میثم محجوبی - محمدرضا جوکار
فجر شهید سپاسی از تابستان سال گذشته، دوره جدیدی از فعالیت خود را آغاز کرده؛ جوان‌ترها زمام کار را در دست گرفته‌اند و چهره های جدیدی را چه در بخش مدیریت و چه در بخش فنی طلایی پوشان مشاهده می‌کنیم.
محمدحسین مفتاحی در همان روز نخست حضورش به‌عنوان مدیرعامل باشگاه، اعلام کرد که ضمن احترام به تمام مربیانی که تا پیش از آن برای فجر شهید سپاسی زحمت کشیده‌اند، اما علاقه‌ای به بازگشت به گذشته ندارد و می‌خواهد به نام‌های جدیدتر و جوان‌تر اعتماد کند.
از میان گزینه‌های مطرح‌شده، در نهایت یکی از بهترین بازیکنان فوتبال شیراز که تنها یک سال از نخستین تجربه سرمربیگری‌اش می‌گذشت، به‌عنوان سرمربی جدید فجر شهید سپاسی انتخاب شد.
مهدی رجب‌زاده، لیگ قبل را خیلی خوب شروع کرد و تا اواسط نیم فصل نخست، در منطقه صعود قرار داشت، اما در ادامه، در بحث نتیجه‌گیری به مشکلاتی برخورد کرد و نتوانست روند ابتدایی را حفظ کند.
در نیم‌فصل دوم وضعیت نتیجه‌گیری بهتر و بهتر شد، اما در نهایت، این تیم به رتبه‌ای بهتر از چهارمی دست پیدا نکرد و فرصت بازگشت به لیگ برتر را از دست داد.
نمی‌توان مدیریت یا کادر فنی فجری‌ها را به خاطر این اتفاق، سرزنش کرد؛ آنها در نخستین تجربه جدی خود در چنین عرصه‌ای، عملکرد قابل‌قبولی داشتند و تا روز آخر هم شانس مسلم صعود بودند. البته که جای انتقاد هم وجود داشت و نمی‌شود همه چیز را ایده‌آل جلوه داد. به هر حال جای فجر شهید سپاسی در لیگ برتر است و هر سالی که در جایی دیگر سپری شود، برای هواداران پرشمار این تیم مردمی، خسران محسوب می‌شود.
اما در دومین فصل فعالیت مفتاحی و رجب‌زاده، طبیعتاً انتظارات بیشتری وجود دارد؛ حالا عده بیشتری از هواداران هستند که به چیزی جز صعود رضایت نخواهند داد. آن دسته منتقدانی هم که منتظر شکست و ناکامی تیم هستند، شمشیر را زودتر از رو خواهند بست. همان کسانی که رجب‌زاده از ابتدای حضورش، متوجه موج منفی‌شان شد؛ چیزی که موضوع اصلی گفت‌وگوی خبرنگاران شیرازنوین با مدیر و سرمربی جوان این تیم را شکل داد.
به رجب‌زاده گفتیم که به خاطر داریم که در کنفرانس‌های خبری فصل گذشته در برابر خبرنگاران موضعی تدافعی داشتید؛ انگار که ذهنیتی از قبل داشتید که فکر می‌کردید با انتقادهای مغرضانه‌ای مواجه خواهید شد.
حقیقت این است که از همان ابتدای حضور رجب‌زاده روی نیمکت فجر شهید سپاسی، تحرکاتی به خصوص در فضای مجازی به وجود آمده بود و عده‌ای به تخریب کادر جدید باشگاه می‌پرداختند. مدیرعامل و مسئول فنی فجری‌ها هم تلویحاً این موضوع را تأیید می کنند، اما این را هم تأیید می کنند که در طول فصل متوجه شده‌اند که اکثریت خبرنگاران شیرازی با فجر شهید سپاسی همراه هستند و می‌خواهند به تیم شهرشان کمک کنند: «مسلماً ما هم بازی‌های بدی داشته‌ایم که جای انتقاد داشته‌اند. روزنامه شیرازنوین هم همواره سعی کرده در کنار پوشش کامل اخبار و مسابقات، موضع منصفانه‌ای داشته باشد و انتقادها را هم به شکل دلسوزانه مطرح کند.»
صحبت درباره ریز تا درشت مسائل فوتبال و اتفاقاتی که در یک سال اخیر حول باشگاه ارزشی فجر شهید سپاسی شیراز افتاده، چنان به درازا می‌انجامد که شرح همه آنها در یک شماره روزنامه شدنی نیست.
اگر بخواهیم مسائل را به صورت خلاصه مطرح کنیم، می‌توان به مواردی اشاره کرد که در ادامه می‌خوانید:
نظر مدیر و سرمربی فجر شهید سپاسی را درباره بومی‌گرایی جویا شدیم.؛ آنها اعتقاد داشتند که به دلایلی در این زمینه کار سختی دارند. یکی اینکه با جوی که در فوتبال شیراز راه افتاده، خیلی از مربیان حاضر نیستند بازیکنانشان را به فجر شهید سپاسی بفروشند؛ یعنی حاضرند بازیکن شیرازی به خارج از استان برود، از شهر و دیار خود دور شود، اما به تیم نخست شیراز کمک نکند! یا اینکه خود بازیکنان توقعات زیادی دارند. بعضی از آنها تا پای میز مذاکره هم آمده‌اند، اما عنوان کرده‌اند که از فوتبال شیراز خیری ندیده‌اند! حتی بازیکنانی که همه شاهد بوده‌اند که از تیم‌های شیرازی، از جمله همین تیم فجر شهید سپاسی به فوتبال کشور معرفی شده‌اند، اما این‌چنین رفتاری از خود نشان می‌دهند که از بازیکنان غیربومی کمتر شاهد بوده‌ایم!
می‌توان در این زمینه نظریه دیگری را هم مطرح کرد؛ اینکه مدیران باشگاه‌های قبلی، ذهنیت بازیکنان را این طور خراب کرده‌اند که حالا با ترس و لرز پای میز مذاکره با تیم‌های شهرشان می‌نشینند.
مفتاحی و رجب‌زاده به این مسئله هم اشاره می‌کنند که چند بازیکن در آستانه عقد قرارداد، پیشنهاد دیگری دریافت کرده و از اتاق خارج شده‌اند! مفتاحی رفتار بعضی از بازیکنان را تعجب‌آور و حتی توهین‌آمیز می داند، اما با رعایت اصول اخلاقی، هرگز حاضر نیست نام آنها را حتی به صورت در گوشی با ما در میان بگذارد.
آنها با پدیده بازیکن سالاری در باشگاه نیز به شدت مخالف هستند؛ رجب‌زاده چندین مورد از بازیکن سالاری‌های خانمان‌سوز را برای ما مثال می‌زند و می‌گوید حاضر نیست به هیچ قیمتی تیمش را به چنین ورطه‌ای بیندازد. کاپیتان پیشین فجر شهید سپاسی و ذوب آهن، از مربی فقید اصفهانی به‌عنوان یکی از بهترین مربیان تمام عمرش یاد می‌کند و خاطراتی از نحوه مبارزه محمود یاوری با بازیکن سالاری را بیان می‌کند. او همچنین کاپیتان تیمش را به‌عنوان الگویی برای فوتبالیست‌های شیرازی مطرح می‌کند: «سعید زارع، یک فوتبالیست نمونه است؛ بازیکنی بااخلاق و سر به زیر که من به او اختیار تام داده‌ام تا درون زمین و در تمرینات با بازیکنانی که به هر طریقی درست کار نمی‌کنند، برخورد کند. ما به چنین بازیکنانی نیاز داریم، نه به آنهایی که به دنبال باندبازی و مسائلی از این دست هستند.»
در مبحث بومی‌گرایی، مدیر و مربی فجر شهید سپاسی اعتقاد دارند که بهتر است این اتفاق به شکل دیگری رخ دهد؛ یعنی آکادمی باشگاه درست کار کرده و به مرور بازیکنان مستعد به تیم بزرگسالان تزریق شوند تا هم در بحث فنی به تیم کمک شود و هم با فروش آنها به سایر تیم‌ها، برای باشگاه درآمدزایی شود. رجب‌زاده و مفتاحی قول می‌دهند که تیم‌های پایه باشگاه کاملاً اصولی، سالم و قوی کار کند و هر ساله شاهد رونمایی از چند بازیکن جوان و مستعد باشیم.
آنها همچنین به ساختارسازی اصولی و منظم باشگاه اعتقاد دارند و به دنبال ایجاد ثباتی هستند که در نهایت به حفظ شأن باشگاه منجر شود. مفتاحی سال‌ها در عرصه مدیریت ورزشی فعالیت داشته و رجب‌زاده هم تجربه بیش از دو دهه حضور در سطح اول فوتبال کشور را دارد. او باشگاه‌های زیادی را از نزدیک دیده و می‌داند رفتار حرفه‌ای و ساختارسازی در باشگاه، چقدر اهمیت دارد. وی نمونه‌ها و مثال‌های مثبت و منفی زیادی در ذهن دارد و امیدوار است که از این تجربیات برای رساندن باشگاه فجر شهید سپاسی به شرایط مطلوب، کمک بگیرد.
برای مفتاحی و رجب‌زاده در زمینه جذب بازیکنان جدید، چیزهای مهم‌تری از مسائل فنی هم وجود دارد، اولاً که باشگاه فجر شهید سپاسی بودجه آن‌چنانی برای صرف هزینه‌های گزاف و ثبت قراردادهای چند میلیاردی ندارد. حتی در مقایسه با بعضی تیم‌های لیگ یک، بودجه فجری‌ها ده‌ها برابر کمتر است! به همین دلیل هم هست که آنها در فصل نقل‌و‌انتقالات فعلی در خرید بسیاری از اهدافشان ناکام بوده‌اند. در عین حال مدیر و سرمربی فجر شهید سپاسی اعتقاد دارند که بازیکنان علاوه بر بار فنی بالا، باید اخلاق و علاقه قلبی هم برای عقد قرارداد داشته باشند. 
یکی از مسائلی که برای هواداران ایجاد ابهام کرده بود، کنار رفتن یکی از یاران قدیمی رجب‌زاده از کادر فنی تیم بود؛ رجب زاده می‌خواهد در این‌باره توضیح جامعی بدهد: «متأسفانه پس از جدایی آقای فرشید طالبی، شایعات بی‌اساسی در فضای مجازی به وجود آمد؛ لازم است این توضیح را بدهم که من با تمام وجود خواستار ادامه همکاری با او بودم، اما آقا فرشید چندین هفته پیش از پایان فصل قبل، حرف‌هایی می‌زد که بوی رفتن می‌داد. فصل هم که تمام شد، آمد و گفت به دلیل مشکلات شخصی، دیگر نمی‌توانم به حضور در باشگاه ادامه بدهم، بنابراین او علی‌رغم میل باطنی ما و به خصوص شخص من که حضور فرشید طالبی برایم خیلی مهم بود، تصمیم گرفت برود و برایش از صمیم قلب آرزوی موفقیت دارم.»
او همچنین به اضافه شدن یکی دو مربی کارآمد به کادر فنی نیز اشاره کرد و با امیدواری زیادی نسبت به توانایی‌های آنها سخن گفت.
یکی از معضلات همیشگی فجری‌ها، زمین مسابقه بوده است؛ مفتاحی می‌گوید احتمالاً ورزشگاه حافظیه باز هم میزبان فجر شهید سپاسی و رقبایش خواهد بود، اما رجب‌زاده از آمادگی ورزشگاه پارس صحبت می‌کند. هرچند مدیریت باشگاه به درستی عقیده دارد که ورزشگاه حافظیه در صورت سلامت زمین چمن، مکان مناسب‌تری برای انجام بازی‌هاست و امیدوار است این ورزشگاه به آمادگی مطلوب برای میزبانی از مسابقات لیگ یک برسد.
در نهایت، دغدغه اصلی این روزها این است که فجر شهید سپاسی بتواند در بازار نابسامان نقل‌و‌انتقالات که برخی تیم‌ها تعادل قیمت‌ها را هم در آن به هم می‌زنند، تمام تمرکز خود را روی حفظ شاکله اصلی تیم گذاشته و با بازیکنان اصلی فصل قبل تمدید کند و در ادامه به دنبال بازیکنان جدیدی هم باشد که شرایط حضور در باشگاه را دارند. حفظ بازیکنان سال گذشته هم کار بسیار سختی است؛ تا همین حالا، جدایی حسین مهربان، فرزاد طیبی پور، یوسف بهزادی، محمدحسین خسروی، علی آل کثیر، محمدرضا خدری، رسول بهاروندی، احمدرضا زنده روح و رضا خانی از این تیم قطعی شده است! پیشنهادهایی جدی برای سایر بازیکنان از جمله محسن سیفی نیز وجود دارد که فجر شهید سپاسی تاکنون در برابر آنها مقاومت کرده است.
از طرف دیگر بازیکنانی مثل عرفان پورافراز، عباس بوعذار، علی فتحی و علی غلامزاده، دروازه‌بان فصل گذشته فولاد خوزستان نیز به این تیم وارد شده‌اند.
لیگ دسته اول فوتبال ایران قرار است از اواسط شهریورماه آغاز شود و فجر شهید سپاسی بار دیگر برای بازگشت به جایگاه اصلی خود تلاش خواهد کرد؛ به لیگ برتری که حالا خیلی چیزهایش با آنچه در دوران اوج فجر شهید سپاسی(دهه هشتاد شمسی) بود، فرق کرده است. فجر شهید سپاسی شاید نتواند بودجه های 300 - 400 میلیاردی باشگاه‌های متمول دولتی را برای خود دست و پا کند، اما رجب‌زاده قول می‌دهد که در صورت راهیابی به لیگ برتر، تیم او هیچ‌گاه نگاهش صرفاً به بقا نخواهد بود. چه او و چه مدیرعامل جوان، هر دو به بهبود شخصیت باشگاه می‌اندیشند و می‌خواهند این موفقیت را از راه‌های سالم به دست آورند؛ چیزی که شاید سخت باشد، اما برای فجر شهید سپاسی دوست‌داشتنی هرگز دور از دسترس نخواهد بود.