جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان معاون کنوانسیون ۲۰۰۱ حفاظت از میراث‌فرهنگی زیر آب یونسکو انتخاب شد.
به گزارش ایرنا از نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران در یونسکو- پاریس، در جریان برگزاری مجمع ‌عمومی کشورهای عضو کنوانسیون حفاظت از میراث زیر آب یونسکو که روزهای ۲۳ و ۲۴ خردادماه جاری در مقر یونسکو در پاریس برگزار شد، کشورمان با اجماع، به‌عنوان معاون مجمع و عضو هیئت‌رئیسه کنوانسیون مذکور برای مدت دو سال انتخاب شد.
جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۷۸ رسماً به کنوانسیون حفاظت از میراث‌فرهنگی زیر آب پیوست. هدف اصلی از ایجاد این کنوانسیون ایجاد سازوکار مناسب همکاری‌های بین‌المللی برای حفاظت از میراث باقی‌مانده در زیر آب‌های بین‌المللی و سرزمینی است.
یکی از اصول این کنوانسیون، همکاری علمی و فنی در این حوزه است. شورای علمی بین‌المللی این کنوانسیون به کشورهای عضو مشورت می‌دهد. از سوی دیگر با توجه به پیچیدگی‌های فنی و تکنیکی حوزه میراث زیر آب، کشورهای عضو متعهد می‌شوند تا چنانچه از فناوری پیشرفته‌ای در این زمینه برخوردار باشند، با شرایطی آن را در اختیار حفاظت میراث زیر آب سایر اعضا قرار دهند.
از نظر حفاظت از میراث زیر آب یونسکو، «میراث‌فرهنگی زیر آب» به تمامی نشانه‌های زندگی بشری اطلاق می‌شود که دارای مشخصه فرهنگی، تاریخی یا باستان‌شناسی باشد و برای ‌دوره‌ای‌ خاص یا همیشه، حداقل صد سال، تمامی یا بخشی از آنها در زیر آب وجود داشته باشد؛ از قبیل: محل‌ها، سازه‌ها، بناها، مصنوعات بشری و بقایای انسانی، به‌همراه شرایط باستان‌شناسی و طبیعی آنها؛ کشتی‌ها، هواپیماها، دیگر وسایل نقلیه یا بخشی از آنها، محموله یا محتوای آنها به‌همراه شرایط طبیعی و باستان‌شناسی آنها، اشیایی با ماهیت ماقبل تاریخ.
البته لوله‌ها و کابل‌های موجود در بستر دریا و تأسیسات دیگری به غیر از لوله‌ها و کابل‌های موجود در بستر دریا که هنوز هم مورداستفاده قرار می‌گیرد، به‌عنوان میراث‌فرهنگی زیر آب محسوب نمی‌شود.