[ فردا را به امروز می آوریم ]
  • آخرین شماره ۲۰۷۵
  • دوره جدید

به آبگوشت مرغ لب نزنید، روزنامه شیراز نوین

آنتی ‌بیوتیک در برابر حرارت طبخ نسبتاً مقاوم است و بهتر است که گوشت به ویژه مرغ را به صورت آب‌پز مصرف کرد، چون مقداری از آنتی بیوتیک از بافت گوشت مرغ جدا و وارد آبگوشت می‌شود و در این حال باید از مصرف آبگوشت مرغ خودداری شود.
به گزارش بهداشت نیوز، آنتی بیوتیک در برابر حرارت طبخ نسبتاً مقاوم است و باقی‌مانده آن تغییری در طعم و مزه گوشت، شیر و تخم‌مرغ ایجاد نمی‌کند و توسط مصرف‌کننده قابل تشخیص نمی‌باشد و در برابر حرارت طبخ نسبتاً مقاوم است. 
با این حال، آب‌پز و سرخ کردن کامل با حرارت کافی تا حدودی باعث کاهش نسبی برخی آنتی بیوتیک‌ها می‌شود، اما طبخ در مایکروویو تأثیر چندانی در نابودی آنها ندارد. 
همچنین پاستوریزاسیون شیر موجب کاهش آنتی بیوتیک موجود در آن نمی‌شود. بهتر است که گوشت به ویژه مرغ را به صورت آب‌پز مصرف کرد، چون مقداری از آنتی بیوتیک از بافت گوشت جدا و وارد آبگوشت می‌شود و در این حال باید از مصرف آب گوشت مرغ خودداری شود.
آنتی بیوتیک چیست؟
آنتی بیوتیک‌ها اساساً نوعی مواد ضدمیکروبی هستند که محصول متابولیسم ثانویه میکروارگانیسم‌ها می‌باشند که در غلظت‌های پایین قادر به تخریب باکتری‌ها یا ممانعت از رشد آنها از طریق تأثیر بر عناصر ساختمانی یا متابولیکی مورد نیاز برای زندگی آنها هستند.
برخی از انواع آنتی بیوتیک‌ها نیز می‌توانند به صورت جدی مضر باشند و حتی میکروب‌های مفید بدن که فلور میکروارگانیسم طبیعی دستگاه گوارش می‌باشند و در هضم و جذب مواد غذایی و در تولید برخی ویتامین‌ها مانندK , B بسیار مؤثر هستند را نابود کنند و گاهی باعث بروز حساسیت در برخی از افراد هم شوند.
کاربرد آنتی بیوتیک‌ها
تجویز آنتی بیوتیک از یک‌سو جهت درمان بیماری‌ها در دام، طیور و آبزیان و جلوگیری از تلفات و تحمیل خسارت اقتصادی به پرورش‌دهندگان و از سوی دیگر برای کنترل و پیشگیری از انتقال بیماری‌های مشترک از راه مصرف مواد غذایی به انسان اجتناب‌ناپذیر است. تجویز هر نوع دارو و واکسن در انواع دام‌ها، پرندگان و آبزیان پرورشی می‌بایست صرفاً طبق دستور دامپزشک و به میزان مناسب پس از معاینه بالینی و بازرسی لاشه در صورت تلفات بر حسب تشخیص نوع بیماری‌ها و شرایط موجود مانند سن و وزن و نتایج آزمایش‌های پاراکلینیکی در صورت نیاز انجام شود.
استفاده از هر نوع دارو و واکسن بدون تجویز دامپزشک توسط پرورش‌دهندگان و دامداران غیرقانونی است و تخلف محسوب می‌شود.
اما برخی از پرورش‌دهندگان دام، طیور و آبزیان به‌عنوان محرک رشد و پیشگیری از بیماری‌ها به صورت خوراکی، آنتی بیوتیک را به غذای حیوانات اضافه می‌کنند که در این صورت، دوره منع مصرف دارو رعایت نمی‌شود و باقی‌مانده آنتی بیوتیک که در شیر،گوشت و تخم‌مرغ وجود دارد به صورت غیرمستقیم از راه غذا وارد بدن انسان می‌شود که می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد. 
گوشت مرغ دارای بیشترین باقی‌مانده آنتی بیوتیک می‌باشد.
دوره منع مصرف چیست؟
در مدت زمانی که دارو در بدن دام و طیور وجود دارد و از بدن به طور کامل دفع نشده است، دام تحت درمان دارویی قرار دارد و قبل از طی شدن زمان منع مصرف، دامپزشک اجازه ارسال دام و طیور به کشتارگاه یا مصرف شیر در گاوهای شیری را نمی‌دهد. 
در داروهای دامپزشکی، زمان منع مصرف بر روی لیبل داروها درج می‌شود و بسته به انواع داروها، دوره منع مصرف متفاوت است.
پس از اتمام دوره منع مصرف، دارو در بدن دام و طیور از نظر بیولوژیکی فرصت و زمان کافی برای تجزیه و دفع را در اختیار داشته و در نهایت لاشه و گوشت دام و طیور و شیر دام‌ها عاری از آنتی بیوتیک می‌باشد.
چرا نگران باقی‌مانده آنتی بیوتیک ها در مواد غذایی هستیم؟
مصرف بی‌رویه آنتی بیوتیک‌ها به صورت غیرمجاز و خودسرانه  وبدون نسخه دامپزشک توسط پرورش‌دهندگان جهت درمان و پیشگیری و عدم رعایت مدت زمان لازم جهت دفع دارو در دامداری‌ها و مرغداری‌ها، سبب راهیابی آنتی بیوتیک‌ها به شیر و گوشت و تخم‌مرغ می‌شود که می‌توانند در انسان ایجاد آلرژی کند و در درازمدت، سبب بروز باکتری‌های پاتوژن بیماری‌زا و مقاوم شوند که امروزه به یک نگرانی مهم تبدیل شده است.
این پدیده باعث بروز عارضه‌ای به نام «مقاومت آنتی بیوتیکی» می‌شود که در چنین شرایطی میکروب‌های بیماری‌زا در بدن انسان در برابر آنتی بیوتیک مقاوم شده و لذا در مواقع بروز بیماری‌های باکتریایی، آنتی بیوتیک‌های رایج قادر به درمان فرد بیمار نخواهد بود.
در خصوص مقاومت آنتی بیوتیکی نیز باید گفت که مهم‌ترین علت مقاومت به آنتی بیوتیک‌ها، استفاده از آنتی بیوتیک‌های مشابه انسانی و مصرف طولانی‌مدت در غذای دام و طیور است.
انتقال مقاومت آنتی بیوتیکی به انسان از طریق زنجیره غذایی صورت می‌گیرد که طی آن ژن‌های مقاوم به آنتی بیوتیک، از فلور میکروبی دام و طیور به پاتوژن‌های انسانی منتقل می شود که این امر باعث شده که با گذشت زمان در درمان بیماری‌های عفونی در انسان، آنتی بیوتیک‌ها عملکرد ضعیف‌تری داشته باشند.
از طرفی، آنتی بیوتیک‌ها برخی از باکتری‌های مفید روده انسان را از بین برده و موجب اختالالات گوارشی در انسان می‌شود. همچنین می‌توانند در درازمدت عوارضی مانند افزایش میزان ناباروری، نقایص مادرزادی، انواع سرطان‌ها، آسیب‌های کبدی و کلیوی و ... ایجاد کنند.
با وجود اثرات مفید این داروها در درمان بیماری‌های دام و طیور و کنترل بیماری‌های مشترک انسان و دام که می‌تواند از راه مصرف مواد غذایی به انسان منتقل شود، اثرات سوء مصرف این داروها نیز ممکن است باعث ایجاد عوارض زیان‌باری در دام‌ها و انسان شود.
بعضی از این آنتی بیوتیک‌ها در عضلات، پوست، کبد، کلیه‌ها و بافت چربی باقـی می‌مانند که به آنها، باقی‌مانده دارویی گفته می‌شوند. در ادامه به برخی از این عوارض اشاره شده است:
مقاومت باکتریایی resistance Bacterial
مشخص است که اگر یک پاتوژن باکتریال قادر به ایجاد یا کسب مقاومت به آنتی بیوتیک گردد، آن وقت آن دارو در درمان بیماری‌های عفونی ایجاد‌شده با همان باکتریال تأثیرگذار خواهد بود. بنابراین به محض اینکه پاتوژن‌هایی، مقاومت ایجاد کنند بایستی آنتی بیوتیک‌های جدید برای پرکردن جای خالی آنتی بیوتیک‌های قدیمی پیدا نماییم.
واکنش‌های آلرژیک: ثابت شده است که مواد غذایی حاوی آنتی بیوتیک‌ها مثل پنی سیلین، تتراسایکلین و اکسی تتراسایکلین، استرپتومایسین، کلرآمفنیکل و سولفونامیدها باعث بروز واکنش‌های آلرژیک در انسان مصرف‌کننده می‌شوند.
اگرچه این دسته از مواد به میزان کم در جیره غذایی وجود داشته، ولی همین میزان کم در مدت زمان طولانی باعث بروز این واکنش‌ها می شود که عبارتند از: کهیر، خارش شدید پوست، ضعف، بی‌حالی و شوک. مسئله عمده مربوط به میزان آنتی بیوتیک در مواد غذایی است، یعنی هرچه میزان این مواد بیشتر باشد، حساسیت بیشتری ایجاد می‌کند.
اختلال در تولید فرآورده‌های لبنی
آنتی بیوتیک‌ها از رشد باکتری‌های مفید که تولید اسید لاکتیک می‌نمایند و همچنین از فعالیت تخمیری مخمرها جلوگیری می‌کنند. بنابراین نمی‌توان مواد لبنی تخمیری از قبیل ماست، پنیر و دوغ را از شیر حاوی آنتی بیوتیک تهیه کرد.
با توجه به موارد فوق، می‌توان عنوان کرد که وجود باقی‌مانده‌ آنتی بیوتیک‌ها در مواد غذایی به‌عنوان یک تهدید جهانی مطرح بوده و کنترل این مشکل جهانی از نظر بهداشت عمومی جامعه بسیار ضروری است.
با این حال در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا، سازمان دامپزشکی استانداردهایی را برای حداکثر مقدار باقی‌مانده های آنتی بیوتیکی در فرآورده‌های دام، طیور و آبزیان تعیین و حد مجاز آن را کنترل می‌کنند.

 

تاکنون نظری برای این خبر ثبت نشده است!
ثبت نظر جدید
نام و نام خانوادگی  

آدرس ایمیل    

متن نظر  

کد امنیتی