به دلیل اهمیت ترس‌های دورن کودکی و  تأثیر سوء آن در رشد، خلاقیت، یادگیری و پیشرفت تحصیلی و بروز اختلافات در بزرگسالی، در این مقاله به بررسی مفهوم ترس از مدرسه، دیدگاه نظری و سبب‌شناسی آن، تفاوت ترس از مدرسه با فرار از مدرسه و تدابیر درمانی در این زمینه پرداخته شده است.
ترس از مدرسه یک پدیده روانی اجتماعی در زندگی کودکان است که به ویژه در ابتدای ورود به مدرسه نمود می‌یابد و به لحاظ آثار سوء بالقوه‌ای که در رفتار کودک دارد، از دیگر ترس‌های دوران کودکی مهم‌تر است. باید توجه داشت که همه کودکانی که از رفتن به مدرسه اجتنا ب می‌کنند دچار ترس از مدرسه نیستند، بعضی از این کودکان از رفتن به مدرسه به این دلیل اجتناب می‌کنند که فعالیت‌های دیگر، برای آنان تقویت کننده‌تر است و معمولاً به عنوان فراری از مدرسه تلقی می‌شود، بنابراین باید بین ترس و فرار از مدرسه تفکیک قائل شد. ترس از مدرسه با اجتناب و ترس شدید از رفتن به مدرسه مشخص می‌شود. کودکان مبتلا به این مشکل از ترس و نگرانی درباره احتمال وقوع یک حادثه یا اتفاق ناگوار صحبت می‌کنند و غالباً از ناراحتی‌های حسی مثل سردرد، معده درد و تهوع شکایت دارند و معمولاً ترس از محرک‌های مختلف دیگر مثل ترس از تاریکی و تنها ماندن را هم بیان می‌کنند. تعیین اینکه چه مقدار از این شکایت‌ها عملاً با ترس ناشی از محرک‌های همراه با رفتن به مدرسه ارتباط دارند و چه مقدار از آن بر اثر تقویت کننده‌های حاصل از نرفتن نگهداری شده دشوار است.
دیدگاه روان‌تحلیلی
در این دیدگاه فرض بر این است که کودک و مادر به شدت به هم وابسته‌اند. این وابستگی برای کودک این ترس را به وجود می‌آورد که ممکن است برای او یا مادر حادثه‌ای رخ دهد. ماندن کودک در خانه نیازها و اضطراب‌های هم مادر و هم کودک را تأمین می‌کند.مادران این کودکان در کودکی خود به مادر وابسته بودند، به همین دلیل با کودک خود همدردی می‌کنند و به شدت مراقب کودک خود هستند و در برابر  پرخاشجویی‌های کودک، منطقی و معقول برخورد نمی‌کنند و تربیت کودک را دچار مشکل می‌سازد.
دیدگاه‌های رفتاری
در این دیدگاه فرض بر این است که ترس از مدرسه کودک، به دلیل ارتباطی است که بین رفتن به مدرسه و از دست دادن مادر وجود دارد. ممکن است مادر کودک را تهدید کرده باشد. زمانی که او (کودک) به خانه برگردد وی آنجا نخواهد بود. امکان هم دارد واکنش ترس از مدرسه با تقویت کننده‌های دیگر مثل اسباب بازی، بازی با عروسک دلخواه و غذاهای خوشمزه که در روز غیبت از مدرسه مهیا بوده تقویت شود. به هر حال، این کودکان به علت مسئله عاطفی که از اضطراب شدید ناشی از ترک خانه ریشه می‌گیرد، از رفتن به مدرسه اجتناب می‌کنند. مدرسه نماینده دنیای خارج و نوع واقعیت است و با واقعیتی که کودک در خانه تجربه کرده تفاوت دارد. بعضی از کودکان مواجهه با واقعیت را نمی‌توانند تحمل کنند و از این رو به چیزی روی می‌آورند که برای آنها مأنوس‌تر است، مدرسه غالباً نخستین مکانی است که کودک ناچار است بدون حمایت مادرش در آن زندگی کند.
 ویدا مصلایی، آموزگار شاغل در آموزشگاه امام خمینی(ره) یک، ناحیه یک شیراز