دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن دوران کودکی محسوب می‌شود‌. دیابت نوع یک، در اثر کم‌ بودن تولید انسولین به‌دنبال تخریب سلول‌های بتای پانکراس که مسئول تولید انسولین هستند، ایجاد می‌شود. این بیماری اغلب در کودکی تظاهر می‌کند و در یک‌چهارم موارد امکان تظاهر در بزرگ‌سالی نیز وجود دارد.
به گزارش بهداشت نیوز، «TIDM» شایع‌ترین نوع دیابت کودکی است و ۸۰ درصد موارد دیابت تشخیص داده شده در کودکان زیر ۱۸ سال را شامل می‌شود. بااین‌وجود دیابت نوع ۲ هم در کودکان درحال افزایش است.
سن بروز TIDM در کودکی شامل ۲ دوره سنی، بین ۴ تا ۶ سال و ۱۰ تا ۱۴ سال است. باوجوداینکه به‌طور کلی بروزTIDM ارجحیت جنسی ندارد، ولی در برخی از نژادها در پسران ۳ برابر دختران گزارش شده است. در کودکان با سابقه خانوادگی دیابت نوع یک، ریسک ابتلا به‌طور متوسط افزایش می‌‌یابد و همچنین برخی عوامل محیطی در کودکان مستعد به‌عنوان عامل محرک برای تخریب سلول‌های بتای تولیدکننده انسولین از پانکراس در نظر گرفته شده است.
تظاهرات کلاسیک TlDM در کودکان در اثر افزایش قندخون رخ می‌دهد و‌ شامل پرُ ادراری، پُرنوشی و کاهش وزن است، اما تغییرات بینایی نیز در برخی موارد دیده می‌شود. علائم کتواسیدوز دیابتی به‌صورت پُرنوشی و پُر ادراری و کاهش وزن، تنفس با بوی استون (میوه) علائم نورورلوژیک مثل خواب آلودگی، بی‌حالی و استفراغ است.
برای تشخیص دیابت، یکی از اختلال‌های متابولیسم گلوکز از بین موارد زیر باید وجود داشته باشد:
 قند ناشتا ۱۲۶ یا بالاتر، در دست کم دو نوبت اندازه‌گیری
 قندخون ۲۰۰ یا بالاتر، دو ساعت بعداز تست استاندارد تحمل گلوکز
 هموگلوبین A1c حداقل بین 5/6
 علایم ازدیاد قندخون به‌همراه قندخون حداقل ۲۰۰-
در کودکان کم سن‌تر از دو سال، تشخیص دیابت ممکن است با تأخیر صورت گیرد، به‌دلیل اینکه علائم بیماری سخت‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد.
 مدیریت موفق کنترل دیابت در کودکان شامل موارد زیر است:
کنترل گلیسمیک به‌ترتیبی که از عوارض طولانی‌مدت جلوگیری شود و در ضمن افت قندخون شدید اتفاق نیفتد.
 در نظر گرفتن اهداف واقع‌گرایانه متناسب
هر کودک و خانواده او
 آموزش کودک و خانواده برای اجرای مراقبت‌های روزانه در زمینه کنترل قندخون در محدوده پیش‌بینی‌شده و شناسایی و درمان افت قندخون احتمالی
 حفظ رشد و بلوغ و تکامل طبیعی و استقلال کودک با افزایش سن او
 مدیریت اولیه در چند روز ابتدای تشخیص دیابت، با کمک تیم درمان و آموزش خانواده در ارتباط با ماهیت بیماری
 سنجش غلظت قندخون، محاسبه و تزریق انسولین و چرخش محل تزریق
 شناسایی علائم افت قند خون و تشخیص و درمان آن
 سنجش کتون ادرار و سرم، رژیم غذایی
 محاسبه کربوهیدرات مواد غذایی
مدیریت طولانی‌مدت بیماری نیز با آموزش و حمایت کودک و خانواده به‌وسیله گروه درمان، شامل اندوکرینولوژیست، پرستاران آموزشی، متخصصان تغذیه و روان‌شناسان صورت می‌گیرد. در فواصل معین نیز بررسی قد و وزن، فشارخون، بررسی بلوغ، عملکرد غده تیرویید و آلبومین ادرار اهمیت دارد. همچینن به یاد داشته باشیم عوارض طولانی‌مدت افزایش قندخون مزمن، مانند نفروپاتی، فشارخون بالا و عوارض قلبی و عروقی به فواصل معین احتیاج به غربالگری و درصورت علائم، درمان مناسب دارد.