه ملوان در پی کسب یازدهمی ‌در مسابقات فصل گذشته و به رغم انتقادات از مازیار زارع قرارداد همبازی خود را به عنوان سرمربی تمدید کرد چرا که او می‌دانست اگر تیم یازدهم شد به خاطر ناتوانی مازیار زارع در هدایت تیم نبود بلکه دست او از نظر فنی خالی بود.
بدون شک جدا از تیم خوبی که مازیار زارع ساخت باید مدیریت تیم را تحسین کرد که به تیم پول تزریق کرد و به موقع دستمزدها را داد. ‌این در کنار تلاش‌های مازیار موجب صعود تیم ملوان به لیگ برتر شد و در ادامه هم می‌تواند موجب حضور شایسته تیم در لیگ برتر شود. بدون شک در فصل پیش رو هم مهیا کردن امکانات سخت افزاری و نرم افزاری و تزریق بودجه برای تیم به اندازه مهیا کردن بازیکن برای تیم مهم است.
سال گذشته در چنین روزهایی فجر مدعی جدی صعود بود و هواداران پرشور ملوان، سرخورده و افسرده در انتظار تحولی عظیم بودند، تحولی که رخ داد و منجر به صعود و جشن قهرمانی بی‌نظیرشان شد.
جشن قهرمانی ملوان با حضور پرشور تماشاگران در ورزشگاه خودشان رخ داد، در حالی که فجر در شهری دیگر بازی پایانی و جشن قهرمانی‌اش را برگزار کرد و در شرایط کرونا. با ‌این حال مردم شیراز استقبالی جانانه داشتند و حمایت قشنگی را نشان دادند.
اما در لیگ برتر همه چیز برعکس بود. بی شک اگر انزلی چی‌ها هم بخواهند در لیگ برتر مانند فجر عمل کنند، سرنوشتی بهتر نخواهند داشت. در لیگ برتر علاوه بر مسائل اقتصادی، خیلی عناصر دیگر برای موفقیت یک تیم لازم است،عناصری که حتی می‌توان به واسطه آن‌ها، در زمینه مسائل اقتصادی نیز رشد کرد.
مسائلی چون بهبود ساماندهی تماشاگران و پرداختن به زمینه‌های فرهنگی می‌تواند تأثیر زیادی در رشد یک تیم داشته باشد.
علاوه بر‌این، لازم است که باشگاه فجرشهیدسپاسی هر چه سریع‌تر وضعیت کادر فنی فصل آینده خود را مشخص کند. آیا سرآسیایی به کار خود ادامه می‌دهد یا قرار است مربی دیگری جایگزین وی شود؟
با توجه به ‌اینکه امسال جام جهانی را در پیش داریم، مسابقات باشگاهی در تمامی‌کشورها خیلی زودتر آغاز خواهد شد و فجر نیز فرصت کمتری برای بازسازی و ساماندهی خود دارد. 
نکته‌ای که اکثریت قریب به اتفاق هواداران به آن اشاره دارند، عبور از نام‌های گذشته است و تزریق نیرویی جدید به کادر فنی. عده‌ای از بازگشت کلانتری و مهابادی صحبت می‌کنند اما تجربه نشان داده که نمی‌توان به ‌این نام‌ها برای موفقیت در بلندمدت دل خوش کرد.
بهتر است مدیریت فجرشهید سپاسی با آینده نگری و یک کار اصولی، فصل جدید را آغاز کند که اگر ‌این اقدام خیلی زود صورت گیرد، ممکن است طلایی پوشان خیلی زود به لیگ برتر بازگردند.