شیرازنوین - گروه ورزش
علی رجایی ۱۸ ساله، در شیراز به دنیا آمده و از 9 سالگی فوتبال رو شروع کرده است. او درباره چرایی ورودش به فوتبال می‌گوید: من از بچگی فوتبال را دوست داشتم؛  چون هیجان و جذابیت زیادی داشت. به ورزش دیگری هم علاقه نداشتم و اگر قرار بود فوتبالیست نشوم، شاید آرایشگر می‌شدم!
*مسابقات فصل اخیر را چطور دیدی؟
- ما امسال تلاش زیادی کردیم و یک تیم فوق‌العاده باشخصیت بودیم. می‌توانم بگویم برنامه‌دارترین تیم مسابقات بودیم و قطعاً این رتبه برای ما راضی‌کننده نبود، چون بدشناسی‌های اول فصل و امتیازاتی که از دست رفت، منجر به این شد که در نهایت به رتبه سوم دست پیدا کنیم. تیم ما تیمی همدل و با انگیزه است که بازیکنانی فنی و با استعداد دارد.
*درباره مشکلات فوتبال پایه در شیراز بگو.
- به طور کلی در شیراز به تیم‌ها و بازیکنان مستعد شیرازی اهمیت داده نمی‌شود. به نظر من اگر به بازیکنان جوان و با انگیزه شیرازی بها داده شود، این شهر حرف‌های زیادی برای گفتن در سطح کشور دارد. همین حالا هم فوتبال شیراز در کشور جایگاه قابل قبولی در لیگ‌های پایه دارد، هرچند در رده بزرگسالان جایگاه خوبی ندارد.
*هدف نهایی تو در فوتبال چیست؟
- بازی در پیراهن تیم ملی و در نهایت لژیونر شدن. البته یکی از اهداف من در فوتبال، رسیدن به درآمد هم هست و این مسئله مانند همه، برای من هم اهمیت زیادی دارد.
*به چه تیم و چه بازیکنی علاقه داری؟
- تیم مورد علاقه من پرسپولیس و بازیکن مورد علاقه سرخیو راموس.
*در چه پستی بازی می‌کنی؟
- من هم در پست دفاع میانی به کار گرفته می‌شوم و هم هافبک دفاعی بازی می‌کنم.
*بازیکنی که در این پست‌ها بازی می‌کند، معمولاً چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟
- بازیکنان این پست باید در ویژگی‌هایی مانند سر زنی، پاس بلند، به طور کلی دقت پاس، درک فنی و تاکتیک‌پذیری و جنگندگی، قدرت خوبی داشته باشند و اگر پا به توپِ خوبی هم داشته باشند، چه بهتر.
*فکر می کنی در حال حاضر چقدر حرفه‌ای زندگی می‌کنی؟ مثلاً چقدر در فضای مجازی هستی و چند بار در ماه فست فود می‌خوری؟
- من نه فقط درباره مسائلی که به خود فوتبال مربوط می‌شود، بلکه در تمام ابعاد زندگی تمام تلاش خودم را می‌کنم که تفکر و عمل حرفه‌ای داشته باشم.  روزانه سه الی چهار ساعت در فضای مجازی هستم و ماهی یکی دو بار فست فود می‌خورم.
*درس و مشقت چطور است؟
- وضعیت تحصیلی من در مجموع می‌توانم بگویم متوسط رو به خوب است.
*خانواده‌ات چقدر به فوتبال تو نظارت دارند؟
-من در خانواده‌ای ورزشی بزرگ شده‌ام و به همین علت، خانواده نظارت مطلوبی به عملکرد من دارند.
*صحبت پایانی؟
- می‌خواهم از خانوادم تشکر کنم که در حد توان برای من امکانات را فراهم کردند تا بتونم به فوتبال ادامه بدم. همچنین تشکر ویژه‌ای می‌کنم از سرمربی دلسوز، فنی و باتجربه تیممان آقای مجتبی نهجیری و مربی خوبم آقای محمدرضا کاظمی که در هفت سال حضور من در این تیم، زحمات بسیار زیادی برایم کشیدند و  مدیون آنها هستم. از خدا می‌خواهم کمک کند تا در ادامه زندگی فوتبالی‌ام موفق و پیروز باشم.