صدآنلاین: دارچین از پوست داخلی یک گیاه همیشه سبز گرمسیری گرفته می‌شود. در طول قرن‌های مختلف از دارچین به عنوان درمانگر مشکلات تنفسی و گوارشی در پزشکی آیورودا استفاده می‌کرده‌اند.‌ این در حالی است که مصریان باستان از دارچین به عنوان عطر استفاده می‌کردند و رومی‌ها از آن برای پوشاندن جسد در مراسم تشییع جنازه بهره می‌بردند.
به گزارش صدآنلاین، دارچین یکی از محبوب‌ترین ادویه‌های جهان است که به صورت جوشانده و در طبخ انواع غذا‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. غذاهای شکرگزاری و کریسمس بدون دارچین، قطعاً بی‌مزه و کم عطر و بو خواهند بود.
اما امروزه استفاده از دارچین به عنوان درمانگر دارویی موضوعی است که دانشمندان را متعجب کرده و آن‌ها را به تلاش برای تعیین مقدار آنتی‌اکسیدان‌هایی که در بهبود سلامتی تأثیر گذارند وا داشته است.
لا اوری رایت، سخنگوی آکادمی ‌تغذیه و رژیم غذایی می‌گوید، «پزشکی با استفاده از گیاهان، تازه آغاز شده است.» «در حال حاضر ما به عقب باز می‌گردیم و اثبات می‌کنیم که بعضی از گیاهان ممکن است چه کارهایی برای سلامتی هر فرد بکنند.»
دارچین ۲ نوع اصلی دارد. سیلان یا دارچین درختی که در سریلانکا رشد می‌کند و گونه‌ دیگر آن که با نام کاسیا Cassia شناخته می‌شود، که به طور گسترده‌ای در چین و اندونزی تولید می‌شود. کاسیا در مقایسه با انواع دیگر دارچین‌ها دارای عطر و طعم قوی‌تری است و به دلیل پایین بودن هزینه‌های آن، از جمله دارچین‌هایی است که ما از فروشگاه‌ها تهیه و برای طبخ غذا استفاده می‌کنیم.
دارچین سیلان یکی از گران‌ترین گونه‌های دارچین است با طعمی ‌ملایم و شیرین که احتمالاً بهترین گونه آن برای سلامتی شما می‌باشد.
کاسیا به دلیل دارا بودن مقادیر زیادی ازترکیبات گیاهی کومارین می‌تواند سبب آسیب رسانی به کبد شود. مطالعه‌ای که بر روی ۹۱ نمونه دارچین موجود در فروشگاه‌های آلمان انجام شده است نشان می‌دهند، کومارین موجود در پودر دارچین کاسیا ۶۳ مرتبه بیشتر از پودر سیلان است. چوب دارچین که شبیه لایه‌ای ضخیم و نورد شده است، دارای کومارینی حدود ۱۸ برابر بیشتر از چوب سیلان است که دارای لایه‌های نازک‌تری می‌باشد.
ملینا مرینیوک، متخصص تغذیه‌ که در کمیته حرفه‌ای انجمن دیابت آمریکا کار می‌کند می‌گوید، «چالش برخی از ‌این درمان‌های گیاهی ‌این است که آن‌ها به طور حقیقی یک دارو به شمار نمی‌روند، به همین دلیل است که نمی‌دانید با آن‌ها دقیقاً باید چه بکنید.» «بسیاری از مسائل هستند که بر ترکیبات دارو اثر می‌گذارند از جمله: خاک، شرایط پرورش، نحوه نگهداری و خشک کردن ادویه و محلی که گیاه رشد می‌کند.»
دانشمندان از دوز‌های مختلف، گونه‌ها و ترکیبات ادویه‌ای متنوعی برای تحقیقاتشان استفاده کردند که ‌این مسائل تحقیقات آن‌ها را  با مشکلات فراوانی روبه‌رو کرد.
رایت می‌گوید، «دوز‌ها تا حد زیادی در تحقیقات مختلف متنوع بوده‌اند»، دوزهایی که در کمتر از ۱ گرم وجود داشته‌اند تا سطوحی که حتی ممکن است برای انسان‌ها سمی ‌باشند، متفاوت بوده‌اند. «مدت مصرف کپسول آن‌ها نیز تا حد زیادی متفاوت است.‌ این مشکل کار است، حتی هنگامی‌که به نتایج مثبت دست می‌یابیم، چگونه می‌توانیم ترکیب و دوز مناسب را برای حداکثر ‌ایمنی ‌ایجاد کنیم؟»
حتماً ‌این را در نظر داشته باشید که شما درباره‌‌ اینکه دارچین در علم چه جایگاهی دارد، مطالعه می‌کنید.
دیابت و کلسترول
مطالعاتی که تا کنون بر روی گروهی از موش‌های آزمایشگاهی و تعدادی از انسان‌ها انجام شده است، نشان می‌دهند که دارچین می‌تواند به حساسیت انسولین و انتقال گلوکز کمک کند و همچنین در کاهش التهاب نیز نقشی ‌ایفا کند. رایت می‌گوید، من فکر می‌کنم که ‌این یکی از قوی‌ترین شواهدی است که تاکنون در رابطه با افراد مبتلا به دیابت و کنترل قند خون یافت شده است.»
اِیمی ‌استوکرت، پژوهشگر شیمی ‌دانشگاه داروسازی رابه اوهایو شمالی که بر روی خواص دارچین پس از دوران یائسگی مطالعه می‌کند می‌گوید، «آن‌ها به برخی از اثرات مثبت دارچین پی برده‌اند؛ اما پژوهش‌های دیگر نتایج دیگری را نشان می‌دهند.»
استوکرت که نویسندگی بخش کوچکی از مطالعاتی که بر روی ۱۸ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ بودند را بر عهده داشت، بیان داشت که مطالعاتش نشان می‌دادند که مصرف گونه‌هایی از دارچین کاسیا در رژیم غذایی می‌تواند به پایین آوردن سطح گلوکز کمک کند. در واقع در مطالعات او شواهدی وجود داشت که دارچین می‌تواند با داروهای خوراکی دیابت قابل قیاس باشد.
مطالعه‌ دیگری که بر روی ۶۰ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام گرفته بود، نشان می‌داد که مصرف دوز کمی ‌از دارچین باعث کاهش سطح قند خون، بهبود ال دی ال و یا کلسترول «بد» و تری گلیسیرید می‌شود.
«با توجه به مطالعات انجام شده، من ‌این حقیقت را بیان می‌کنم که مصرف روزانه ۱ تا ۶ گرم دارچین، با کاهش قند خون و کلسترول ارتباط دارد،‌ این بدین معناست که مصرف روزانه نصف قاشق چای‌خوری تا ۳ قاشق غذاخوری می‌تواند روندی متفاوت داشته باشد، بنابراین پیشنهاد من ‌این است که دارچین را در رژیم غذایی خود قرار دهید و به همراه ماست و غلات روزانه میل نمایید. همچنین لیزا درایر متخصص تغذیه و نویسنده‌ تغذیه خبرگزاری سی ان ان می‌گوید، اداره دارو و غذا میزان پیشنهادی مصرف روزانه ۶ گرم دارچین را توصیه می‌کند.
انجمن دیابت آمریکا می‌گوید، با ‌این حال که ‌این موضوع بسیار امیدوار کننده است، اما‌ این تحقیقات باید با احتیاط توصیف شوند.
مارینیوک می‌گوید، «ADA معتقد است شواهد آزمایشات کافی نیستند، فراتحلیل ۲۰۱۳ که یکی از سخت‌ترین بررسی‌ها به شمار می‌رود دریافته بود که دارچین در سطح هموگلوبین A۱c تأثیری ندارد و ‌این همان چیزی است که ما در حال بررسی آن هستیم.»
مارینیوک پیشنهاد می‌دهد که اگر از افرادی می‌باشید که مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند و می‌خواهید بدانید آیا دارچین برای شما مفید است یا نه، خودتان آن را امتحان کنید.
وی افزود: میزان قند خون خود را بسنجید، نصف قاشق چای‌خوری دارچین را به همراه میوه، بلغور و یا قهوه مصرف کنید، قبل و بعد از خوردن، قند خون خود را اندازه بگیرید. ۲ تا ۳ ساعت بعد دوباره بررسی کنید و ببینید آیا اختلافی وجود دارد.
همچنین او هشدار می‌دهد، مصرف روزانه‌ داروی خود را به هیچ عنوان سرخود قطع نکنید.
رایت بیان می‌کند، این موضوع نیازمند مطالعه‌ بیشتری است، قبل از ‌اینکه  به صورت علمی ‌و دقیق بیان شود. او همچنین گفت، هنگام مصرف دارچین همراه داروهای دیابتی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید، زیرا ممکن است قند خون شما پایین باشد.
آلزایمر،‌ ایدز، سرطان و بسیاری امراض دیگر
خواص درمانی آنتی‌اکسیدان‌ها و تأثیر آن‌ها بر بیماری‌های آلزایمر و سایر مریضی‌ها مورد بررسی قرار گرفته‌اند. سینامالدهید، ترکیبی است که دارای بوی نسبتاً شیرینی است و اپیکاتچین، یک آنتی‌اکسیدان قوی ست که در ذغال اخته و شکلات وجود دارد. به نظر می‌رسد ‌این دو نقشی کلیدی در جلوگیری از آسیب‌های مغزی دارند.
مطالعه‌ دیگری که بر روی دارچین سیلان انجام گرفته است، تأثیرات یکسانی را نشان می‌دهند، اگرچه ‌این تحقیق تنها بر روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شده است.
رایت می‌گوید، در ابتدا به نظر می‌رسید که به عنوان یک ضد التهاب و یا آنتی‌اکسیدان عمل می‌کنند و از سلول‌های بدن در مقابل مواد بد محافظت می‌کنند، اما در نهایت معلوم شد که مواد زائد را از بین می‌برند و سلول‌های سالم بدن را حفظ می‌کنند.
دارچین و بسیاری از دیگر از گیاهان سنتی هندی نیز برای مبارزه با HIV مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. مطالعات نشان دادند که چای سبز و عصاره‌ دارچین به دلیل غنی بودن از فلاونوئید‌ها می‌توانند مانع ورود ویروس‌ها و آلوده شدن سلول‌ها شوند.
تحقیقات در مورد دارچین تنها به ‌اینجا ختم نمی‌شود، دارچین سیلان خواص درمانی از جمله اثرات ضد سرطانی، کاهش فشار خون، بهبود زخم و آسیب‌های کبدی را دارا می‌باشد. شواهد نشان می‌دهند که روغن دارچین می‌تواند تعدادی از باکتری‌های شایع مانند استرپتوکوک و اشریشیاکلی را از بین ببرد.
استوکرت با استفاده از یک مدل کامپیوتری متوجه شد که دارچین همانند رسوراترول و آنتی‌اکسیدان‌ها دارای خواص ضد پیری می‌باشد، و در فعال شدن ژن SRT- ۱ که به عنوان ژن طول عمر نیز شناخته می‌شود تأثیر بسزایی دارد.
دارچین و کمک آن به حفظ سلامت بدن
بر اساس تحقیقات اولیه، دارچین دارای پتانسیل بالایی به عنوان درمانگر می‌باشد. اما کارشناسان همچنان هشدار می‌دهند که در این روند علمی، هنوز بسیار زود است که دارچین را به عنوان مکمل غذایی روزانه معرفی کنیم.
استوکرت می‌گوید، ما همچنان در مراحل اولیه تحقیق هستیم و هنوز نمی‌دانیم دارچین در اکثر افراد چه تأثیری می‌گذارد. به نظرتان آیا درست است که به راحتی دارچین را با ادویه‌های دیگر ترکیب کنیم؟ من مطمئنم که خوب است، اما در مورد مصرف هرگونه مکمل باید خیلی احتیاط کرد. وی می‌افزاید، «من فکر می‌کنم طعم دلپذیر دارچین می‌تواند عطر و مزه‌ خوبی را به غذاهای کم کالری بدهد و همچنین خواص آنتی‌اکسیدانی دارچین ممکن است برای کسانی که قصد کنترل قند خون خود را دارند مفید باشد، اما باید ‌این را عنوان داشت که ‌این موضوع نیازمند تحقیقات بیشتری است.»